Magiczne słowa: "proszę", "dziękuję", "przepraszam"
Magiczne słowa używane w domu w stosunku do dzieci mogą zmniejszyć napięcie i pomóc w ulepszeniu cennych i wdzięcznych cech wobec dorosłych. Naucz swoje dzieci dobrych manier od najmłodszych lat. Jeśli to zrobisz, zawsze będą szanować Ciebie i innych.
Magiczne słowa są częścią tego, co nazywa się dobrymi manierami. Nauczenie Twojego dziecka, aby używało tych słów w życiu codziennym, z pewnością pomoże mu dojrzeć, aby być pełnoprawnym dorosłym. Jednak musisz wiedzieć, że nie jest to wcale łatwe zadanie. Wymaga dużego poświęcenia. Dowiedz się, jak włączyć do słownictwa używanego w domu słowa “dziękuję”, “proszę” i “przepraszam”.
Magiczne słowa i ich znaczenie
Z pewnością zauważyłaś, że słyszenie jak ktoś mówi “dzień dobry”, “dziękuję”, “przepraszam” i “proszę” całkowicie zmienia postrzeganie i ocenę tego człowieka.
Jest to jeszcze ważniejsze, jeśli chodzi o dzieci. Może to zwiększyć ich poziom socjalizacji, co z kolei pomoże im dostosować się do środowiska i otoczenia.
Te słowa pozwalają im skutecznie współpracować z rówieśnikami. Pobudzają również pozytywne reakcje i integrację społeczną.
Sposoby nauczenia dzieci magicznych słów
Najlepszym sposobem, aby nauczyć swoje dzieci tego, aby magiczne słowa na stałe zagościły na zawsze w ich słowniku jest dobry przykład z Twojej strony. Powinnaś uwzględnić je w swoich codziennych rozmowach z rodziną, przyjaciółmi, sąsiadami i oczywiście z dziećmi.
Istnieją również inne techniki, które mogą zachęcić do korzystania z tych słów. Oto kilka przykładów:
Naucz swoje dzieci znaczenia tych magicznych słów
Kiedy Twoje dzieci osiągną pewien wiek, możesz wytłumaczyć im dlaczego dobre maniery są tak ważne.
Oto znaczenia tych wielkich słów.
- Dziękuję. Wyraża podziękowanie za hojność. Nauczenie ich wypowiadania tego prostego słowa pomoże im być wdzięcznymi dziećmi, które potrafią docenić wysiłek innych.
- Proszę. To słowo uczy dzieci, że nie otrzymają oczekiwanej rzeczy, jeśli będą o nią prosić bez szacunku. Pomóż im rozpoznać, że inni mają prawo do odmowy podzielenia się.
- Przepraszam. Powiedzenie słowa “przepraszam” szczerze pomaga dziecku rozpoznać jego błędy i starać się poprawić jego działania.
- Dzień dobry. Jest to pozdrowienie, które wskazuje, że każdy zasługuje na uczciwe i miłe traktowanie.
Spraw, aby odnalazły w tym zabawę
Nauczanie dziecka, aby używał tych magicznych słów nie musi być nudne.
Spróbuj użyć piosenek, gier lub opowieści, które pokazują związek między dobrymi manierami i ich pozytywnymi konsekwencjami.
Niektóre przykłady opowieści, które można wykorzystać, aby zachęcić dzieci do grzeczności to: Magiczne drzewo i Paznokcie i miłość.
Pokazuj dobre maniery podczas kontaktu z Twoimi znajomymi
Pierwszy kontakt dzieci z ich rówieśnikami jest w przedszkolu. Tam będą się uczyć interakcji z kolegami z klasy oraz ich nauczycielami.
Naucz je mówić “cześć” kiedy przybywają, prosić o zabawki używając magicznego słowa “proszę” i przepraszać, kiedy się mylą.
Bądź cierpliwa
Włączenie tych słów do życia codziennego dzieci wymaga wysiłku, cierpliwości, wytrwałości i poświęcenia. Oznacza to, że będziesz musiała często je przypominać, zanim stanie się to nawykiem.
Dobrą alternatywą jest zapytanie ich: “A co z magicznymi słowami?” To pomoże im je zapamiętać.
“Usłyszenie, że ktoś mówi “dzień dobry”, “dziękuję”, “przepraszam” i “proszę”, całkowicie zmienia postrzeganie tego człowieka przez innych ludzi.”
Zrób kilka praktycznych treningów i ustal realistyczne cele
Naucz swoją maleństwa, że używane przez nich magiczne słowa sprawiają, że inni czują się dobrze.
Poćwicz z nimi jak pozdrowić sąsiadów, kiedy należy podziękować, a kiedy powiedzieć “przepraszam” lub “proszę”. To przygotuje ich na każdą okazję.
Nie zmuszaj ich do nauki
Podczas tego procesu są pewne rzeczy, których nie powinieneś nigdy robić, takie jak:
- Nie upokarzaj dziecka ani nie zmuszaj go, by się przywitało, jeśli poczuje się zakłopotane. Proces używania magicznych słów może być nieco wolniejszy u dzieci, które są nieśmiałe.
- Nie negocjuj z dzieckiem. Musi nauczyć się być grzecznym, nie oczekując niczego w zamian.
- Nie informuj innych o procesie, który podejmuje Twoje dziecko.
Wyjaśnij pozytywne rezultaty bycia grzecznym
Naucz je zrozumieć związek między ich działaniami i konsekwencjami, które one generują. Na przykład doskonałym przykładem jest stwierdzenie: “Twoja babcia była tak bardzo szczęśliwa, że powiedziałeś “dziękuję”.
Poinformowanie ich, że dobrze sobie radzą, zachęci ich do kontynuowania tego w praktyce, czego je uczysz.
Podsumowując, posiadanie dobrze wychowanych dzieci wymaga od rodziców poświęcenia i ciągłego wysiłku. Powinnaś je wychwalać, gdy robią coś dobrze. Uważaj na złe wpływy i wzmacniaj pozytywne uczenie się.
Te magiczne słowa ostatecznie przekształcą się w wiele wielkich możliwości dla nich w życiu.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
- Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
- Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
- Jacob, S. R. (2004). Prosocialidad y autoestima. [Tesis de grado, Facultad de Ciencias de la Educación, Universidad FASTA]. Repositorio Institucional. http://redi.ufasta.edu.ar:8082/jspui/handle/123456789/1401
- Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
- Medina Moreno, B., Patiño Ramírez, Y. A., Pérez Castellanos, J. K., Piedrahita Fonseca, L. Y., & Ruiz Parra, M. A. (2015). El cuento como estrategia pedagógica para fortalecer los comportamientos prosociales en los niños y niñas del nivel preescolar. [Tesis, Universidad Pedagógica de Bucaramanga]. Repositorio Institucional. https://repository.unab.edu.co/handle/20.500.12749/901
-
Méndez, P. L., Serna, J. H. G., Gallego, P. P., Rendón, L. B., & Botero, C. A. (2015). GUIA práctica sobre Pautas de Crianza y Relaciones Familiares. Ediciones de la Gobernación de Risaralda.
- Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.
- Pérez, V. M. O. (2007). La buena educación: Reflexiones y propuestas de psicopedagogía humanista. Anthropos Editorial.
- Valencia, L. I. (2012). El contexto familiar: un factor determinante en el desarrollo social de los niños y las niñas. Poiésis, (23). https://revistas.ucatolicaluisamigo.edu.co/index.php/poiesis/article/view/332