Cesarskie cięcie nie jest łatwe, wbrew temu co się mówi

Wiele kobiet uważa, że poród przez cesarskie cięcie jest prostszy. Inne ciężarne czują z kolei, że jeśli nie urodzą naturalnie nie będą w pełni matkami. Żadna z tych teorii nie jest prawdziwa, nie ma też absolutnie żadnych podstaw. Cesarskie cięcie nie jest łatwe – zdecydowanie.

W pewnych okolicznościach poród poprzez ten zabieg chirurgiczny jest najbezpieczniejszą procedurą i stosuje się go, gdy występują lub mogą wystąpić komplikacje przy porodzie naturalnym. Jednak wbrew częstej opinii, cesarskie cięcie nie jest łatwe dla matki.

Często zdarza się, że matka przed porodem nie wie o tym, że urodzi maleństwo przez cesarskie cięcie. Dowiaduje się tego w ostatniej chwili, co wywołuje masę niepokoju oraz bólu.

Cierpienie fizyczne i psychiczne rośnie z każdą minutą. Mało która matka czuje ulgę na wieść, że jej poród przebiegnie poprzez cesarskie cięcie.

Czekanie godzinami na noszach lub stole operacyjnym w bólu i z niepokojem, który dodatkowo wzmacniają docierające do uszu ciężarnej niespokojne słowa lekarzy i pielęgniarek oraz innych matek nie jest łatwe. A to najłatwiejszy etap procedury. Jeszcze trudniej robi się na sali operacyjnej.

Niestety, wiele kobiet jest krytykowanych za to, że urodziły dziecko przez cesarskie cięcie. Osoby nieżyczliwe i niedoinformowane traktują nas jakbyśmy wybrały proste wyjście z czegoś, co powinno być trudne i bolesne, bo tylko wtedy jest wartościowe i prawdziwe.

Niektórzy stwierdzą wręcz, że mogłyśmy urodzić naturalnie ale wybrałyśmy wygodniejszą opcję. To nieprawda. Cesarskie cięcie nie jest łatwe.

Nawet jeśli z różnych powodów same wybrałyśmy poród chirurgiczny, miałyśmy do tego pełne prawo. To nowoczesna procedura medyczna, z której możemy skorzystać jeśli chcemy. Powody dla których dokonujemy takiego wyboru są wyłącznie naszą sprawą. Nie musimy się z nich nikomu tłumaczyć.

Cesarskie cięcie nie jest łatwe i absolutnie nie sprawia, że nie jesteś matką w pełni

Z jakiegoś powodu wiele osób, w tym również kobiet, krytykuje matki które zdecydowały się na poród przez cesarskie cięcie. Mówi się, że to łatwiejsza opcja, wybierana przez kobiety chcące uniknąć trudów porodu naturalnego oraz możliwych związanych z nim komplikacji.

Pogardzanie matkami, które urodziły swoje dzieci przez cesarskie cięcie jest małostkowe i niesprawiedliwe. 

Są matki które wierzą, że to one są prawdziwymi matkami, że są nimi w pełni – dlatego tylko, że urodziły swoje dzieci naturalnie. Ale to nieprawda. Sam argument jest absurdalny, a cesarskie cięcie nie jest łatwe. Porównywanie go do naturalnego porodu i ocenianie jako gorszego do niczego nie prowadzi.

Każdy aspekt zabiegu chirurgicznego wiąże się z niebezpieczeństwem. Operacje bywają skomplikowane i niosą ze sobą powikłania. Oczywiście wszystkie życzyłybyśmy sobie łatwego, bezbolesnego i bezstresowego porodu, ale to nie zawsze jest możliwe.

Prawda jest taka, że jeśli matka wybiera poród przez cesarskie cięcie, nie robi niczego nienormalnego ani złego. Dokonuje po prostu wyboru, korzystając z dostępnych opcji. Ma do tego prawo. Lekarze – ginekolodzy i chirurdzy – są po to, by pomóc matce swoimi kwalifikacjami i doświadczeniem. Cesarskie cięcie to możliwość jak każda inna. Można z niej skorzystać.

