Słabością i największą siłą mego życia jesteś Ty...

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 06 czerwca, 2018

Mówiliśmy to już wiele razy: pojawienie się dziecka zmienia nasze życie. Wzmacnia nas, uczy jak sobie radzić z każdą słabością i niepewnością, karmi nas nadzieją i odwagą. Możemy więc stwierdzić, że choć dziecko sprawia, że zapoznajemy się z własną słabością, pozwala nam też odkryć w sobie niezwykłą siłę.

Gabriel Garcia Marquez powiedział kiedyś w jednej ze swoich książek, że kiedy “noworodek, który po raz pierwszy ściska palec ojca swoją małą rączką, uwięził go na zawsze”. Tego uczucia doświadczają wszyscy którzy czynią krok w kierunku macierzyństwa lub ojcostwa, naturalnie lub poprzez adopcję.

Ten emocjonalny ślad pojawia się kiedy doświadczamy pierwszego spojrzenia czy pieszczoty, zakorzenia się on głęboko w naszych sercach i umysłach. Jak już wielokrotnie wspominaliśmy na tym blogu, mózg jest fascynującym narządem, a to jak potrafi się zmieniać podczas wychowywania dzieci jest wprost zadziwiające.

Staje się bardziej czujny i wydziela wyższy poziom oksytocyny, hormonu który reguluje potrzebę zapewnienia uwagi. Wzmaga również więzi i uczucia. Jednak jest coś znacznie głębszego i delikatniejszego, co zmienia się gdy stajemy się rodzicami. Coś co momentalnie zbija nas z tropu, staje się naszą słabością i jeszcze bardziej niepokoi gdy nasze dziecko staje się silniejsze, dorasta i staje się dorosłe.

Bez względu na to, co robi dziecko, jaki dystans was dzieli, gdzie będzie jutro, czemu jest oddane. Ono zawsze będzie twoją słabością.

Zawsze będziesz moją słabością

Niezależnie od tego, czy nosiłaś je przez 9 miesięcy czy krócej, dziecko każdego dnia rosło w twoim sercu. Pozostawiając na tobie ślad który trwa wiecznie, rodzaj emocjonalnego DNA, które zawsze ci towarzyszy. Nikt nie wie ile nocy spędziłaś bezsennie opiekując się nim. Tylko ty wiesz z czego musiałaś zrezygnować i ile wysiłku włożyłaś w jego wychowanie. Kochasz je bardziej niż samą siebie.

Każdy dzień poświęcony na wychowanie to osiągnięcie i triumf. Mimo, że każde dziecko rozwija się w swoim własnym tempie, na zawsze zachowasz te niewiarygodne kamienie milowe w jego życiu, które zapadły w twojej pamięci. Pierwsze słowa, pierwsze kroki, pierwszy wyścig, pierwszy dzień w szkole i pierwsza historia, którą odczytało na głos… Wszystko to stało się częścią twojej historii.

To dziedzictwo które będzie kształtować cię jako osobę. Będzie rzeźbić twoje serce chwila po chwili, aż uświadomisz sobie, że twoje dzieci sa prawdziwą miłością twojego życia.

Jesteś i zawsze będziesz moją słabością, niezależnie od czasu i miejsca

Często mówi się, że matki wszystko wybaczają. Gdy dzieci, czasami, wybierają złą drogę, rodzice zawsze instynktownie chcą im pomóc. Chcą wyciągnąć pomocną dłoń i przytulić mocno witając w domu. Każda matka wie, że jej dzieci zawsze będą jej słabością ponieważ ma zdolność do postawienia się na ich miejscu, do odczuwania tego co czuje jej dziecko. Gdy cierpi jej dziecko, ona cierpi bardziej, niż ktokolwiek inny.

Największym życzeniem matki jest to aby jej maluch za 7, 27 lub 37 lat, był szczęśliwy. Ta “niewidzialna i nieuchwytna pępowina” nie ma nic wspólnego ze słabością, z pragnieniem kontrolowania dziecka, posiadania go blisko i chęcią trwania w pewnego rodzaju toksycznym związku.

Mądra, inteligentna i pełna szacunku matka robi wszystko co w jej mocy aby jej dziecko czuło się wolne, dojrzałe, silne i zdolne do wyboru własnych ścieżek i budowania własnego szczęścia.

Mamy siłę, by wychowywać silne dzieci, ale naszą prawdziwą mocą jest wrażliwość

Jest to niewątpliwie ciekawa, ale wspaniała sprzeczność: posiadanie dziecka zmusza nas do odłożenia na bok naszej niepewności, zmusza do dbania o nasz charakter, bycia przykładem wstrzemięźliwości, odwagi i siły, aby każdego dnia inspirować nasze dzieci. Niemniej to właśnie nasza umiejętność bycia wrażliwą pozwala nam zbliżyć się do nich, aby zaoferować im lepsze wychowanie.

Bycie wrażliwym oznacza umiejętność zrozumienia emocji naszego dziecka i postawienia się na jego miejscu. Wrażliwość oznacza przekształcenie naszej miłości, szacunku i uczucia w nasze najlepsze narzędzie edukacyjne.

Bycie wrażliwym oznacza stawanie się zwierciadłem w którym nasze dzieci postrzegają nas jako osoby które są w stanie je zrozumieć, prowadzić je, słuchać bez osądzania, kierować je bez narzucania. Powinniśmy wychowywać je uczciwie, nigdy nie musząc nawet podnosić głosu.

Podsumowując, jeśli chodzi o kształcenie i wychowywanie dzieci niezbędna jest siła, która sprawia, że czujemy się bardziej zdolni tego dokonać. Jednak nigdy nie powinniśmy zapominać, że tym czego najbardziej potrzebują dzieci aby wzrastać, jest wrażliwość rodziców.