Nomofobia u nastolatków: jak ją rozpoznać i pokonać

Nomofobia u nastolatków: jak ją rozpoznać i pokonać

Ostatnia aktualizacja: 04 stycznia, 2019

Rodzice powinni zwracać uwagę na oznaki tego, czy u ich nastoletniego dziecka pojawiała się nomofobia, choroba XXI wieku.

Nomofobia to nowy termin używany do opisu zjawiska typowego dla współczesnej cywilizacji. Odnosi się do irracjonalnego strachu, który odczuwa wielu młodych ludzi, gdy nie mają dostępu do telefonu ani internetu.

Chociaż najprawdopodobniej to nastolatki częściej cierpią z powodu tej dolegliwości, nikt z nas nie jest na nią odporny. Wszakże we współczesnym świecie wszyscy pozostajemy w ciągłym kontakcie.

Jest to niezaprzeczalnie niepokojąca kwestia. Eksperci pracują nad opracowaniem terapii mających na celu radzenie sobie z tym problemem, który może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia psychicznego.

Nomofobia: jak ją rozpoznać

Czy Twoje nastoletnie dziecko ciągle patrzy na swój telefon, chwilowy brak dostępu do urządzenia wywołuje zaniepokojone i nieustannie jest aktywne w mediach społecznościowych? Jeśli tak, bardzo prawdopodobne, że to nomofobia.

Nomofobia dotyka najwięcej młodych osób w wieku około 12 do 23 lat.

To pokolenie narodziło się w świecie, w którym urządzenia mobilne były już wszechobecne i po prostu nie może sobie wyobrazić życia bez telefonu komórkowego.

Smartfon

Młodzież jest szczególnie podatna na tę fobię. Wielu postrzega swój telefon jako przedłużenie swojej osobowości.

Mają obsesję na punkcie poziomu naładowania baterii i denerwują się na samą sugestię, że być może nie będą mieć możliwości skorzystania z telefonu komórkowego.

Jak nomofobia objawia się u nastolatków

Rodzice powinni zwracać uwagę na pewne wzorce zachowań i udzielać wskazówek swoim nastoletnim dzieciom, jeśli problemem faktycznie jest nomofobia.

Aby to zrobić, muszą być w stanie rozpoznać objawy, które wskazują, że przywiązanie dziecka do telefonu komórkowego przekracza normalny poziom:

  • Frustracja, a nawet desperacja, jeśli rodzic ogranicza możliwość korzystania z telefonu komórkowego.
  • Zdenerwowanie w przypadku utraty sygnału mobilnego lub połączenia Wi-Fi.
  • Brak kontroli nad sytuacją w przypadku pustej baterii lub braku punktów ładowania.
  • Kompulsywne sprawdzanie telefonu pod kątem wiadomości, powiadomień w mediach społecznościowych lub połączeń.
  • Telefon nie zostaje wyłączony nawet na czas snu lub leży blisko łóżka dziecka.
  • Wolny czas bez telefonu komórkowego w zasięgu ręki nie daje dziecku przyjemności.

Kto jest najbardziej zagrożony?

Naukowcy uważają, że nawet 70% młodych ludzi jest uzależnionych od urządzeń mobilnych.

Nomofobia na ogół pojawia się w okresie nastoletnim. Na tym etapie młodzi ludzie szukają akceptacji ze strony grup społecznych i chcą poczuć się częścią społeczności.

Specjaliści twierdzą, że nomofobia częściej dotyka dziewcząt i młodych kobiet niż chłopców i młodych mężczyzn.

Za powód takiego stanu rzeczy uważane jest to, że nastoletnie dziewczyny częściej tworzą i utrzymują silne relacje ze swoimi przyjaciółmi przez telefon.

Młode kobiety również mają silną potrzebę otrzymywania uwagi. Wszystko to może narazić ich na ryzyko uzależnienia od telefonu.

Czym grozi nomofobia

Nomofobia u nastolatków stawia urządzenia przenośne w centralnym punkcie ich życia.

Psychologowie ostrzegają, że może to prowadzić do nawiązywania przez młodych ludzi powierzchownycb i nietrwałych relacji. Młodzi ludzie wyrażają się wyłącznie poprzez wiadomości i emotikony.

Jeśli chodzi o interakcje międzyludzkie, tego rodzaju wiadomości są słabym substytutem kontaktu twarzą w twarz.

