Drugie dziecko - co zrobić, żeby nie czuło się mniej ważne

Drugie dziecko powinno być równie ważne jak pierwsze. Oto kilka wskazówek związanych z tym tematem.
Drugie dziecko - co zrobić, żeby nie czuło się mniej ważne
Ana Couñago

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog Ana Couñago.

Napisany przez Gladys González

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Kiedy nowo narodzone dziecko wraca do domu, wiemy, że większość czasu będziemy spędzać właśnie z nim. W tym artykule wyjaśniamy, jak sprawić, by drugie dziecko nie czuło się jednak mniej ważne w rodzinie.

Pierworodny jest bardzo wyjątkowym dzieckiem, ponieważ mama i tata witają go z wielkim entuzjazmem i ogarniają nieustanną uwagą oraz okazywaniem bezwarunkowej miłości.

Z pierwszym dzieckiem kończymy szkołę jako rodzice, ponieważ przyjmujemy rolę, której nigdy wcześniej nie wypełnialiśmy. Co oznacza to w praktyce? Otóż ​​kiedy pojawi się drugie dziecko, testy zostaną powtórzone, ale wszystko będzie inne. Ponieważ mamy trochę więcej doświadczenia i dojrzałości.

Co więcej, musimy też okazywać szczególną troskę naszemu pierwszemu dziecku, które będzie tego potrzebowało bardziej niż kiedykolwiek.

To normalne, że twoje starsze dziecko czuje się trochę zazdrosne i jako rodzice zwyczajnie musimy to zaakceptować. Dlaczego? Otóż teraz będzie się dzieliło uwagą rodziców, a nowy członek rodziny będzie potrzebował trochę więcej uwagi i poświęcenia, zwłaszcza w pierwszych tygodniach i miesiącach życia.

Z tego powodu musimy zaangażować nasze pierwsze dziecko od momentu, gdy wiemy, że jesteśmy w ciąży i wytłumaczyć mu, że po urodzeniu się jego młodszego braciszka będzie potrzebował wiele troski i uwagi i że mógłby współpracować przy tym pięknym zadaniu. W ten sposób zaczną się tworzyć więzy miłości.

Jak sprawić, by drugie dziecko zaakceptowało swoje rodzeństwo?

Rodzeństwo - drugie dziecko

Gdy pojawia się drugie dziecko, wiele spośród naszych myśli może wprawiać nas w zakłopotanie i swego rodzaju uczucie zagubienia. „Moje najstarsze dziecko jest całym moim życiem, ale drugie też nim jest”.

„Moje pierwsze dziecko jest przyzwyczajone do tego, że jego rodzice są tylko dla niego. Ale moje drugie dziecko też tego potrzebuje. Przecież nie podzielimy się, że mama jest dla jednego dziecka a tato dla drugiego”. Brzmi znajomo?

Musisz wiedzieć, że brak równości i słabe zespolenie więzi rodzinnych mogą wywołać u dziecka poważne problemy psychologiczne. Może to wywołać na przykład wyuczoną obojętność lub co gorsza reaktywne zaburzenia przywiązania. Jeśli nie rozwiążemy tego na czas, jakakolwiek późniejsza zmiana może być bardzo trudna do osiągnięcia.

Kilka przydatnych wskazówek

Aby twoje drugie dziecko rozwijało się odpowiednio, pamiętaj o każdym z poniższych zaleceń:

