Cierpienie emocjonalne - list porzuconej dziewczynki do ojca

Napisane i zweryfikowane przez psycholog pedagogiczny María José Roldán.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Niestety, cierpienie emocjonalne jest stale obecne w naszym społeczeństwie. Istnieje wiele rodzin, które rozpadają się z różnych powodów. Jedna z najsmutniejszych rzeczy to porzucenie emocjonalne.

Dzisiaj przedstawiamy list napisany przez dziewczynkę do ojca, który ją porzucił. Widać w nim porzucenie i cierpienie emocjonalne, które bywa dla dzieci trudniejsze od porzucenia fizycznego.

Porzucenie i cierpienie emocjonalne

Kiedy rodzice decydują się na separację lub rozwód, taka sytuacja jest trudna dla dzieci. Trudno im zaakceptować i zrozumieć to, co się zadziało. Ciężko im wyrazić słowami intensywne uczucia wywołane przez separację rodziców.

Emocjonalne porzucenie w dzieciństwie może mieć wiele skutków, od kryzysu tożsamości po niskie poczucie wartości. Dzieci, które go zaznały, mają trudności z nawiązywaniem relacji z innymi, są niepewne i myślą, że nigdy nie będą wartościowe dla nikogo.

Dziecko może wierzyć, że zrobiło coś źle i że to jego wina, że rodzic odszedł.

Porzucenie emocjonalne w dzieciństwie może być bardzo bolesne. Poniżej znajdziesz list napisany przez małą dziewczynkę do ojca, który odszedł.

Mówi się, że nie zdajemy sobie sprawy z naszej własnej siły, póki bycie silnym to jedyna opcja, jaka nam pozostaje. Ta mała dziewczynka zdecydowała się być silna i wyleczyć rany tym pięknym listem, ukazując w nim swoje cierpienie emocjonalne.

List małej dziewczynki do jej ojca

Tato, chcę, żebyś wiedział, że myślę o Tobie cały czas.

Każdego dnia zastanawiam się, co by się stało, gdybyś nie odszedł. Ale pewnie tak jest lepiej.

Znalazłam moją pasję: sztukę. Gdybyś był ze mną, poprosiłabym Ciebie, żebyś wybrał się ze mną do muzeów, galerii i na wystawy fotograficzne. Chodzilibyśmy do teatru, filharmonii i na czytanie książek. Byłoby cudownie.

Sztuka pomogła mi odkryć wiele rzeczy, obserwować ludzi i pozwoliła mojej wyobraźni wzbić się na wyżyny. Jedyna rzecz, którą chciałabym sobie dzisiaj wyobrazić, to Twój uśmiech.

Zastanawiam się, jak wyglądają Twoje oczy, gdy robi Ci się smutno lub jak marszczy się Twoje czoło, gdy jesteś zły. Zrobiłabym Ci wiele zdjęć, bo nareszcie mam wymarzony aparat, ten, o który tak długo prosiłam.

Czasem śnię o tym, że budzę się w Twoich ramionach i chodzą z Tobą po ulicach, trzymają głowę na Twoim ramieniu. Zawsze chciałam wiedzieć, jak bym się czuła, gdybyś powiedział do mnie: “Jesteś taka piękna”. Szkoda, że nigdy tego nie zrobiłeś.

Nic się nie stało, tato. Rozumiem, że jesteś zajęty.

Odszedłeś. Ale wiem, że to nie jest moja wina, ani mojej mamy. Zawsze chciałam być tak silna jak ona, ale mimo wszystko tak bardzo za Tobą tęsknię.

Nadal pamiętam dzień, w którym odszedłeś. Chciałabym wiedzieć wtedy, że widzę Cię po raz ostatni, żebym mogła Cię mocno przytulić i powiedzieć Ci, że zawsze będę Cię kochać.

Tato, czemu nie powiedziałeś mi prawdy? Gdybyś to zrobił, moje życie byłoby łatwiejsze.

Rany emocjonalne

Chciałabym, żebyś nas wybrał. Potrzebuję Cię. Potrzebuję codziennie słyszeć Twoje słowa zachęty, Twoje porady, a przede wszystkim zapewnienia, że żaden mężczyzna nie powinien traktować mnie źle, bo mam ogromną wartość.

Dzisiaj jestem tego świadoma, ale o wiele łatwiej byłoby mi to usłyszeć od Ciebie.

Wielokrotnie, na różny sposób starałam się wypełnić ogromną pustkę, którą odczuwam. Na myśl o niektórych z tych sposobów odczuwam wstyd.

Moje związki z mężczyznami przeradzały się w porażki, bo bałam się, że mnie porzucą. Odczuwałam cierpienie emocjonalne. Czasem płakałam myśląc, że nigdy nie wyjdę za mąż, co sprawiało, że bałam się miłości.

Nie chciałabym przechodzić przez to, co mama przeszła z Tobą.

Jakie znaczenie mają przysięgi, gdy nie są przestrzegane?

Mama i ja dałyśmy sobie dość dobrze radę. Bardzo ją podziwiam. Zawsze była przy mnie. Nauczyła mnie, że bez względu na to, jak ciężkie jest życie, zawsze lepiej jest iść przez nie z uśmiechem. To niesamowita kobieta.

Kiedy patrzę na mamę, ciężko mi zrozumieć Twoją decyzję o odejściu. Czasem myślę, że bałeś się o swoją siłę i pragnienie, by iść do przodu. Kiedy nie czułeś się do tego zdolny, uciekłeś. Ale staram się Ciebie nie oceniać.

Mam nadzieję, że dla swojej żony i innych dzieci jesteś tym, czym nigdy nie byłeś dla nas: ojcem i wiernym towarzyszem. Żegnam Cię bez łez, bo dziś nie są już mi potrzebne.

Wiem, że powiedziałam, że będę Cię zawsze kochać, ale dzisiaj już wiem, że kocham jedynie wyobrażenie o tym, jaki mógłbyś być. Mogę Ci jedynie podziękować za życie, bo to największy dar, jaki mi dałeś. Mam nadzieję, że jest Ci dobrze. Przesyłam uściski i pocałunek na pożegnanie, gdziekolwiek byś nie był.

Dzisiaj wyleczyłam moje rany.