Analfabetyzm emocjonalny - 5 kluczy, które temu zapobiegają

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 25 kwietnia, 2020

Analfabetyzm emocjonalny to pojęcie, które odnosi się do niezdolności do poruszania się, czucia się komfortowo oraz do zarządzania emocjami i przejęcia ich na własność. Wskazuje na brak rozwoju nawet najbardziej podstawowych umiejętności emocjonalnych. W tym sensie można powiedzieć, że wszyscy rodzimy się nieco analfabetami.

Dlatego obowiązkiem rodziców jest edukowanie swoich dzieci w tym zakresie, aby analfabetyzm emocjonalny nie podążał za nimi w dorosłość. Temu dość często występującemu zjawiskowi można zapobiec poprzez zwracanie uwagi na podstawowe emocje.

Jak wygląda analfabetyzm emocjonalny?

Inteligencja emocjonalna nie jest czymś, co można ukształtować w szkole. Dzieci uczą się tego od momentu narodzin, w związku z otoczeniem i relacjami z innymi ludźmi.

Z drugiej strony inteligencja emocjonalna rozwija się tylko wtedy, gdy jest często praktykowana. Pomaga dzieciom być bardziej empatycznymi i towarzyskimi oraz mieć większą pewność siebie, co sprawi, że będą szczęśliwsze na dłuższą metę.

Aby rozpoznać, że dana osoba cierpi na ten niedobór, szukaj następujących znaków:

• Fanatyzm polityczny, sportowy, ideologiczny, religijny lub seksualny. Wiele razy jest to związane z takimi rzeczami, jak separatyzm, patriotyzm czy rasizm.
• Chce zawsze mieć rację.
• Postawa autokratyczna, która jest postrzegana nie tylko na poziomie politycznym, ale także indywidualnie w różnych kontekstach.
• Nietolerancja krytyki i brak elastyczności.
• Represje, cenzura.
• Stres.
• Poddanie fizyczne, emocjonalne i psychologiczne.
• Różne uzależnienia: praca, gry, alkohol, narkotyki, jedzenie, seks.
• Pesymizm.
• Przemoc.
• Bycie ofiarą.
• Różne choroby przewlekłe.

5 kluczy do zapobiegania analfabetyzmowi emocjonalnemu

Aby edukować dzieci o swoich emocjach, ważne jest, aby sami rodzice wiedzieli jak sobie z nimi radzić.

W związku z tym istnieją podstawowe elementy, którymi należy się zająć od wewnątrz. Nawet jeśli nie otrzymaliśmy tego rodzaju edukacji, stosunki społeczne pozwalają nam się tego nauczyć.

Te kluczowe punkty są niezbędne, aby być świadomym naszych emocji:

• Rozpoznawanie emocji. Rozpoznaj to, co czujesz. Czasami odczuwamy emocje, których nie znamy lub nie rozumiemy, ale ważne jest, aby wiedzieć, że te uczucia istnieją.
• Akceptowanie tego, co czujesz. Wygodne jest zaprzeczanie temu, co czujemy, czymkolwiek to w ogóle jest. Przede wszystkim ważne jest dla nas uznanie naszych własnych uczuć. Niektóre emocje mogą być żenujące, ale musimy się z nimi zmierzyć.
• Zarządzanie emocjami. Jest możliwe, aby ktoś dokonał obserwacji, a następnie zdecydował, co zrobić ze swoimi uczuciami. Daj sobie czas i pozwól emocjom wynurzyć się, gdy będą już gotowe.
• Wyraź siebie swobodnie. Po podjęciu decyzji poczuj swobodę wyrażania tych emocji w dobrowolny sposób.
• Twórz własne emocje. Możliwe jest generowanie emocji od wewnątrz. Może to ułatwić życie, zarówno osobiste, jak i w relacjach międzyludzkich. Jednak pamiętaj, by mieć świadomość, że może to być postrzegane różnie przez innych, wpływając na nas samych Czasami ma to lepsze lub gorsze skutki.

Pomaganie dzieciom w tym procesie

Jak już powiedzieliśmy, nie jest to coś, czego uczy się w szkole, ani nie ma do tego dokładnej instrukcji. Umiejętności emocjonalne są rozwijane poprzez codzienne doświadczenia. Nasze połączenie z naszym środowiskiem i rodziną jest decydujące.

Pomoc dzieciom w ewolucji w tym aspekcie to misja, którą możemy podjąć, stosując następujące zalecenia:

Połączenie z Twoim dzieckiem

Ważne jest jak rodzice zwracają się do swoich dzieci. Ta interakcja generuje połączenia neuronowe, które tworzą mapę umysłu. Na przykład spójrz na swoje dziecko, porozmawiaj z nim i zareaguj na jego emocje. Inteligencja emocjonalna zaczyna się już kształtować, gdy dziecko jest jeszcze w łonie matki.

Słuchaj swojego dziecka

Uczenie się przez przykład jest jednym z najważniejszych sposobów rozwijania inteligencji emocjonalnej. Innymi słowy, dziecko będzie traktować innych tak samo, jak jest traktowane. Jeśli rodzice są pogodni, troskliwi i pełni szacunku, dziecko będzie działać na podstawie tego przykładu.

Metoda aktywnego słuchania jest bardzo ważna dla dziecka, którego rodzicom zależy na dobrym wychowaniu i szczególnej opiece jego.

Pomóż dziecku zidentyfikować swoje emocje

Od najmłodszych lat konieczne jest, aby dzieci potrafiły identyfikować oraz nazywać swoje emocje i uczucia. Powinni mieć swobodę wyrażania ich bez strachu i akceptować je.

Gniew, smutek i radość mają tę samą wartość. Używaj gier lub książek do rozwijania bardziej złożonych emocji, takich jak na przykład frustracja.

Jak dzieci wyrażają swoje emocje?

To normalne, że bardzo małe dzieci nie wiedzą, co tak naprawdę czują i jaka powinna być ich prawidłowa reakcja. Z tego powodu płacz i napady złości są powszechne. Dlatego należy im powiedzieć, że nic się nie dzieje z powodu płaczu lub strachu.

Powinni wiedzieć, że istnieją pozytywne i negatywne emocje i że to wszystko, co czują jest całkowicie normalne. Nigdy nie wyśmiewaj ich uczuć!

Kontakt fizyczny

Inteligencja emocjonalna jest również praktykowana przez kontakt fizyczny. Pieszczoty, uściski i pocałunki są niezbędne dla dzieci. Bliskość sprawia, że czują się pewniej, co generuje uczucie dobrego samopoczucia.