Teatr w klasie: najważniejsze zalety dla dzieci
Teatr w klasie może stać się niesamowitym zasobem edukacyjnym. To fajny sposób na wspomaganie dzieci w rozwoju kluczowych umiejętności.
Teatr w klasie to jeden z najlepszych zasobów edukacyjnych, który wspomaga realizację programu edukacyjnego. Poza tym pozwala dzieciom uczyć się podczas zabawy.
Włączanie elementów zajęć teatralnych do lekcji może pomóc dzieciom rozwinąć wiele ważnych umiejętności. Dzięki temu maluchy będą w stanie odkrywać świat wyrażania uczuć i kreatywności.
Fernando Aleman w swojej książce Teatr dziecięcy w Hiszpanii: Wyzwanie przypomina, że teatr dziecięcy i aktorstwo są zazwyczaj uznawane za oddzielne zagadnienia. Mimo tego warto pamiętać, że teatr dziecięcy to wyjątkowe i uniwersalne założenie.
“Teatr w klasie łączy wiele specjalistycznych umiejętności (w zależności od czynności), które są rozwijane poprzez rolę odgrywaną przez dziecko.”
Odgrywanie roli to jeden z najbardziej naturalnych elementów życia dziecka, ponieważ zanim jeszcze zacznie chodzić do szkoły lub przedszkola często uczestnicy w wymyślonych zabawach. Dzięki temu jest w stanie zrozumieć swoje własne pomysły odkrywając fikcyjne sytuacje ze strukturami, które odwzorowują rzeczywistość.
“Działanie teatralne musi zacząć się podczas edukacji wczesnoszkolnej. Dla dzieci teatr to zabawa, a dzieci w tym wieku muszą się bawić, aby się uczyć.”
Teatr w klasie: jak go zdefiniować?
Kiedy mówimy o teatrze w nauczaniu dzieci, możemy odnosić się do sztuk, w których dzieci biorą udział. Ale równie dobrze może nam chodzić o sztuki stworzone z myślą o publiczności złożonej z dzieci.
W dzisiejszym artykule będziemy odnosić się do teatru, w którym biorą udział dzieci. Mogą one decydować jaką sztukę chcą wystawić, zaś nauczyciele muszą ich wspierać podczas całego procesu.
Hiszpański pisarka i scenarzystka Armonía Rodríguez Lázaro podkreśla, że teatr wystawiany przez dzieci musi zawsze przestrzegać następujących wytycznych:
- Powinien być wystawiany w klasie dzieci.
- W sztuce powinny brać udział wszystkie dzieci.
- Dziecko jest aktorem i protagonistą.
- Podstawą tego działania jest improwizacja.
- Nauczyciel powinien służyć uczniom pomocą, a jednocześnie zachęcać ich do kreatywnego myślenia.
- Podobieństwo teatru do gry czy zabawy odgrywa kluczową rolę w umożliwianiu dziecku swobodnego wyrażania siebie.
- Teksty nie powinny być teatralne.
- Muzyka, taniec i sztuki wizualne służą jako istotne elementy uzupełniające tworzonego przedstawienia.
Rozwój umiejętności
Dzieci uwielbiają ruszać się i wchodzić w interakcje z innymi. Teatr dodatkowo je do tego zachęca. Dzięki niemu nie będą musiały jedynie siedzieć cicho i słuchać. Branie udziału w przedstawieniach pozwoli im ruszać się i rozmawiać ze sobą.
Takie czynności aktorskie pomagają dzieciom rozwijać takie kluczowe umiejętności jak kreatywność, przeprowadzanie badań, komunikacja, empatia, poczucie własnej wartości, współpraca, przywództwo i negocjowanie.
“Najważniejsza cecha działań teatralnych to fakt, że zawsze stanowią zabawę. Dzięki temu nauka stanie się przyjemnym doświadczeniem, które na zawsze zapadnie w pamięć.”
Nauka przywództwa poprzez teatr
Teatr w klasie może stanowić doskonałe narzędzie podczas wielu przedmiotów. Przede wszystkim warto podkreślić, że pomaga dzieciom rozwijać takie umiejętności jak czytanie i pisanie na wczesnych etapach nauki.
Wspiera również rozwój wyrażania się za pomocą słów, słuchanie oraz poszerza zasób słownictwa. Poza tym zachęca dzieci do rozumienia i wyrażania różnych punktów widzenia.
Poprzez teatr dzieci uczą się wyrażać swoje emocje w specjalnie do tego stworzonym środowisku. Zaczynają odkrywać swoje wartości kulturalne oraz wartości swoich kolegów z klasy, co prowadzi do lepszego rozwoju rozumienia innych ludzi.
To działanie, które pozwala dzieciom myśleć i działać w sposób kreatywny. Może również wspierać rozwój umiejętności związanych z rozwiązywaniem problemów, które można zastosować we wszystkich dziedzinach nauczania. Poza tym dzieci są zachęcane do przyjmowania na siebie odpowiedzialności i podejmowania decyzji.
Nauczyciele mogą wykorzystać bardziej otwarte podejście w klasie, koncentrując się zarówno na procesie nauczania, jak i na jego celu.
Teatr w klasie umożliwia dzieciom przyjmowanie aktywnej roli w uczeniu się, co z kolei może być kontynuowane w dalszej edukacji. Poza tym kontrolowana zabawa w teatr to doskonałe narzędzie wspomagające rozwój dziecka.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Daste C.; Jenger, Y. y Voluzan, J. (1978). El niño, el teatro y la escuela. Madrid: Villalar.
- Eines, J. y Mantovani, A. (1997). Didáctica de la Dramatización. Barcelona: Gedisa.
- Navarro Solano, M. (2007). Drama, creatividad y aprendizaje vivencial: algunas aportaciones del drama a la educación emocional. Cuestiones pedagógicas, 18, 163-174. https://idus.us.es/xmlui/bitstream/handle/11441/12845/file_1.pdf?sequence=1
- Núñez Cubero, L. y Romero, C. (2004). La educación emocional a través del lenguaje dramático. Addenda a la II Ponencia: Los lenguajes de las Artes. Escenas y Escenarios en Educación, XXII-Site-Sitges Conference.
- Núñez Cubero, L.; Bisquerra Alzina, R.; González Monteagudo, J. y Gutiérrez Moar, M.C. (2006). Emociones y educación: una perspectiva pedagógica. En J.M. Asensio; J. Carrasco García; L. Núñez Cubero y J. Larrosa (Coords.) La vida emocional. Las emociones y la formación de la identidad humana (171-196). Barcelona: Ariel.
- Tejerina, I. (1994). Dramatización y teatro infantil. Dimensiones psicopedagógicas y expresivas. Madrid: Siglo XXI.