Jeśli podjęta przez nas decyzja wiąże się z ryzykiem, to również nasza sprawa. Nikt nie ma prawa wyrażać z tego powodu swojej nieprzychylnej czy złośliwej opinii.

Dojście do siebie po cesarskim cięciu zajmuje kobiecie więcej czasu niż analogiczny proces po naturalnym porodzie. W tym drugim przypadku matka może wrócić do ogólnej sprawności fizycznej już w pół doby. Po cesarskim cięciu, matka przez kilka tygodni będzie potrzebowała pomocy partnera i krewnych  aby zadbać o siebie i nowo narodzone maleństwo.

Wstawanie z łóżka czy krzesła, kaszlenie, kichanie i śmianie się będą bolesne, ze względu na obecność rany na brzuchu.

Dlatego też zaleca się używanie poduszki do wzmacniania i zabezpieczania brzucha. To pozwoli Ci uniknąć rozerwania szwów. Pielęgniarka bądź położna pomoże Ci i będzie kontrolowała Twój stan.

Powrót do pełnej sprawności po cesarskim cięciu trwa znacznie dłużej

Rozumiemy, że dla pewnych osób cesarskie cięcie to zły wybór, nie dlatego że wydaje się prostszym a więc gorszym rozwiązaniem ale dlatego, że wiąże się z niebezpieczeństwem i możliwymi powikłaniami.

Organizm kobiety potrzebuje po cesarskim cięciu więcej czasu by wrócić do pełnej sprawności, ale i naturalny poród niesie ze sobą ryzyko. 

Choć wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy, wiele czynności – również najprostszych – sprawia kobiecie po cesarskim cięciu ból. Gazy trawienne często gromadzą się w brzuchu. Dzieje się tak głównie dlatego, że układ trawienny jest w trakcie operacji nieaktywny. Ucisk i napięcie skóry wiążą się z bólem.

Jeśli ten problem dotyczy również Ciebie, pomocne może okazać się wstanie z łóżka i rozruszanie się, oczywiście w granicach możliwości. Spróbuj przejść się małymi kroczkami do łazienki.

Pozostawanie w ruchu bez przeciążania ciała pozwoli Ci uniknąć powstawania zakrzepów. Opuchlizna i to, że jesteś w ciagu pierwszych kilku dni obolała jest normalne. Odpoczynek w domu jest na to najlepszym lekarstwem.

Pamiętaj także, by jak najczęściej oddawać mocz. Dzięki temu pełen pęcherz nie będzie uciskał rany.

Zależnie od tego jakie decyzje podejmą Twoi lekarze, może Cię też czekać usuwanie szwów. Ten drobny zabieg zostanie wykonany kilka dni po porodzie lub później – lekarz może uznać, że w Twoim przypadku potrzeba nieco więcej czasu na zagojenie się rany.

Rozważ skontaktowanie się ze służbą medyczną w następujących przypadkach:

• Ból się nasila
• Pojawiła się gorączka
• Czujesz ból lub pieczenie podczas oddawania moczu
• Okolice rany pooperacyjnej są zaczerwienione lub opuchnięte

Ze względu na ból, byłoby świetnie gdybyś mogła wyłącznie odpoczywać, ale niestety prawda jest taka, że musisz chodzić – to wspomaga proces gojenia się rany. Przede wszystkim zaś aktywność fizyczna pomaga zapobiegać formowaniu się skrzepów po cesarskim cięciu.

Nie wolno Ci przeciążać organizmu przez kilka pierwszych dni, ale z czasem wydobrzejesz chodząc powoli i stopniowo zwiększając długość przechadzek. Ogranicz jednak ogólną aktywność fizyczną i nie wykonuj prac domowych dopóki lekarz nie zezwoli Ci na zaczęcie spokojnych ćwiczeń.