Agresywne zachowania u dzieci: 7 porad, jak je wyeliminować

Agresywne zachowania u dzieci: 7 porad, jak je wyeliminować
María Alejandra Castro Arbeláez

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Silne napady złości i inne agresywne zachowania u dzieci to wołanie o pomoc ze strony młodych ludzi, którzy borykają się z problemami.

Istnieje wiele sposobów na unikanie agresji u dzieci. Kluczem do nich wszystkich jest wiedza o tym, co stanowi agresywne zachowania u dzieci i dlaczego rodzice nigdy nie mogą stracić kontroli w obliczu napadu złości lub napadu szału.

Agresywne zachowania u dzieci mogą być przejawem czegoś znacznie więcej niż gniewu. Mogą być oznaką frustracji, strachu lub smutku. Jako rodzice powinniśmy być świadomi emocjonalnych potrzeb naszych dzieci i zapewnić im zdrowe i wspierające środowisko, którego potrzebują, aby się dobrze rozwijać.

Aby ustalić, czy Twoje dziecko jest agresywne, obserwuj jego zachowanie. Na przykład, jeśli celowo szuka sposobów wyrządzenia krzywdy fizycznej lub psychicznej innym dzieciom, a nawet swoim rodzicom, jest to agresja.

Aby zidentyfikować agresywne zachowania u dzieci, należy pamiętać, że wszelkie celowe akty przemocy są oznakami problemu, który wymaga uwagi. Obejmuje to kopanie, drapanie, gryzienie, krzyki lub używanie przekleństw.

Istnieje wiele sposobów reagowania na agresywne zachowania u dzieci. Oto siedem wskazówek, jak unikać agresji u dzieci:

7 wskazówek, jak reagować na agresywne zachowania u dzieci

1. Buduj atmosferę zaufania

Spróbuj otworzyć kanały komunikacji z dzieckiem. Buduj atmosferę zaufania i szacunku w domu. W ten sposób Twoje dziecko będzie miało swobodę wyrażania swoich uczuć, bez obawy przed krytyką lub karą.

Znajome i bezpieczne otoczenie pozwoli Twojemu dziecku pozbyć się emocji. Jeśli będzie czuć się naprawdę rozumiane i słuchane w bezpiecznym miejscu własnego domu łatwiej mu będzie oduczyć się agresywnych zachowań.

Jeśli Twoje dziecko zaczyna wyrażać swoje uczucia, skorzystaj z okazji, aby wyjaśnić, że jeśli czasami zdarza mu się denerwować się i czuć złość, jest to zupełnie normalne. Zwróć mu też uwagę, że przemoc nie pomaga w rozwiązywaniu problemów.

Wzmacniaj wartości i mocne strony swoich dzieci. Naucz ich wyrażać swoje uczucia w odpowiedni sposób. Chwalenie ich za odniesione przez nich osiągnięcia to jeden ze sposobów, by zapewnić im dobre samopoczucie.

Agresywne zachowania u dzieci - rodzice rozmawiają z dziećmi

2. Znajdź źródło agresji

Aby wykorzenić agresywne zachowania u dzieci, konieczna jest uważna obserwacja.

Chodzi o to, aby zidentyfikować przyczyny agresji. To, co odkryjesz może Cię zdziwić. Częstą przyczyną agresji u dzieci jest niskie poczucie własnej wartości.

Możesz również dowiedzieć się, że Twoje dziecko reaguje negatywnie na pojawienie się młodszego brata lub siostry. Przez uczucie bycia niekochanym lub pozbawionym opieki dziecko może próbować zwrócić Twoją uwagę na wszystkie sposoby, także na te złe.

3. Działaj szybko, aby wyeliminować agresywne zachowania u dzieci

Kiedy agresywne zachowania u dzieci dotykają osoby z ich otoczenia, a zwłaszcza inne dzieci, konieczna jest interwencja. W tym momencie musisz skontaktować się z dzieckiem. W przeciwnym razie jego agresja może spowodować, że zostanie odrzucone przez rówieśników.

Pomagając dziecku w wyrażaniu emocji w zdrowy sposób, ułatwisz mu zamianę przemocy na bardziej racjonalne zachowanie. Nie lekceważ swojego dziecka: czekanie, aż problem się pogorszy, tylko utrudni podjęcie działania.

Interweniuj, gdy tylko Twoje dziecko zacznie się denerwować lub złościć. Jeśli zauważysz, że jedno z Twoich dzieci uderza lub gryzie swoje rodzeństwo, inne dzieci lub nawet osobę dorosłą, natychmiast je powstrzymaj. Wyjaśnij dziecku, że agresja w niczym nie pomaga.

4. Każdego dnia podejmuj małe kroki do sukcesu

Słowa mają niesamowitą moc. Dobre słowo może budować zaufanie, tak jak okrutna uwaga może je podważyć. Wyobraź sobie, jak wychowanie dzieci dzięki inteligencji emocjonalnej może wpłynąć na ich przyszłą perspektywę.

