Spanie z rodzicami - czy to rzeczywiście dobry pomysł?

Spanie z rodzicami - czy to rzeczywiście dobry pomysł?
María Alejandra Castro Arbeláez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 02 lipca, 2018

Spanie z rodzicami. Czy to dobry pomysł? Kiedy powinno się pozwolić dziecku spać samemu w łóżeczku? Czy spanie z rodzicami korzystnie wpływa na dziecko? Co zalecają eksperci?

Spanie z rodzicami może się okazać koniecznością w pierwszych dniach czy miesiącach życia niemowlaka. Jak jednak postępować gdy dziecko jest już trochę starsze? Jak długo należy to stosować? Odpowiedź na te pytania jest prostsza niż myślisz.

Spanie z rodzicami – zalety

Dyrektor Oddziału Neonatologicznego w Szpitalu Położniczym w Mowbray w Republice Południowej Afryki doktor Nils Bergaman przekonuje, że dzieci mogą spać z rodzicami najpóźniej do 3 roku życia. 

Na podstawie obserwacji zwyczajów spania u 16 rodzin doktor Bergaman i jego zespół doszli do wniosków, że małe dzieci, które śpią same w swoich łóżeczkach mają trzy razy wyższy poziom stresu niż dzieci, które śpią w łóżkach z rodzicami.

Według Bergmana dzieci śpiące z rodzicami do 3 roku życia odczuwają mniej stresu niż dzieci śpiące same.

Inny wniosek z badań to taki, że dzieci, które śpią same w kołyskach częściej się budzą, ich sen jest przerywany. Może to niekorzystnie wpływać na proces rozwoju. W przypadku spania z rodzicami dzieci mogą spokojnie przespać całą noc, co z kolei bardzo pozytywnie oddziałuje na ich rozwój.

Spać z rodzicami

Należy pamiętać o stresie wywołanym u dziecka przy zmianie otoczenia, kiedy musi zacząć spać samo w łóżeczku. Dlatego dużo zależy od sposobu w jaki ta zmiana zostanie wprowadzona. Musisz podejść do tego bardzo delikatnie. Oczywiście przede wszystkim najpierw powinnaś sama poczuć, że dziecko jest już gotowe spać samodzielnie.

Kiedy już to się stanie, pamiętaj żeby ostrożnie wprowadzić zmianę, zapewniając dziecko, że na pewno będzie potrafiło spać samodzielnie. Musisz też wytłumaczyć mu, że ważne dla niego jest, aby stało się samodzielne.

Stres u małych dzieci

Często dorosłym się wydaje, że dzieci się nie stresują. Jednak jest to iluzja. To tak jakby myśleć, że dorośli się nie stresują – rzeczywistość jest przecież zupełnie inna. Mówiąc, że dzieci nie odczuwają stresu dorośli próbują przekonać samych siebie, że stres pojawia się dopiero w dorosłym życiu. 

Stres jest częścią życia każdego człowieka, dotyka wszystkich w mniejszym lub większym stopniu; dzieci także w pewnych okolicznościach odczuwają stres.

Dzieci okazują stres poprzez:

  • poirytowanie
  • zły nastrój

Pamiętaj o tym, że dzieci, w przeciwieństwie do dorosłych, nie umieją rozładować napięcia wywołanego stresem. Podczas gdy dorosły może na przykład wziąć długą, relaksującą kąpiel, posłuchać uspakajającej muzyki czy rozładować napięcie wykonując ćwiczenia fizyczne, dziecko nie wie co robić, żeby sobie pomóc. Jedyna ulga i pocieszenie dla dzieci to te, którą otrzymują od rodziców.

Dlatego tak ważne jest abyś w procesie zmiany w zwyczajach spania dziecka była bardzo delikatna. Spraw, żeby w nowym otoczeniu gdzie będzie spało, czuło się jak najbezpieczniej. Pomóż mu być samodzielnym tak, aby nie było to dla niego traumatycznym przeżyciem.

spać z rodzicami

Spanie z rodzicami – korzystne czy nie?

