Niewidzialna praca - niedoceniany wysiłek wielu mam

Niewidzialna praca kobiet jest często niezauważana i niedoceniana. Czas podzielić obowiązki domowe po równo, pomiędzy partnerów.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Elena Sanz Martín.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Niewidzialna praca kobiet jest często niezauważana i niedoceniana. Czas podzielić obowiązki domowe po równo, pomiędzy partnerów.  Wiele par uważa, że rozkład ich obowiązków domowych jest podzielony równo między oboje partnerów.

Jednak w wielu przypadkach to kobiety są odpowiedzialne za psychiczne obciążenie pracą związaną z planowaniem całego gospodarstwa domowego, planowaniem wizyt, posiłków, kupnem prezentów i wieloma innymi obowiązkami. Tak zwana niewidzialna praca jest często niedoceniana i obciążająca.

Czytaj dalej i dowiedz się więcej!

Mentalne obciążenie pracą: niewidzialna praca wielu mam

Wielu małżonków uważa, że ​​ciężar obowiązków domowych i rodzinnych w ich domach równo spada na obu partnerów. Jednak logistyka i planowanie nadal w większości spoczywają na ramionach kobiet. To właśnie o tym zjawisku mówimy, gdy wspominamy o obciążeniu umysłowym – o niewidzialnej pracy matek i żon.

Bez wątpienia nasze społeczeństwo zmieniło się pod względem szacunku do pracy kobiet i równości płci. Obecnie mężczyźni częściej niż w przeszłości uczestniczą w pracach domowych i opiece nad dziećmi.

Biorąc pod uwagę, że kobiety są bardziej zaangażowane w świat pracy zawodowej, coraz więcej par dzieli między siebie obowiązki domowe. To jest rozwiązanie logiczne i sprawiedliwe.

Biorąc to pod uwagę, jeśli przyjrzymy się temu zjawisku bliżej, często dochodzimy do wniosku, że sprawy nie są tak równe, jak mogłoby się nam wydawać. To prawda, że ​​podział zadań i prac fizycznych, takich jak gotowanie, sprzątanie, kąpanie dzieci itp., może wydawać się równy.

Jednak odpowiedzialność za planowanie, organizowanie i zarządzanie domem najczęściej spoczywa prawie całkowicie na kobietach.

Niewidzialna praca – na czym polega obciążenie psychiczne?

Pojęcie obciążenia umysłowego odnosi się do całej niewidzialnej pracy niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania różnych dziedzin życia rodzinnego.

Mentalne obciążenie pracą: niewidzialna praca kobiet

Amerykańska socjolog Susan Walzer w swoich badaniach opisała ten termin i często występujący w nim brak równowagi pomiędzy płciami. Aby uświadomić sobie tę nierówność, musimy najpierw zacząć rozróżniać zadania i prace domowe fizyczne od zadań umysłowych i planistycznych.

Obowiązki domowe – prace fizyczne:

• Sprzątanie domu, łazienki, koszenie trawy.
• Pójście na zakupy do supermarketu, apteki itp.
• Zabieranie dzieci do szkoły / odbieranie ich.
• Gotowanie obiadu i przygotowywanie posiłków.
• Zbieranie brudnej odzieży, przygotowywanie, suszenie i składanie prania.

Zadania umysłowe i planistyczne:

• Uświadomienie sobie, że jakiś produkt gospodarstwa domowego się kończy, na przykład pasta do zębów i upewnienie się, że kupisz więcej na zapas, zanim jej zabraknie.
• Pamiętanie, że twoje dziecko ma zaplanowaną wycieczkę w teren i wyjdzie ze szkoły godzinę wcześniej, ogólnie chodzi tu o logistykę zajęć pozalekcyjnych.
• Planowanie posiłków z wyprzedzeniem i pamiętanie o wyjmowaniu niezbędnych produktów z zamrażarki, aby na czas się rozmroziły.
• Decydowanie, w co będą ubrane dzieci przez cały tydzień, kupowanie nowej odzieży gdy dziecko wyrasta z ubranek zimowych, upewnianie się, że wszystko jest czyste i uprasowane.

