Krzyczenie w domu – jak możecie skutecznie z nim skończyć?

Krzyczenie w domu – jak możecie skutecznie z nim skończyć?
María Alejandra Castro Arbeláez

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Krzyczenie w domu to częsty problem wielu rodziców, którzy osiągają szczyt cierpliwości w trudnych sytuacjach związanych z dziećmi. Jednak nawet gdy zaczynamy tracić kontrolę, nadal mamy możliwość pokojowego rozwiązania sytuacji i zachowania atmosfery pełnej szacunku. Krzyczenie w domu nie musi być naszą przykrą codziennością.

Kiedy dziecko przyzwyczaja się do krzyków zrodziców, powoli przestaje na nie reagować i zaczyna wytwarzać tak zwane “mechanizmy obronne”, aby chronić się przed takim zachowaniem. Postępuj zgodnie z poniższymi wskazówkami, jeśli męczy Cię krzyczenie w domu, chcesz z nim zerwać i na spokojnie zapanować nad różnymi sytuacjami.

Krzyczenie w domu – zerwij z nawykiem rozwijając samodyscyplinę

Postaraj się rozmawiać z dzieckiem używając spokojnego i pełnego szacunku tonu. Jeśli nie chcesz, by dziecko krzyczało, powinnaś dawać mu dobry wzór. Mów do niego z szacunkiem i spokojnie, nawet jeśli sytuacja jest frustrująca. Naucz się panować nad emocjami w zdrowy sposób. Jesteś przykładem dla swojego dziecka. To pomoże mu opanować sztukę panowania nad emocjami i reakcjami.

Dziecko nauczy się empatii, jeśli pokażesz mu, jak powinno postępować. Będzie naśladowało przykład, które daje mu najbliższa rodzina. Maluch zacznie Ci niemiło odpowiadać, jeśli sama tak będziesz do niego w taki sposób mówiła. Pamiętaj, że dziecko ma prawo zachowywać się jak dziecko. Będzie postępowało nierozsądnie i niedorośle, bo jego jedyne zadanie to po prostu bycie sobą.

Kora mózgu rozwija się w pełni dopiero, gdy dziecko wchodzi w dorosłość. W trakcie dorastania powinnaś być jego towarzyszem i uczyć je lepszej samokontroli i spokojnego życia. Gdy dziecko okazuje Ci swoje uczucia, okaż mu, że je rozumiesz. Jeśli dasz mu znać, że wiesz, co czuje w danej sytuacji, zacznie pojmować, co możesz czuć Ty.

Zrozumienie sprawia, że dziecku trudniej jest przekraczać granice i zachowywać się w niezdrowy sposób.

Tata trzymający na rękach skrzywioną dziewczynkę

Co jeszcze możesz zrobić?

Nie żyw urazy. Jeśli masz coś do powiedzenia lub masz zły dzień, uspokój się zanim zaczniesz rozmawiać z innymi. Duża ilość negatywnych myśli i emocji sprawia, że możesz szybciej zacząć zachowywać się nieracjonalnie w stosunku do dziecka i innych członków rodziny. Postaraj się zachować spokój reagując na różne wypadki.

Miej na uwadze perspektywę dziecka. Kiedy ustalasz zasady lub poprawiasz niewłaściwe zachowanie, myśl o tym, co może czuć maluch. Postaraj się, by dziecko chciało podporządkować się Twoim zasadom. Nie powinno czuć się do nich zmuszone tylko dlatego, że Ty tego wymagasz.

Ugryź się w język w chwilach, gdy jesteś naprawdę zła. Jeśli jest Ci przykro, nie reaguj agresywnie. Gdy nie jesteś w stanie zapanować na własnymi słowami, lepszym wyborem jest cisza. Weź głęboki oddech, pomyśl o czymś relaksującym i nie mów dziecku przykrych rzeczy, gdy jesteś zirytowana. Słowa mogą wywierać szkodliwy wpływ na Twoją relację z dzieckiem. Uważaj, co do niego mówisz.

Unikaj stresujących sytuacji. Jeśli wiesz, że opuszczanie domu z rana w pośpiechu wywoła stres, postaraj się przygotować poprzedniego wieczoru, by tego uniknąć. Jeśli wiesz, że będziesz zestresowana wykonując obowiązki domowe z dzieckiem, pomyśl o tym, jak możesz temu zaradzić. Możesz poprosić o pomoc innych członków rodziny.

Dziewczynka i chłopiec krzyczący na siebie - krzyczenie w domu

Bądźcie aktywni fizycznie całą rodziną. Ćwiczenia to jeden z najlepszych sposobów na rozładowanie stresu. Po trzydziestu minutach ćwiczeń umysł i ciało będą bardziej zrelaksowane, a atmosfera – zdrowsza. Jeśli ćwiczenia będą w rodzinie wykonywane codziennie, z pewnością wpłynie to pozytywnie na Twoją relację z dzieckiem. W rezultacie wyeliminujesz problem, jakim jest krzyczenie w domu.

Gdy to konieczne, utrzymaj dystans. Jeśli osiągniesz limit wytrzymałości i wiesz, że możesz stracić kontrolę, trzymaj się przez jakiś czas z dala od dziecka i zastanów się, jak obiektywnie podejść do problemu. Pamiętaj, by nie mówić bez namysłu gdy tracisz kontrolę, bo możesz powiedzieć coś, czego będziesz później żałować. Weź głęboki oddech, zrelaksuj się i utrzymaj dystans, gdy tego potrzebujesz.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.