"Metoda na żółwia": wpływ na poczucie własnej wartości
Metoda na żółwia jest znana z tego, że poprawia samokontrolę. Poza tym wywiera znaczący wpływ na poczucie własnej wartości dziecka.
Nie jest łatwo nauczyć dziecko jak ma się kontrolować, zwłaszcza jeśli cierpi na ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) lub inne zaburzenia zachowania. W takim przypadku polecamy wykorzystywać techniki stworzone, aby nieść pomoc.
Jedna z nich to metoda na żółwia, inaczej technika żółwia. Nie tylko pomaga nauczyć się samokontroli, ale ma również wiele innych zalet. Czytając dzisiejszy artykuł dowiesz się więcej na temat wpływu techniki żółwia na poczucie własnej wartości.
Na samym początku musimy wytłumaczyć na czym polega samokontrola. Samokontrola to umiejętność regulowania intensywności, częstotliwości i czasu trwania Twoich własnych zachowań, emocji i uczuć. Zaliczamy do tego panowanie nad impulsami, stresem, frustracją, złością, agresywnością, lękiem, itp.
“Samokontrola to nie robienie tego, co czuję. To wiedza jak wybrać co mam zrobić z tym co czuję.”
– Anonim –
Na czym polega “metoda na żółwia”?
Technika żółwia bazuje na fakcie, że gdy te zwierzęta czują się zagrożone, zwijają się i chowają w swojej skorupie. Dzieci mogą zachowywać się w podobny sposób, aby kontrolować własne impulsy, zachowania i emocje, które odczuwają w danej sytuacji. Aby korzystać z tej techniki we właściwy sposób, musisz podjąć następujące kroki. Naucz swoje dziecko:
- Reagować na słowo “żółw”: Kiedy Twoje dziecko usłyszy to słowo, powinno się zwinąć, wkładając głowę między ramiona.
- Rozluźniać mięśnie, gdy znajduje się w tej pozycji. Kiedy jego mięśnie będą rozluźnione, będzie mniej agresywne i będzie mniej przeszkadzało.
- Wykorzystywać techniki rozwiązywania problemów (modelowanie, grupy dyskusyjne, odgrywanie ról, wzmocnienie pozytywne, wsparcie społeczne, medytacja, itp.). Naucz dziecko, że są inne sposoby na radzenie sobie z sytuacją, która sprawiła, że skuliło się jak żółw.
Pamiętaj, aby stopniowo uczyć je tych kroków. Oznacza to, że póki Twoja pociecha nie opanuje jednego z nich, nie może przejść do kolejnego. Dzięki temu Twoje dziecko będzie powoli zapoznawało się z techniką żółwia. Tym samym będzie w stanie wykonywać każdy krok w poprawny sposób.
“Być może nie ma ważniejszej umiejętności psychologicznej od opierania się impulsom.”
– Daniel Goleman –
Zalety płynące z używania metody na żółwia
Wiemy już, że główny cel metody na żółwia to nauczenie dziecka samokontroli. Poza tym pomaga ona również:
- Poprawić wyrażanie i rozpoznawanie uczuć,
- Zwiększyć umiejętności społeczne,
- Zrozumieć różne punkty widzenia i opinie,
- Poprawić proces podejmowania decyzji,
- Zrozumieć jak z łatwością rozwiązywać konflikty,
- Zwiększyć poczucie własnej wartości.
Czy wiedziałaś, że ta technika poprawia również poczucie własnej wartości dziecka? Zobacz dzięki czemu jest to możliwe.
Wpływ na poczucie własnej wartości
Opanowanie techniki żółwia wywiera niezwykle pozytywny wpływ na poczucie własnej wartości dziecka. Dzieje się tak, ponieważ dzieci:
- Uczy się kontrolować samego siebie bez konieczności interwencji innych osób. Zaliczamy do nich rodziców, nauczycieli i innych dorosłych. Dlatego też dziecko czuje się spełnione i ufa swoim własnym umiejętnościom.
- Zyskuje wzmocnienie pozytywne, ponieważ nie zachowuje się w niewłaściwy sposób. Dzięki temu odczuwa satysfakcję płynącą z własnych działań i decyzji, ponieważ jest nagradzane.
- Czuje się jak duże dziecko, które wie jak używać różnych technik rozwiązywania problemów zamiast działać w sposób impulsywny.
“Każde dziecko i nastolatek ma potrzebę odczuwania miłości, pragnienie bycia wysłuchanym i bycia przydatnym.”
– César Bona –
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Schneider, M. y Robin, A. (1990). La técnica de la tortuga. Un método para el autocontrol de la conducta impulsiva. T. Bonet (Comp.), Problemas psicológicos en la infancia. Valencia: Promolibro.