Wielu z nas wydaje się, że zadania należące do tej drugiej kategorii spoczywają prawie wyłącznie w rękach kobiet. Mężczyźni zwykle nie poświęcają tyle samo czasu na zastanowienie się nad tą domową logistyką. A jeśli tak, to zwykle ma to związek z ich własną pracą, a nie obowiązkami domowymi lub rodzinnymi.

Z drugiej strony to właśnie kobiety myślą, organizują i planują swoją pracę zawodową, życie społeczne i domowe, a także wszystkich członków swojej rodziny. Postawienie sprawy na ostrzu noża sprawi, że podniesie się także twoje poczucie własnej wartości. 

Jak wykryć nadmiar obowiązków planistyczno – organizacyjnych?

Presja społeczna nadal nakłada na kobiety odpowiedzialność za prowadzenie domu. Niestety utrudnia to wykrycie faktu, że mamy do czynienia z niesprawiedliwą sytuacją. Jako społeczeństwo doszliśmy do internalizacji idei, że to praca kobiet do tego stopnia, że ​​już prawie jej nie kwestionujemy.

W rzeczywistości wiele kobiet często ma fałszywe przeświadczenie, że ich indywidualna wartość jako osoby jest związana ze zdolnością do skutecznego zarządzania naszymi domami i rodzinami. To jak prezentują się nasze dzieci w szkole, na przyjęciu czy na zajęciach jest odzwierciedleniem ich zdolności organizacji.

Dlatego przede wszystkim musimy zdać sobie sprawę, że nie jest to w 100% nasza odpowiedzialność. O wiele bardziej sprawiedliwe byłoby podzielenie tego zadania równo między partnerów i innych członków rodziny.

Jednym ze sposobów zrozumienia obciążenia pracą umysłową jest odnotowanie przez tydzień zadań i planów,  które masz na myśli. Poproś partnera, aby zrobił to samo. Po tygodniu porównajcie listy.

Innym, nieco bardziej drastycznym sposobem, jest całkowita rezygnacja z wykonywania tych dodatkowych zadań – zobacz jak szybko rodzina zorientuje się, kto musiał do tej pory organizować i planować powyższe zadania.

Mentalne obciążenie pracą: niewidzialne zadanie matek

To proste ćwiczenie może pomóc tobie i twojemu partnerowi zyskać perspektywę dotyczącą niesprawiedliwego ciężaru, który spoczywa na twoich barkach. Będzie to stanowić punkt wyjścia do wprowadzenia zmian, które muszą nastąpić w dynamice twojej rodziny.

Jednocześnie twój stan zdrowia powinien być również sygnałem ostrzegawczym. Obciążenie psychiczne związane z zarządzaniem domem jest bardzo duże. W rezultacie wywołuje stres, niepokój, a nawet objawy fizyczne, takie jak częste bóle pleców i głowy, depresję i lęki.

Niewidzialna praca kobiet – jakie jest rozwiązanie tego problemu nierówności?

Sposobem na uwolnienie się od tego ciężaru jest przeprowadzenie rozmowy z całą rodziną. Warto wypisać wszystkie zadania i obowiązki, oraz podzielić je po równo ze swoim partnerem.

Warto jest zaangażować dzieci i nastolatków – być może mogą już sami przejąć część z tych zadań (na przykład rezerwować wizyty u lekarza, jeździć autobusem do szkoły i tym podobne). Dla własnego spokoju mentalnego, warto przeprowadzić taki podział oraz konsultować go z całą rodziną.

Niedopuszczalne jest również, aby kobiety zostawiły mężczyznom instrukcje dotyczące karmienia dzieci, planowania posiłków, harmonogramów wizyt, za każdym razem, gdy wychodzą z domu. Twój partner jest dorosłym mężczyzną i nadszedł czas by nauczył się odpowiedzialności.

Niezwykle ważne jest, aby obaj partnerzy zobowiązali się do sprawiedliwego udziału w zadaniach fizycznych i umysłowych. Aby to osiągnąć, jedyną dobrą strategią może być podzielenie różnych zadań według obszarów – na przykład partner woli przejąć odpowiedzialność za planowanie i przygotowywanie posiłków.

W międzyczasie drugi partner może wziąć odpowiedzialność za sprawy związane z nauką i odrabianiem lekcji waszych dzieci lub nastawianiem prania. Wszystko zależy od preferencji.