Mówić nie w pozytywny sposób – jak to zrobić?
Nauczenie się, jak mówić nie w pozytywny sposób to jedna z rzeczy, które sprawiają dużą trudność nowym rodzicom. Mówienie “nie” dziecku, które czegoś chce, to duże wyzwanie i ważna lekcja życia.
Mając to na uwadze, w poniższym artykule zmieściliśmy podpowiedzi, które pokażą Ci, jak mówić nie w pozytywny sposób.
Jak mówić nie w pozytywny sposób – kilka trików
Czytaj dalej, jeśli kiedykolwiek zastanawiałaś się jak mówić nie w pozytywny sposób i jak dobrać słowa, by uzyskać upragniony rezultat.
Mówienie dziecku: “Nie mogę się bawić, muszę robić inne rzeczy” to nie to samo co: “Pomóż mi posłać łóżko, a potem możemy się pobawić”. Jak widzisz, gdy wybierzesz drugą opcję, przesłanie będzie o wiele bardzie pozytywne.
Pamiętaj, że rodzice stale mówią “nie” dzieciom. Jeśli maluchy słyszą jednie “nie, nie, nie”, mogą opacznie zrozumieć nasze intencje.
Spróbuj więc używać wyważonego języka: mów nie tylko o tym, co nie jest możliwe, ale również o tym, co jest.
Odmawianie dzieciom bez negatywnego nastawienia
Być może Cię to zaskoczy, ale możesz powiedzieć dziecku, by czegoś nie robiło, nie używając słowa “nie”. Takie działanie jest korzystne dla dziecka.
Jeśli inaczej ukształtujesz swoją odpowiedź, pomożesz zrozumieć maluchowi czemu coś nie jest dozwolone lub jest niemożliwe.
Takie zachowanie pomaga dziecku zrozumieć Twoje rozumowanie stojące za określonymi zasadami oraz ułatwia ich przestrzeganie.
Wszystko to doprowadzi do bardziej odpowiedzialnego zachowania. Dziecko będzie w stanie zrozumieć konsekwencje swoich działań.
W rezultacie zacznie samodzielnie podejmować decyzje i będzie miało większe poczucie własnej wartości.
Jeśli zdecydujesz się używać pozytywnego języka, z czasem zauważysz, że maluszek zaczyna rozumieć coraz więcej. Odkryjesz jego możliwości i pomożesz mu je rozwijać.
Z kolei ciągłe mówienie “nie” może doprowadzić do tego, że dziecko w końcu przestanie zwracać na Ciebie uwagę. Zachowaj to słowo na bardzo ważne sytuacje.
Używaj go, gdy dziecko naraża się na niebezpieczeństwo, na przykład przechodzi przez ulicę nie trzymając Twojej ręki lub wychyla się przez okno.
Używanie pozytywnego języka
Gdy zmienisz język, którego używasz, nie dasz dziecku pozwolenia by robiło wszystko, na co ma ochotę. Wprost przeciwnie: Twoja odpowiedź pozostaje taka sama, ale dodajesz do niej wytłumaczenie, które maluch zrozumie.
To nie oznacza, że nigdy nie możesz już powiedzieć “nie” dziecku. Chodzi o to, byś upewniła się, że to słowo nie straci swojej siły i znaczenia.
Rodzice muszą utrzymywać dyscyplinę, egzekwować zasady i budować charakter dziecka. Odmawianie to istotne narzędzie do osiągnięcia tych założeń.
Jednak nie musisz tego robić używając tylko jednego słowa. Oto inne sposoby:
- Zasugeruj inne zajęcie dla dziecka. Na przykład jeśli nie może iść teraz do parku, możecie razem pogotować, pomalować lub pooglądać telewizję. Wzbudź dziecku entuzjazm względem czegoś, co może robić w tej chwili, nawet jeśli to coś innego, niż rzecz, o którą prosiło.
- Możesz również odłożyć wykonanie prośby, dopóki dziecko nie wykona swoich obowiązków. Jeśli dziecko chce zrobić coś, co nie jest jeszcze możliwe, powiedz mu, kiedy będzie mogło to zrobić. Jednak koniecznie musisz później dotrzymać słowa.
- Jeśli dziecko chce zrobić coś, czego nie powinno, postaraj się z nim porozmawiać zamiast mówić “nie”. Jeśli na przykład chce uderzyć brata lub siostrę, wytłumacz mu konsekwencje jego działań zanim je podejmie. Daj dziecku znać, że jego działanie ma określony skutek.
- Porozmawiaj z dzieckiem o zasadach. Ważne, by je znało, aby w momencie, gdy mu odmówisz, rozumiało, czemu tak robisz. Porozmawiaj z nim o regułach panujących w domu. Dzięki temu zacznie przewidywać Twoją odpowiedź i będzie wiedziało, co może negocjować, a czego nie. Tym samym maluch zacznie uczyć się życia w społeczeństwie i zachowań, które będą ważne przez resztę jego życia.
Pamiętaj, że jeśli zdecydujesz się mówić nie w pozytywny sposób, nie tylko ułatwi to codzienne życie, ale także pomoże dziecku zrozumieć, czemu zachowujesz się w określony sposób i czemu powinno Cię słuchać.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Carmen, D., & Carrasquillo, Y. (2018). DISCIPLINA POSITIVA: HERRAMIENTA PARA LOS PADRES. Educrea.
- Nelsen, J. (2001). Disciplina positiva. Editora Cultrix.
- Escrivá, M. V. M., García, P. S., Porcar, A. M. T., & Díez, I. (2001). Estilos de crianza y desarrollo prosocial de los hijos. Revista de psicología general y aplicada: Revista de la Federación Española de Asociaciones de Psicología, 54(4), 691-703. https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/2364995.pdf
- Rangel, J. V. (2003). Estilos de crianza, estilos educativos y socialización:¿ Fuentes de bienestar psicológico?. Acción pedagógica, 12(1), 48-55. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=2972859
- Jorge, E., & González, M. C. (2017). Estilos de crianza parental: una revisión teórica. Informes Psicológicos, 17(2), 39-66. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=7044268
- Mestre, M. V., Tur, A. M., Samper, P., Nácher, M. J., & Cortés, M. T. (2007). Estilos de crianza en la adolescencia y su relación con el comportamiento prosocial. Revista latinoamericana de psicología, 39(2), 211-225. https://www.redalyc.org/pdf/805/80539201.pdf
- Rojas, M. (2015). Felicidad y estilos de crianza parental. Documento de Trabajo). México: Centro de Estudios Espinosa Yglesias. https://ceey.org.mx/wp-content/uploads/2018/06/16-Rojas-2015.pdf