Księżniczka? Naucz swoją córkę, że nie musi nią być

Czy kiedykolwiek zastanawiałaś się, co myślisz na temat tego, kim jest księżniczka? Jeśli nie jesteś pewna, w tym artykule poruszymy głębiej ten fascynujący temat.

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Napisany przez Zuleyvic Adriana Cuicas

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Prawdziwa księżniczka może się zachowywać na wiele sposobów. Ale co ma na myśli każda mama, gdy mówi, że chce, aby jej córka była „prawdziwą księżniczką”? Czy na pewno chodzi o bycie piękną młodą kobietą, zarówno od wewnątrz jak i na zewnątrz? Zdolną i pełną cudownych darów, które promieniują wokół niej aureolą pozytywności?

Przeczytaj ten artykuł i dowiedz się, co robić, aby księżniczka w wydaniu Twojej córki okazała się prawdziwa…

Nie powinnaś narzucać córce swojego własnego wzorca jako jedynej opcji

Aby córka mogła być prawdziwą księżniczką, pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, jest uwolnienie jej od własnego wzorca rodzicielskiego.

W jaki sposób? Poprzez negatywny efekt Pigmaliona, uprzedzenia, własne doświadczenia i inne elementy, które mogą doprowadzić nas do odrzucenia alternatyw, modeli i wielu innych kwestii, które mogą być bardzo korzystne.

Tymczasem ze strachu, nieufności lub na skutek złych doświadczeń nie chcemy, aby znalazły się w życiu naszych córek.

Z drugiej strony, jeśli mamy pozytywny wzorzec rodzicielski, pierwszą rzeczą, z której powinniśmy skorzystać, jest kwestia elastyczności. W ten sposób możemy lepiej dostosować się do różnych sytuacji, które się pojawiają. A przede wszystkim możemy stworzyć lepsze warunki dla dzieciństwa naszych córek.

Istnieje jeszcze inny ważny aspekt, o którym musimy pamiętać, choć wydaje się oczywisty. Podkreślmy jednak, że liczy się szczere uczucie, a nie pozory. Oznacza to, że aby wychować prawdziwą księżniczkę, nie musisz ubierać jej w koraliki, korony, różowe sukienki i tak dalej.

Tak, są to urocze akcesoria, które służą do zabawy lub robienia ładnych zdjęć. Ale nigdy nie powinny być narzucane przy uprawie tego wewnętrznego ogrodu, który dziewczynka będzie nosić w sobie przez całe życie.

Zarówno uczucie, które jej okażemy, jak i wychowanie wzmacniające miłość własną, okażą się tym, co naprawdę wykracza poza czas i przestrzeń.

Musimy również zapewnić naszej małej księżniczce wszystkie niezbędne narzędzia, aby mogła z wdziękiem i łatwością pokonywać trudności. Kluczem do sukcesu jest zachowanie równowagi, jak zawsze w życiu.

Prawdziwa księżniczka odznacza się osobistą integralnością

Księżniczka może łączyć w sobie wiele różnych aspektów i upodobań. Nie wszystko sprowadza się do wizerunku księżniczek Disneya. W rzeczywistości każda dziewczynka może być księżniczką.

Czym więc powinny wyróżniać się dziewczynki, które w przyszłości staną się prawdziwymi księżniczkami? To osoby, którym uda się (z pomocą niektórych postaci, takich jak mama) osiągnąć osobistą integralność, czyli wewnętrzną spójność. Innymi słowy, muszą mieć w sobie to wewnętrzne piękno, które obejmuje następujące aspekty:

• Empatia.
• Stanowczość.
• Dobroć.
• Odporność
• Pracowitość.
• Inteligencja.
• Wewnętrzny spokój.
• Spontaniczność.
• Odpowiedzialność.
• Integralność moralna.
• Niezachwianą umiejętność podejmowania decyzji.

Księżniczka musi być w stanie myśleć i działać w sposób spójny. Musi dobrze znać samą siebie. Umieć pokonywać obawy i rozwiązywać trudności oraz posiąść równowagę emocjonalną, aby osiągnąć dobre samopoczucie. Aby to zrobić, musimy uczyć córki od najmłodszych lat, że najważniejsze, aby były szczęśliwe i wyjątkowe.

Uwaga! Nie chodzi o piętnowanie wizerunku księżniczek Disneya. Wręcz przeciwnie, chodzi o wyjście poza ten obraz. Można powiedzieć, że ich wizerunek służy jako punkt wyjścia.

„Oryginalna kobieta to nie ta, która nikogo nie naśladuje, ale taka, której nikt nie jest w stanie naśladować”.

– Maria Felix-

Każda księżniczka powinna cieszyć się wolnością

Psycholog Mireia Trias Folch zapewnia, że: musimy pozwolić naszym córkom bawić się w małą księżniczkę, bo zabawa pomaga im dojrzewać.

Dla antropologa Apena Ruiza ograniczanie zabawy wydaje się przynosić efekt przeciwny do zamierzonego. „Niektóre badania pokazują, że jeśli matki są przeciwne chęci bycia księżniczką, dziewczynki mogą zinterpretować to odrzucenie w szkodliwy dla nich sposób.

Taka dziewczynka myśli „moja mama nie chce, żebym była dziewczynką”, ponieważ bycie dziewczynką kojarzy się jej z rolą księżniczki”.

Antropolog dodaje, że inne badania wykazały, że dziewczęta na nowo wymyślają role, bawiąc się w bycie księżniczką. Tym samym konsumują ten produkt mentalnościowy, ale nie w sposób bierny.

Dziennikarka Marta Selva uważa również, że „należy powstrzymać inwazyjne zdolności księżniczek, ale nie w sposób przymusowy”. Problem nie polegałby na tym, żeby dziewczynki nie bawiły się w księżniczki, ale na ograniczeniu koncepcji tego, czym jest księżniczka.