Bądź tarczą dziecka, dopóki nie narodzi się wojownik
Bądź tarczą dla swojego dziecka. Jest nieuniknione, że zobaczymy, jak nasze dzieci, niczym nie chronione, doznają porażek w dzieciństwie. Ważne jest, abyśmy zapewniali im niezbędną ochronę, aby mogły przezwyciężyć trudne okoliczności, a także rozwijać niezbędne umiejętności. Bądź tarczą dla swoich dzieci, zanim te staną się prawdziwymi wojownikami w przyszłości.
Czy kiedykolwiek doświadczyłaś tego okropnego uczucia, gdy twoje dziecko zostało zranione lub odrzucone? Ciosy, bolesne słowa, odrzucona miłość i szkolne niepowodzenia często doprowadzają do utraty poczucia własnej wartości. Daj mu skrzydła, aby mógł wzlecieć na najwyższy szczyt. To jest twoje zadanie jako rodzica.
Niesprawiedliwość codziennego życia dotyka najgłębszych poziomów każdej istoty. Dlatego tak ważne jest bycie opiekunem dziecka, bądź dla niego tarczą, dopóki nie będzie mogło bronić się samodzielnie.
Bądź tarczą dla dziecka, dopóki nie narodzi się w nim prawdziwy wojownik
Jeśli chodzi o zastraszanie lub szkolne niepowodzenia, nie należy tracić czasu. Wiele dzieci nie może czekać, aż dorośli podejmą działania w tej sprawie, ponieważ po kolejnych nadużyciach może okazać się, że czekanie oznacza rozpacz. Oczywiście w wielu przypadkach nie chodzi tylko o to, że „to tylko dzieci”.
Każdy rodzic ma obowiązek ukształtować osobowość zdolną do zmierzenia się z naporem codziennego życia, ale najpierw trzeba będzie chronić dziecko. Konieczne jest zapewnienie współistnienia i rozwoju dzieci w bezpiecznym środowisku.
Oczywiście, jeśli uważasz, że Twoje dziecko jest zagrożone lub z jakiegoś powodu przestraszone, najlepiej jeśli jak najszybciej podejmiesz działania w tej sprawie. Aby to zrobić, masz wiele możliwości. Wszystkie można zastosować, aby stworzyć przyszłego wojownika.
Bądź tarczą dla Twojego dziecka
Oczywiście, niektóre konflikty życia codziennego, jakie napotykają Twoje dzieci, wymagają interwencji osoby dorosłej, aby rozwiązać problem u jego podstaw. Aby stać się tarczą dla dziecka, aby pobudzić jego wewnętrznego wojownika, musisz po prostu wzmocnić jego pozycję.
To pozwoli mu zmierzyć się z sytuacją, aby rozwiązać ją w najbardziej prawidłowy sposób. Ale na czym polega ta misja?
- Naucz je kochać siebie. Chodzi o to, aby promować jego poczucie własnej wartości i bezpieczeństwo, tak aby czuło się wartościowe i cenne.
- Naucz je, by szanowało i ustalało granice. Idealnie jeśli twoje dziecko będzie wiedzieć, jak przejąć kontrolę nad sytuacją, powiedzieć nie i wyrazić swoje prawa w sposób asertywny. W tym celu możliwe jest wykonanie szeregu użytecznych ćwiczeń, w których dziecko zyska większą pewność siebie.
- Pozwól mu nauczyć się prosić o pomoc. Nie jest konieczne aby rozwiązywało, absolutnie wszystko samemu. Dzieci mogą nauczyć się rozwiązywać konflikty, obserwując sposób, w jaki działają osoby starsze. W tym przypadku kopiowanie od dorosłych nie jest złe, wręcz przeciwnie.
- Znaczenie używania głosu. Jeśli dziecko chce czuć się szanowanym, musi nauczyć się używać swojego głosu. By bronić siebie lub innych, gdy zrozumie, że znajdują się w niesprawiedliwych sytuacjach. Z tego powodu czasami użycie tego fizycznego instrumentu staje się niezbędne, podobnie jak siła pozwalająca uniknąć pewnych ekstremalnych sytuacji, takich jak wykorzystywanie seksualne lub agresja fizyczna.
Bądź tarczą Twojego dziecka – inwestuj w przyszłość
Nie mówimy o nadmiernej ochronie, ale radzimy po prostu zwracać uwagę, by zapewnić niezbędne narzędzia i instrumenty, aby dziecko mogło spokojnie stawić czoła każdej niekorzystnej sytuacji w przyszłości.
Wszystko, czego potrzebujesz, to miłość, ponieważ pozwala ci zasiać nasiona bezpieczeństwa, poczucia własnej wartości i pewności siebie. Gdy te owoce zostaną zebrane, twoje dziecko będzie miało poczucie, że jest wartościowe jako osoba, a tym samym podniesie głowę, aby stawić czoła każdej bitwie.
Będziesz tam, aby zobaczyć, jak twój wielki mały wojownik staje naprzeciw swoich pierwszych wyzwań, w celu uniknięcia wszelkiego rodzaju przeszkód, które staną na drodze jego drogi. Nie puszczaj jego ręki.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
- Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
- Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
- Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
- Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.