Uzależnienie od urządzenia mobilnego sprawia, że ​młodym ludziom znacznie trudniej jest nawiązać kontakt z innymi osobiście.

Konsekwencje uzależnienia od urządzeń mobilnych

Niekontrolowany lęk przed utratą dostępu do urządzenia mobilnego może narazić nastolatki na:

  • Uzależnienie od urządzeń mobilnych, które trudno kontrolować.
  • Bezsenność – ciągłe sprawdzanie telefonu pod kątem wiadomości i powiadomień, zakłóca normalny tryb snu.
  • Stan permanentnego niepokoju.
  • Niska wydajność w szkole.
  • Wpływ na poczucie własnej wartości.
  • Wszystkie czynności poza tymi z wykorzystaniem urządzenia mobilnego mogą wydawać się nudne.
  • Pojawienie się problemów towarzyskich i trudności w utrzymaniu relacji.
Zaniepokojona dziewczyna

5 wskazówek, jak radzić sobie z nomofobią

Chociaż rozmowa ze specjalistą jest najlepszą opcją w tych okolicznościach, rodzice i dzieci mogą wspólnie pracować nad uzależnieniem od urządzeń mobilnych:

  • Będąc w domu, trzymajcie się z dala od telefonów. Spróbujcie zostawić urządzenia w innym pokoju.
  • Wyłączcie telefony na noc i zostawcie je w pokojach innych niż sypialnia.
  • Spróbujcie wyjść na chwilę bez telefonu. W ten sposób przyzwyczaicie się, że nie zawsze będziecie mieć go przy sobie.
  • Usuńcie wszystkie aplikacje z telefonu, które wymagają ciągłej uwagi. Może to obejmować gry mobilne lub uzależniające sieci społecznościowe.
  • Przejdźcie na bardziej ograniczony plan transmisji danych, aby zmusić się do rzadszego korzystania z telefonu.
  • Jeśli powyższe czynności są trudne, skorzystajcie ze specjalnych aplikacji. Istnieją aplikacje zaprojektowane, by zachęcić Cię do skupienia się na zadaniach bez korzystania z telefonu. Na przykład dostępna jest aplikacja, która sprawia, że ​​wirtualne drzewo rośnie, gdy nie używasz telefonu przez 15, 30, 60 minut lub dłużej. Im więcej drzew w Twoim wirtualnym ogrodzie, tym lepiej.

Nomofobia jest technologiczną udręką. Dobra wiadomość jest taka, że ​​można ją wyleczyć.

Dzięki poświęceniu, cierpliwości i sile woli nastolatki mogą przezwyciężyć uzależnienie od urządzeń mobilnych, zanim stanie się ono poważnym problemem.

Pracownicy służby zdrowia mogą polecać określone terapie w celu modyfikacji zachowania i skutecznego zwalczania tej formy zaburzeń lękowych.

Technologia to wspaniałe narzędzie, ale od nas zależy, czy dobrze z niego skorzystamy. Oznacza to, że nie powinniśmy pozwalać jej przejąć kontroli nad naszym życiem.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Aguirre, A. P. (2013). Nomofobia: la pandemia del siglo XXI. Revista de Salud Mental.
  • Barrios-Borjas, D. A., Bejar-Ramos, V. A., & Cauchos-Mora, V. S. (2017). Uso excesivo de Smartphones/teléfonos celulares: Phubbing y Nomofobia. Revista chilena de neuro-psiquiatría, 55(3), 205-206. https://scielo.conicyt.cl/scielo.php?pid=S0717-92272017000300205&script=sci_arttext&tlng=en
  • Martínez, L. (2014). ¿Qué es la nomofobia? Muy Interesante.
  • Martínez, V. G. (2014). Nomofilia Vs. Nomofobia, Irrupción Del Teléfono Móvil En Las Dimensiones De Vida De Los Jóvenes. Un Tema Pendiente Para Los Estudios En Comunicación| Nomofobia Vs. Nomofobia, Disturbing Mobile Phone in the dimensions of life of young people. A pending issue for Studies in Communication. Razón y palabra, 18(1_86), 682-696. http://revistarazonypalabra.org/index.php/ryp/article/view/338
  • Olivares, P. (2014). Nomofobia: esclavos del móvil. Efesalud.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.