Ostateczna decyzja należy do rodziców. Nie ma jedynej odpowiedzi właściwej dla wszystkich rodzin. Rodzice mogą słuchać porad innych, jednak ostatecznie to oni wiedzą co jest najlepsze dla dziecka. Zatem do rodziców należy podjęcie decyzji czy dziecko powinno spać z nimi czy osobno. Dla niektórych spanie z rodzicami w jednym łóżku nie sprawia żadnego problemu, inni natomiast wolą, żeby dziecko spało osobno. Nagła śmierć łóżeczkowa

Część specjalistów zaleca, aby nie pozwalać dzieciom spać z rodzicami. Według nich dzieci powinny od samego początku spać samodzielnie, żeby uniknąć nagłej śmierci łóżeczkowej. Przyczyna wystąpienia nagłej śmierci łóżeczkowej nie jest znana, ale jednym z możliwych powodów może być przypadkowe zaduszenie poduszką czy kołdrą. Dlatego aby wyeliminować tę możliwość część specjalistów zaleca, aby dziecko spało samo.

Nie zaszkodzi przedsięwziąć każdych możliwych środków ostrożności, jeśli chodzi o niemowlę. Okres po urodzeniu jest bardzo delikatnym czasem, dzieci są wtedy bardzo wrażliwe i delikatne. Nie powinniśmy narażać ich na zranienie gwałtownymi ruchami, których w trakcie snu nie kontrolujemy.

Dlatego należy unikać:

  • zbyt dużych poduszek,
  • bycia przemęczonym – może to osłabić czujność i zdolność oceniania potrzeb maluszków,
  • picia alkoholu, palenia papierosów i używania narkotyków,
  • zwierząt domowych w łóżku,
  • zbyt mocnego owijania dziecka kołdrą.

Pamiętając o powyższym rodzice dadzą swoim maluszkom potrzebną opiekę i miłość. Dzieci to niewątpliwie docenią i w przyszłości podziękują im za tę troskę.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Landen, P., Ballesi, M., Uchitel, L., & Freire, M. (2008). Beneficios del masaje terapéutico en bebes prematuros dados de alta de la UCIN. Revista Iberoamericana de Psicomotricidad y Tecnicas Corporales
  • Montserrat Galaa, A. M., & Fortes del Valleb, M. A. (2013). Aprender a dormir. Pediatría de Atención Primaria. https://doi.org/10.4321/S1139-76322013000500004
  • Landa Rivera, L., Díaz-Gómez, M., Gómez Papi, A., Paricio Talayero, J. M., Pallás Alonso, C., Hernández Aguilar, M. T., … & Lasarte Velillas, J. J. (2012). El colecho favorece la práctica de la lactancia materna y no aumenta el riesgo de muerte súbita del lactante: Dormir con los padres. Pediatría Atención Primaria, 14(53), 53-60. http://scielo.isciii.es/pdf/pap/v14n53/revision1.pdf
  • Horsley T, Clifford T, Barrowman N, Bennett S, Yasdi F, Sampson M, et al. (2007). Benefits and harms associated with the practice of bed sharing. Arch Pediatr Ado- lesc Med. 2007;161:237-45.
  • Martin Martin, R., Sanchez Bayle, M., & Teruel de Francisco, M. C. (2017). El colecho en nuestro medio: estudio de casos y controles en las consultas pediátricas de Atención Primaria. Pediatría Atención Primaria, 19(73), 15-21. http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1139-76322017000100003
  • Rodríguez Villar, V., Moreno, M., & Navío, C. PRACTICANDO EL COLECHO. ASESORAMIENTO DE LA MATRONA. http://www.trances.es/papers/TCS%2005_3_6.pdf
  • Ball, H. L., Hooker, E., & Kelly, P. J. (2000). Parent–infant co‐sleeping: fathers’ roles and perspectives. Infant and Child Development: An International Journal of Research and Practice, 9(2), 67-74. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/1522-7219(200006)9:2%3C67::AID-ICD209%3E3.0.CO;2-7

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.