Gniew dziecka - 10 gier, które pomogą go mu kontrolować

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 26 października, 2018

Emocje małego dziecka, podobnie jak u dorosłego, mogą osiągnąć punkt, w którym są niczym kolejka górska, w której gniew i frustracja mają nad nim pełną kontrolę.

W takich momentach rodzice muszą pomóc dzieciom opanować gniew. Ale jak?

Dlaczego tak trudno jest kontrolować gniew?

Nie możemy zaprzeczyć, że społeczeństwo coraz bardziej popiera nie tłumienie naszych emocji, ale pozwala swobodnie płynąć w naszych frustracjach. W rezultacie mamy coraz mniej samokontroli i samodyscypliny.

Jak dobrze wiemy, dzieci uczą się poprzez obserwowanie zachowań ludzi wokół nich, zwłaszcza ich własnych członków rodziny. Dlatego szczególnie ważne jest kontrolowanie własnych emocji jako narzędzia do nadzoru gniewu naszych dzieci. To stanowi dobry przykład.

Zdaniem ekspertów, jeśli nie zaczniemy pracować nasz kontrolą emocji z naszymi dziećmi, będziemy mieć po prostu kłopoty, gdy będą mieli napady wściekłości w miejscach publicznych lub w naszych domach. Konsekwencje będą znacznie gorsze. Będziemy utrudniać pewne zmiany w ich neuronach, które są związane z rozwojem solidnego i dojrzałego charakteru w przyszłości.

Nauka kontrolowania gniewu poprzez zabawę

Poprzez zabawę możemy osiągnąć o wiele więcej z naszymi maluchami, niż nam się wydaje. Gry mogą być zdrowym i zabawnym sposobem na udoskonalenie osobowości i emocji naszych dzieci.

Możemy przygotować i odtworzyć sceny z naszymi dziećmi, pokazując, co może się wydarzyć w szkole, gdy kolega z klasy ich nurtuje lub gdy sprawy nie idą tak, jak chcą. Jak zareagują? Czy będą w stanie kontrolować swoją wściekłość? Pytając swoje dzieci, jak zareagują w tych momentach, my jako rodzice możemy zorientować się jak się rozwijają.

10 sposobów na samokontrolę

• Pierwszym narzędziem i najważniejszym, które możesz dać swojemu dziecku jest to, o czym wspomnieliśmy powyżej: przykład jego rodziców. Udowodniono, że nasze ciała zawierają tzw. neurony lustrzane. Funkcją tych neuronów jest naśladowanie tego, co dzieje się wokół nas. Na przykład, jeśli jako pierwsi zareagujemy spokojnie, nasze dzieci będą to naśladować i reagować w ten sam sposób.
• Stwórz własną zabawkę antystresową. Twoje dziecko może samo ją stworzyć, aby kontrolować swoją wściekłość, jak antystresowa piłeczka do gniecenia. Na przykład umieszczając jeden balon w drugim, a następnie wypełniając go ryżem. Może nawet spersonalizować go, wpisując na nim swoje imię.
• Razem z dzieckiem stwórz szereg opcji, które pomogą mu kontrolować wściekłość. Na przykład tablica z różnymi rzeczami, które może wybrać, jeśli potrafi kontrolować swoje emocje.
• Badania wykazują, że dotykanie wody lub piasku może być relaksujące gdy dziecko jest wściekłe. Dlatego możemy przygotować pojemnik z wodą, aby nasze dziecko mogło włożyć do niego dłonie i zrobić kręgi lub kształty, aby pomóc mu się zrelaksować.

Co jeszcze możesz zrobić, aby pomóc dziecku kontrolować gniew?

• Utwórz obraz ze słowami kluczowymi i umieść go w swoim pokoju na widoku. Na przykład możesz utworzyć sygnalizację świetlną, która odnosi się do każdego z kolorów z zachowaniem. Czerwony: Zatrzymaj się i pomyśl zanim zaczniesz działać. Żółty: zachowaj ostrożność i pomyśl o konsekwencjach. Zielony: Ruszaj naprzód i zachowuj się poprawnie.
• Przygotuj miejsce w domu, w którym Twoje dziecko może spędzić kilka minut, aby się uspokoić. Może to być jego sypialnia lub miejsce specjalnie urządzone dla niego w celu relaksu.
• Dmuchaj aby stworzyć bańki mydlane. Celem tej metody lub gry jest pomoc dziecku kontrolować jego oddech, a tym samym kontrolować jego gniew.

• Słuchaj relaksującej muzyki. Pomoże to wprowadzić dobre samopoczucie Twojego dziecka.
• Kontrola oddychania. Poprzez pompowanie i opróżnianie jamy brzusznej Twoje dziecko będzie mogło kontrolować jej oddech, co pomoże się mu zrelaksować.
• Czytaj historie i książki dla dzieci, w których Twoje dziecko może identyfikować się z głównym bohaterem. Pomoże to dziecku rozróżnić, które jest dobre, a które złe zachowanie.