Pedagogika dziecięca: główne założenia i cechy

W dzisiejszym artykule przedstawimy Ci bliżej to, czym jest pedagogika dziecięca i jakie są jej główne cechy oraz założenia.

Napisane i zweryfikowane przez pedagog María Matilde.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Pedagogika dziecięca to szczególny kierunek studiów w ramach głównej dziedziny, jaką jest pedagogia.

Aby odróżnić ją od głównego obszaru badań, najpierw musimy wiedzieć, czym właściwie jest pedagogia jako szerokie pojęcie obejmujące między innymi naukę. Następnie przyjrzymy się, z czego składa się pedagogika dziecięca i jakie są jej szczegółowe cele.

W dzisiejszym artykule przedstawimy Ci bliżej to, czym jest pedagogika dziecięca i jakie są jej główne cechy oraz założenia.

Co to w ogóle jest pedagogia i pedagogika? Czym się różnią te dwa pojęcia?

Pedagogika to dziedzina nauki, która koncentruje się na badaniu tego, czym jest edukacja, a także na wielu różnych metodach nauczania.

W każdym społeczeństwie rozumiemy sposób, w jaki dane osoby powinny się zachowywać i postępować. Eksperci z tej dziedziny powinni się więc kierować się tymi zasadami.

Pedagogika wykorzystuje także inne dziedziny nauki, takie jak filozofia, socjologia i psychologia. Traktuje edukację jako złożone zjawisko, do którego należy podchodzić z wielu różnych punktów widzenia.

Z kolei pedagogia stara się planować, wykonywać i oceniać różne metodologie i techniki, które mogą ułatwić procesy nauczania i uczenia się. Czyli wywołuje więc odpowiedni wpływ na człowieka pozwalający mu zrealizować określone cele

Czym jest pedagogika dziecięca?

Jak sama nazwa wskazuje, pedagogika dziecięca jest uważana za dyscyplinę, której głównym przedmiotem nauki są dzieci. W rzeczywistości poświęca się ona rozwojowi, jaki ma miejsce w trakcie pierwszych kilku lat życia dziecka.

Jako dziedzina nauki lub szczególny rodzaj pedagogiki analizuje ona, w jaki sposób dziecko dojrzewa, rozwija się i rośnie. Ponadto koncentruje się na umiejętnościach, które nabywa ono na pierwszym etapie swojego życia. Wynika to z tego, że uważa je za fundamenty przyszłego rozwoju.

Ponadto pedagogika dziecięca uwzględnia wiele różnych elementów przy ocenie poszczególnych dzieci. Elementy te są między innymi społeczne, środowiskowe i ekonomiczne. Zawsze są badane pod kątem konkretnego kontekstu w przypadku każdego dziecka.

Dlatego też ekspert w dziedzinie pedagogiki dziecięcej odpowiada za tworzenie, organizowanie, wdrażanie i ocenę różnych strategii, metod i zasobów dydaktycznych, które pozwalają dzieciom zdobywać nowe umiejętności we wczesnych latach życia. Wszystko to zależy także od indywidualnego tempa wzrostu i rozwoju każdego dziecka.

Celem tej nauki jest opracowywanie i planowanie wszelkich sytuacji dydaktycznych stymulujących i umożliwiających rozwój dziecka. Eksperci biorą pod uwagę ten rozwój na poziomie fizycznym i biologicznym, a także psychologicznym, poznawczym, społecznym i emocjonalnym.

Cechy charakterystyczne pedagogiki dziecięcej

Podsumowując nasze rozważania, możemy powiedzieć, że główne cechy charakteryzujące pedagogikę dziecięcą oraz metody opracowane i wdrożone przez specjalistów są następujące:

• Zrozumienie potrzeb edukacyjnych dziecka zarówno indywidualnie, jak i uwzględniając środowisko i kontekst, w którym ono żyje i się rozwija.
• Odpowiadanie na potrzeby edukacyjne dzieci w zależności od indywidualnych sytuacji i różnych etapów rozwoju.
• Zachęcanie dzieci do wzrostu i rozwoju w sposób autonomiczny i ze zdolnością do samodzielnego myślenia.
• Współpraca z rodziną i różnymi ośrodkami edukacyjnymi.
• Projektowanie, koordynowanie, wykonywanie i ocena programów edukacyjnych. Mogą to być zarówno szkoły, jak i inne miejsca, takie jak firmy, organizacje pozarządowe, stowarzyszenia i im podobne.
• Opracowywanie i analizowanie polityk edukacyjnych na szerszą skalę, a także analizowanie dotacji, badań i szkoleń na tym etapie wczesnej edukacji.

Gry i zabawy: najlepsze narzędzie metodyczne, z jakiego korzysta pedagogika dziecięca

Gry i zabawy odgrywają niezwykle istotną rolę w ogólnym rozwoju dziecka. Dlatego też pedagogika dziecięca dobrze je wykorzystuje do celów edukacyjnych.

Gry i zabawy wspomagają proces uczenia się, czyniąc go bardziej zabawnym i interesującym dla dzieci. Zabawy i gry mogą naprawdę stać się świetnym źródłem dydaktycznym w ramach zajęć pedagogiki dziecięcej. Powodem tego jest to, że pozwalają one ekspertom rozwijać główny cel tej dyscypliny, jaką jest nauka dziecka we wczesnych latach jego życia.

W ten sposób pomoże osiągnąć cele profesjonalnej pedagogiki dziecięcej, która jest niczym innym jak promowaniem, poprzez naukę, prawidłowego rozwoju motorycznego, intelektualnego, kreatywnego, emocjonalnego, społecznego i kulturalnego dziecka.