Kochaj dziecko bezinteresownie
Zostanie matką to wybór, który zależy tylko i wyłącznie od ciebie. Z tego powodu nie pozwól, aby twoje dzieci czuły się ciężarem, ani nie odbieraj im szczęścia. Kochaj dziecko bezwarunkowo!
Czytaj dalej i dowiedz się więcej!
Kochaj dziecko bezinteresownie – nie pozwól poczuć mu się ciężarem
Bycie matką może być trudną i wymagającą pracą. Nagle na twojej głowie spoczywa dobro i życie tej małej osoby, która całkowicie zależy od ciebie. Jeśli jednak sprawisz, że twoje dzieci poczują się jak ciężar, twój związek z nimi może być nadwyrężony, a konsekwencje psychologiczne z tym związane mogą być długotrwałe.
Każdy chce czuć się kochany i doceniony. Jednak pamiętaj, że posiadanie dzieci jest aktem bezinteresownym. Jeśli spodziewasz się rekompensaty lub nagrody, poczujesz się sfrustrowana. A to może utrudnić nawiązanie prawdziwej więzi z twoim maluchem.
Dlaczego nie wolno pokazać dzieciom, że są dla nas ciężarem?
1. Zdecydowałaś się zostać mamą
Zostanie matką to osobisty wybór, niezależny od presji społecznej lub rodzinnej, pod jaką możesz się znajdować. Ponadto każdy człowiek przechodzi przez inne doświadczenia i okoliczności. Pamiętaj, że to ty zdecydowałaś się mieć dziecko i podążać tą ścieżką.
Być może sprawy są trudniejsze, niż się spodziewałaś. Nie oczekiwałaś, że twoje życie tak bardzo się zmieni. Pamiętaj, że to nie jest powód, by pokazywać dzieciom, że są dla ciebie ciężarem.
2. Bezwarunkowa miłość jest kluczem
Twoje dzieci będą polegać na tobie w zakresie zaspokojenia ich potrzeb żywieniowych, miłości i ochrony. Nie mogą radzić sobie same i muszą ufać, że ich rodzice zawsze będą dla nich opoką. Od tego zależy przecież ich życie.
Łatwo jest zrozumieć, jak ważna jest obecność matki w rozwoju psychicznym dziecka. To pierwszy i najważniejszy związek twojego dziecka.
Dorastanie w towarzystwie matki, która nieustannie przypomina im o poświęceniu, jakie zrobiła dla swoich dzieci, o wszystkim, co straciła, aby się nimi zająć, może mieć negatywny wpływ na umysł dziecka.
Twoje dziecko dorośnie w przekonaniu, że go nie chciałeś oraz że nie jesteś z niego zadowolona. Nie ma podstawy, która stanowi bezwarunkową miłość. Twoje dziecko poczuje się zdezorientowane, zagubione i niewystarczające. Jeśli nawet jego własna mama myśli, że jest ono ciężarem, czy ktoś inny je pokocha?
3. Kochaj dziecko bezwarunkowo – bycie matką nie powstrzymuje cię przed byciem kobietą
Niektóre kobiety zatracają się w macierzyństwie. Rzucają pracę, przyjaciół i zainteresowania, poświęcając się wyłącznie wychowaniu dzieci. Kobiety nie muszą tego robić ani nie powinny popadać w skrajności. Nadal jesteś człowiekiem – masz potrzeby, opinie, pomysły i własne życie.
Jeśli uczynisz swoje dzieci centrum swojego istnienia, wywierasz na nie dużą presję. Nie powierzaj im odpowiedzialności za uczynienie cię szczęśliwym. Twój nastrój nie może zależeć od tego, co robią lub osiągają w życiu. Może to tylko prowadzić do frustracji.
Twoje szczęście zależy tylko od ciebie. Musisz popracować nad pełnym i satysfakcjonującym życiem, poza macierzyństwem.
Dzieci potrzebują matki, która czuje się szczęśliwa sama ze sobą. Kogoś, kto może zaoferować im bezwarunkową miłość i wsparcie, aby mogli stać się zdrowymi dorosłymi.
Nie pozwól swoim dzieciom poczuć że są ciężarem. Nie dawaj im do zrozumienia, że ich nie chcesz oraz co wolałabyś robić, zamiast się nimi zajmować.
Jeśli to zrobisz, będą się obwiniać za twoje nieszczęście. Będą dorastać ze strachem i poczuciem bycia gorszymi. Twoje dzieci staną się niespokojnymi dorosłymi, próbującymi zadowolić innych, ponieważ nie czują się godni bycia kochanymi. Poza tym, twoje dzieci oddalą się od ciebie. Kochaj swoje dzieci bezwarunkowo i spraw, by czuły się kochane.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
Bretherton, I. (1992). The origins of attachment theory: John Bowlby and Mary Ainsworth. Developmental psychology, 28(5), 759.
Feeney, J., & Noller, P. (2001). Apego adulto. Bilbao: Desclée de Brouwer.