Aby pomóc wyeliminować agresywne zachowania u dzieci, należy wzmacniać ich pozytywne wartości. Naucz dziecko, jak wyrażać emocje we właściwy sposób. Chwal je za ich osiągnięcia. Spraw, by czuło się dobrze.

Dobrym sposobem na zrobienie tego jest chwalenie dziecka za wysiłek, jaki włożyło i za osiągnięte rezultaty. Kiedy rano pościeli łóżko, powiedz mu, jaką dobrą robotę wykonało.

Daj dziecku znać, że doceniasz jego pracę. Jeśli coś wymaga poprawy, skorzystaj z szansy, aby zwrócić na to uwagę zaraz po tym, jak pochwalisz dziecko za jego ciężką pracę. W ten sposób Twoje dziecko będzie bardziej otwarte na Twoją opinię.

5. Bądź wzorem dla swojego dziecka

Rodzice nigdy nie powinni być agresywni wobec swoich dzieci. Jeśli będziesz krzyczeć na swoje dziecko, będzie mniej prawdopodobne, że zrozumie, co chcesz mu powiedzieć.

Krzyk lub ostre słowa sprawią, że dzieci będą się bronić. Co gorsza, kiedy dzieci dorastają w takim środowisku, zakładają, że jest to właściwy sposób wyrażania siebie.

Jeśli dzieci widzą, jak ich rodzice krzyczą zamiast mówić, i jeśli każdy argument kończy się tym, że ktoś uderza pięścią w stół lub burzy się, to jest to dokładnie to, co będą naśladować w przyszłości, kiedy stracą cierpliwość.

Z tego powodu ważne jest, aby zachowywać się zgodnie z zasadami, których wymagasz od swoich dzieci. Dzięki temu Twoje oczekiwania będą bardziej zrozumiałe.

Chłopiec puszcza papierowy samolocik

6. Zachowaj spokój w obliczu agresywnych epizodów

Gdy Twoje dziecko jest agresywne wobec członka rodziny lub przyjaciela, zatrzymaj je i odsuń od tej osoby. Chwila w samotności pomoże dziecku zastanowić się nad tym, co zrobiło.

Jeśli Twoje dziecko jest agresywne wobec Ciebie, swojego rodzica, zostaw je w spokoju. Pamiętaj, że jest to eksplozja stłumionych emocji. Próba porozumienia się będzie bardzo trudna, dopóki dziecko się nie uspokoi.

Gdy minie trochę czasu, porozmawiaj z dzieckiem i wyjaśnij, że jego zachowanie było nie do zaakceptowania. Zostaw dziecko samo w pokoju, by dać mu czas na przemyślenie jego postępowania. Jeśli konieczne są środki zaradcze, należy jak najszybciej wprowadzić je w życie.

7. Jeśli potrzebujesz pomocy, skontaktuj się ze specjalistą

Jeśli po zastosowaniu powyższych porad Twoje dzieci wciąż zachowują się agresywnie, pora porozmawiać z terapeutą dziecięcym. Ten specjalista pomoże określić przyczynę, z której biorą się agresywne zachowania u dzieci i ułatwi rodzinie rozwiązanie tego problemu.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Train, A. (2001). Agresividad en niños y niñas: ayudas, tratamiento, apoyos en la familia y en la escuela (Vol. 158). Narcea Ediciones.
  • Martínez, J. W., & Duque Franco, A. (2008). El comportamiento agresivo y algunas características a modificar en los niños y niñas. https://digitk.areandina.edu.co/handle/areandina/224
  • Zárate, L. O., & Luna, E. R. (1999). Comportamiento agresivo en niños preescolares. Enseñanza e Investigación en Psicología, 4(2), 327-339. https://go.gale.com/ps/anonymous?id=GALE%7CA116035871&sid=googleScholar&v=2.1&it=r&linkaccess=abs&issn=01851594&p=IFME&sw=w
  • Garaigordobil Landazabal, M. (2004). Intervención psicológica en la conducta agresiva y antisocial con niños. Psicothema, 16(3). https://www.redalyc.org/html/727/72716315/
  • Noroño Morales, N. V., Cruz Segundo, R., Cadalso Sorroche, R., & Fernández Benítez, O. (2002). Influencia del medio familiar en niños con conductas agresivas. Revista cubana de Pediatria, 74(2), 138-144. http://scielo.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0034-75312002000200007
  • Verona, J. A. G., Pastor, J. F., De Paz, F., Barbosa, M., Macías, J. A., Maniega, M. A., … & Picornell, I. (2002). Psicobiología de las conductas agresivas. Anales de Psicología/Annals of Psychology, 18(2), 293-303. https://revistas.um.es/analesps/article/view/28511

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.