Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) u dzieci

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa odnosi się do szeregu czynności, które należy wykonać w przypadku zatrzymania krążenia i oddychania. W dzisiejszym artykule przedstawimy podstawowe kroki związane z tą procedurą.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa to środki, które należy zastosować w przypadku osoby po zatrzymaniu krążenia. Jeśli chodzi o dzieci, zalecana technika różni się pod pewnymi względami od tej stosowanej u dorosłych.

Znajomość tych środków i ich szybkie zastosowanie może uratować życie zagrożonego dziecka. W naszym dzisiejszym artykule zaprezentujemy Ci kilka koncepcji dotyczących podstawowych środków podtrzymywania życia, które mają zastosowanie u dzieci.

Co to jest resuscytacja krążeniowo-oddechowa?

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) to zestaw działań, które należy zastosować w przypadku zatrzymania krążenia i oddychania u dowolnej osoby. Działania te należy wykonywać nieprzerwanie do czasu przybycia służb ratownictwa medycznego z własnym sprzętem podtrzymującym życie.

Większość przypadków zatrzymania krążenia ma miejsce poza środowiskiem szpitalnym. Często są one wynikiem wypadku lub nagłego załamania się stanu zdrowia. Wiedza o tych środkach i sposobach ich prawidłowego stosowania ma kluczowe znaczenie.

W końcu ich celem jest zapewnienie podstawowego podtrzymywania życia, czyli innymi słowy, utrzymanie pacjenta przy życiu.

Im szybciej i skuteczniej przeprowadzimy resuscytację krążeniowo-oddechową, tym większe będą szanse na przeżycie pacjenta. Właściwa resuscytacja krążeniowo-oddechowa zmniejsza również szanse na wystąpienie poważnych powikłań.

Tak bardzo, że każda minuta, która upłynie bez zastosowania technik resuscytacji krążeniowo-oddechowej, zmniejsza szanse na przeżycie takiej osoby o aż 10%.

Kto może przeprowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową?

Specyfika tej podstawowej techniki podtrzymywania życia umożliwia każdej osobie wykonanie jej, nawet bez konieczności posiadania jakiekolwiek wiedzy medycznej.

W rzeczywistości dzieci w szkole podstawowej i średniej uczą się odpowiednich technik w ramach standardowej edukacji. Ćwiczenie z manekinami i symulowanie sytuacji awaryjnych ułatwia każdej osobie naukę reagowania w razie potrzeby.

Kiedy stosować resuscytację krążeniowo-oddechową u dzieci?

Jak już wspomnieliśmy, najlepiej jest wziąć udział w zajęciach z resuscytacji krążeniowo-oddechowej, podczas których można ćwiczyć i symulować sytuacje awaryjne. Ponadto poniżej opiszemy podstawową sekwencję, którą należy wykonać:

• Jaka jest pierwsza rzecz, którą powinieneś zrobić, jeśli widzisz, że dziecko upadło na podłogę? Podejdź do dziecka, aby sprawdzić, czy jest przytomne i oddycha normalnie.
• Jak sprawdzić, czy dziecko jest przytomne? Aby upewnić się, że dziecko jest nieprzytomne, powinieneś klepać je w ramiona lub po policzkach pokrzykując na nie, aby zobaczyć, czy zareaguje. Jeśli tak się nie stanie, poproś kogoś obecnych o powiadomienie służb ratunkowych lub zrób to sam i natychmiast przejdź do następnego punktu.
• Czy dziecko oddycha normalnie? Aby to przetestować, musisz patrzeć, słuchać i czuć. Oznacza to najpierw wykonanie manewru czoło-podbródek, gdy dziecko leży na plecach. Połóż jedną dłoń na czole małego pacjenta i dwa palce drugiej dłoni na jego brodzie. Odchyl głowę dziecka do tyłu, otwierając jego drogi oddechowe. Następnie zbliż się jak najbliżej ust dziecka i:
  • ZOBACZ, czy klatka piersiowa dziecka unosi się w wyniku oddychania.
  • POSŁUCHAJ, by sprawdzić, czy słyszysz oddech.
  • POCZUJ, czy dziecko wydycha powietrze.

Jeśli po 10 sekundach masz pewność, że dziecko nie oddycha, oznacza to zatrzymanie akcji serca. W tym momencie musisz rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową.

Jak wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową u dzieci?

Aby przeprowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową, zacznij od wykonania 5 wdmuchnięć powietrza do płuc (to tak zwana wentylacja wymuszona). To dość proste zadanie. Otwórz usta i otocz je swoimi wargami. Weź głęboki oddech, a następnie wypuść powietrze do ust dziecka.

Powinieneś zaobserwować, jak jego klatka piersiowa się unosi. Następnie pozwól, aby powietrze wyszło samo i powtórz w sumie pięć oddechów.

Po tych 5 wentylacjach wykonasz teraz uciśnięcia serca. Połóż tylko nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej dziecka i wyprostuj łokcie. Podczas wykonywania uciśnięć serca należy upewnić się, że klatka piersiowa dziecka opada o około 4 centymetry.

Od teraz, przez jedną minutę, naprzemiennie stosuj 30 uciśnięć i 2 wentylacje wymuszone. Następnie, jeśli nikt nie powiadomił służb ratunkowych, zrób to sam. Następnie kontynuuj naprzemiennie 2 wentylacje wymuszone z 30 uciśnięciami, aż dziecko zacznie samodzielnie oddychać lub na miejsce przybędzie zespół medyczny.

Podsumowanie

Każdy z nas powinien dowiedzieć się, jak rozpoznać zatrzymanie krążenia i jak szybko i skutecznie reagować. Nie zapominaj, że resuscytacja krążeniowo-oddechowa ratuje życie!