Psychologia perinatalna: co czuje nienarodzone dziecko?
Psychologia perinatalna zajmuje się badaniem więzi, które tworzą się między niemowlęciem a jego matką. Co w takim razie wykazały takie badania?
Zapewne zastanawiasz się: psychologia płodu? Psychologia perinatalna to specjalność, która bada więź emocjonalną, która łączy matkę z jej dzieckiem jeszcze przed jego narodzeniem. Zastanawia się również nad tym co może czuć lub postrzegać płód, gdy znajduje się w łonie matki.
Gdy tylko dowiadujemy się, że zostaniemy rodzicami, nasze troski zaczynają się zmieniać. Koncentrujemy się na zachowaniu ostrożności w związku z naszymi nawykami, aby nasze płody rosły zdrowe i silne, uważamy na sposób odżywiania, nawyki związane ze snem oraz inne czynniki.
Psychologia perinatalna to nauka, która poszukuje odpowiedzi na niezliczone pytania, które zadają sobie rodzice odnośnie tego, co czuje i czego doświadcza nienarodzone dziecko. Na przykład: Czy moje dziecko zauważa, kiedy jestem zła? Co czuje dziecko podczas narodzin? Dlaczego moje dziecko kopie, gdy mówię?
Psychologia perinatalna: co czują dzieci w macicy?
Jak już wspomnieliśmy wcześniej, psychologia perinatalna zajmuje się analizowaniem tego, co płód jest w stanie czuć przed narodzinami. Dzieci znajdujące się w łonie matko mają niezwykłe umiejętności zauważania wielu rzeczy, co przekłada się na emocje.
Zmysł dotyku
Nasze dzieci lubią, kiedy je dotykamy, gdy znajdują się jeszcze w naszych brzuchach. Zmysł dotyku rozwija się jako pierwszy. To tłumaczy dlaczego nasze maluszki reagują, gdy ktoś dotyka brzucha kobiety w ciąży lub go uciska.
Jednak zgodnie z badaniami przeprowadzonymi przez Uniwersytet Kalifornijski inaczej jest w przypadku bólu. Postrzeganie bólu wymaga rozwoju określonych ośrodków w mózgu, które pojawiają się dopiero w 29. tygodniu ciąży.
Zmysł słuchu
Czy muzyka klasyczna relaksuje dzieci w łonie matki? Jeśli minął już 22. tydzień ciąży, to jest to całkiem możliwe. Właśnie wtedy u maluszków zaczyna rozwijać się zmysł słuchu. Jednak dźwięk, który najbardziej je relaksuje, to głos ich matki.
Pod koniec 6. miesiąca ciąży, matki zauważają, że ich dzieci podskakują słysząc na przykład zatrzaskujące się drzwi. Poza tym dziecko może stawać się pobudzone lub uspokajać się w zależności od tonu głosu, jakiego używamy, aby się do niego zwracać. Co więcej, szybko uczą się rozpoznawać nasz głos.
Postrzeganie emocji
Jeśli jest Ci smutno, Twoje dziecko to zauważy. Nawet jeśli nie będziesz płakać ani krzyczeć i będziesz starała się udawać, że wszystko jest w porządku. Intensywne emocje, zarówno te pozytywne, jak i negatywne, wywołują zmiany w poziomie hormonów. Takie zmiany są zauważalne dla nienarodzonych dzieci.
Co więcej, gdy takie uczucia są zbyt intensywne, mogą nawet wywierać wpływ na rozwój dziecka. Ponadto zwiększają również ryzyko porodu przed wyznaczonym terminem.
Psychologia perinatalna bada więzi emocjonalne łączące matkę i jej nienarodzone dziecko.
Czy doświadczenia w macicy mają wpływ na życie dziecka?
Dzięki różnym badaniom nad ludzką embriologią naukowcy doszli do wniosku, że podczas ostatniego etapu ciąży istnieje aktywność psychologiczna. To potwierdza, że rozwój psychologiczny zaczyna się już w momencie poczęcia.
To, co czują i postrzegają nienarodzone dzieci zaczyna wywierać wpływ na ich nastawienie oraz oczekiwanie odnośnie ich samych oraz świata, który na nie czeka.
Dlatego też istotna część temperamentu i umiejętności jednostki zaczyna formować się w trakcie ciąży. Wszystko to dzieje się gdy różne części jej lub jego ciała jeszcze się kształtują.
Nasze dzieci są z nami związane. Dlatego też nasze uczucia również na nie wpływają, pozostawiając odcisk na ich przyszłej osobowości. To nie oznacza, że stres, który pojawia się od czasu do czasu na zawsze naznaczy życie naszych dzieci. Jednak dogłębne i stałe uczucia z zakresu depresji wywierają wpływ na rozwój malucha.
Jednocześnie warto podkreślić, że w trakcie całej ciąży ojciec odgrywa kluczową rolę. Tata, który wykazuje się troską i wyczuciem, oferuje stałe wsparcie emocjonalne swojej partnerce. Co więcej, ojcowie powinni wchodzić w interakcje ze swoimi nienarodzonymi dziećmi, aby pomóc im osiągnąć ich maksymalny potencjał.