  • Równowaga. Nie powinniśmy popełniać błędu, zwracając większą uwagę na starsze dziecko. Może nam się wydawać, że pojawienie się kolejnego dziecka w domu negatywnie wpłynie na naszego pierworodnego. Przez moment może się nawet okazać, że to prawda. Oczywiście, pewna doza zazdrości nie świadczy jeszcze o poważnym problemie, starsze dziecko może jej doświadczać. Nie znaczy to jednak, że w ten sposób osiągnie monopol na całą naszą uwagę.
  • Równość. Oboje rodzeństwa musi się nauczyć i zrozumieć, że są równi i dlatego powinni być kochani w ten sam sposób.
  • Przygotowanie. Gdy tylko otrzymamy wiadomość, że znów będziemy rodzicami, koniecznie musimy porozmawiać z naszym najstarszym dzieckiem o spodziewanym przybyciu młodszego rodzeństwa. Należy wszczepiać zasady miłości, którą powinni się między sobą darzyć. Nie bez znaczenia jest też mówienie o równej miłości rodziców do wszystkich swoich dzieci. Chodzi o to, aby wszystkie dzieci czuły się ważne bez względu na to, kto urodził się wcześniej, czy później.
  • Dialog. Wszystko prowadzi do dialogu. Okazuje się, że nawet gdy dzieci są bardzo małe, potrafią zrozumieć i pojąć to, co się do nich mówi. Oczywiścio wszystko zgodnie z ich etapem rozwoju. Dlatego gdy ma się pojawić drugie dziecko, należy na miarę możliwości otwarcie wyjaśnić, co się dzieje.

Co jeszcze możesz zrobić?

  • Odrzucanie pokusy porównywania. Częstym błędem popełnianym przez rodziców jest porównywanie swoich dzieci. Nie jest zdrowe, aby którekolwiek z dzieci czuło się porównane lub słyszało zwroty typu: „twój starszy brat robi to lepiej”. Nawet jeśli doskonale znamy mocne i słabe strony każdego z naszych dzieci, nie usprawiedliwia to porównań. Zarówno najstarsze jak i drugie dziecko jest ważne i ma swoje niepowtarzalne mocne strony.
  • Dbaj o odpowiedni sposób wyrażania się. Musimy dbać o słowa, które wypowiadamy, ponieważ nasze dzieci mogą wyciągać na ich podstawie błędne wnioski. Mów odpowiedzialnie, unikając sprawiania, że ktokolwiek poczuje się winny lub gorszy.
Druga ciąża - drugie dziecko

Drugie dziecko – co musisz wiedzieć

Być może wraz z momentem gdy w twoim domu pojawi się drugie dziecko, wszystko stanie się bardziej skomplikowane. Dwoje dzieci w różnym wieku, posiłki w domu, więcej obowiązków, wszystko jest podwojone.

Ale nie możesz nigdy pozwolić, żeby twoje drugie dziecko poczuło się z tego powodu źle. W ten sposób pośrednio wyślesz mu komunikat, którego nigdy nie miałaś na myśli.

Generalnie wszystko, co zostawia za sobą starsze dziecko (zabawki lub ubrania), trafia do młodszego. Ostrożnie z tym! Jest to oczywiście uzasadnione ze względów ekonomicznych. Ale prawdziwym problemem byłoby zaszczepianie w umyśle młodszego rodzeństwa przekonania, że ​​nie ma prawa do nowych rzeczy, które mu się podobają.

Unikaj wywoływania takich myśli w swoim młodszym dziecku, ponieważ może to wpłynąć na jego zachowania nawet w dorosłym życiu.

Rodzice nie mają instrukcji jak być idealnymi. Mamy jednak wystarczająco rozsądku aby aby nie tworzyć dwóch identycznych kopii dzieci w naszych domach. Każde z nich jest wyjątkowe i niepowtarzalne. Kluczem jest zachowywanie równowagi, unikanie bolesnych porównań i przede wszystkim całe mnóstwo bezwarunkowej miłości.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Arranz Freijo, E. B. (2000). Interacción entre hermanos y desarrollo psicológico: una propuesta educativa. Innovación educativa. https://redined.educacion.gob.es/xmlui/handle/11162/70217
  • Fernández, A., Gamarra, A., Izal, C., Betelu, M., & Pamplona, E. (2001). La familia ante los celos infantiles: pautas y orientaciones. Recuperado de http://www. clinicajuandeborbon. com/CELOS% 20INFANTILES. pdf.
  • Monzo Climent, E. (2017). Análisis de los factores predisponentes en los celos infantiles (Doctoral dissertation). https://riucv.ucv.es/handle/20.500.12466/1547
  • Vega-Rodríguez, A. M. (2015). Los cuentos de los Hermanos Grimm y el valor educativo en la literatura infantil.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.