Wizyta u psychologa dziecięcego - kiedy warto się na nią zdecydować?

Chociaż pomysł wizyty u psychologa dziecięcego może budzić na początek sprzeciw dziecka lub rodziców, czasem jest to jednak konieczny krok. Jeśli występuje w Twoim domu sytuacja, emocje lub zachowanie, które wpływają na życie i szczęście dziecka, poszukaj pomocy u specjalisty z tej dziedziny.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Elena Sanz Martín.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Chociaż staramy się ze wszystkich sił robić wszystko, co w naszej mocy, aby zapewnić naszemu synowi lub córce wszystko, co najlepsze, czasami możemy jednak poczuć się przytłoczeni codziennością. W takim przypadku musimy poprosić o pomoc specjalistę. Rzecz jasna w izyta u psychologa dziecięcego może budzić na początku pewne wątpliwości i obawy.

Ale w wielu sytuacjach jest to właściwa decyzja. W końcu bycie rodzicem nie obejmuje niestety dołączonej do dziecka instrukcji obsługi.

I chociaż sama wizyta u psychologa dziecięcego może budzić na początek sprzeciw ze dziecka lub rodziców, czasem jest to jednak konieczny krok. Jeśli występuje w Twoim domu sytuacja, emocje lub zachowanie, które wpływają na życie i szczęście Twojej pociechy, poszukaj pomocy u specjalisty z tej dziedziny.

A jak rozpoznać taką sytuację i jakie dalej poczynić kroki? Tego dowiesz się z naszego dzisiejszego artykułu. Zapraszamy do poświęcenia kilku minut na jego lekturę!

Czy wizyta u psychologa dziecięcego oznacza, że z moim dzieckiem jest coś nie tak?

W tym, czy w innym momencie życia prawie wszyscy rodzice zastanawiają się, czy zachowanie ich dziecka jest zupełnie normalne a dostrzegane problemy jedynie tymczasowe, czy też powinni się zacząć martwić? Jeśli więc znajdziesz się w takiej samej sytuacji, nie martw się na zapas.

Najważniejsze w tym wszystkim jest uświadomienie sobie tego, że w procesie dorastania dzieci przechodzą przez różne etapy. Każdy z nich cechuje się pewnymi charakterystycznymi zachowaniami, które pomagają im rozwijać się jako ludzie.

Na przykład, gdy dzieci mają dwa lata, wkraczają w całkowicie negatywny z punktu widzenia rodziców etap zaprzeczania, odmowy i napadów złości. Podobnie często zdarza się, że dzieciom w wieku do siedmiu lat trudno jest zachować pełną koncentrację. A także kontrolować swoje zachowanie, jeśli są nadmiernie podekscytowane.

Oznacza to, że pewne zachowania lub obawy mogą być całkowicie odpowiednie dla pewnego wieku Twojej pociechy. Z pewnością także przestaną być takie, w miarę upływu czasu, gdy dziecko będzie się rozwijać.

Z drugiej jednak strony osobowość Twojej pociechy odgrywa również bardzo istotną, wręcz decydującą rolę w jego zachowaniu. Na przykład dziecko o cechach introwertyka będzie cieszyło się samotnością, podczas gdy bardziej niespokojny, ekstrawertyczny maluch będzie nieustannie domagał się dodatkowych bodźców pochodzących z zewnątrz.

Czasami możliwa jest sytuacja, w której wizyta u psychologa dziecięcego pozwoli rodzicom skupić się na ich samych, a nie na dziecku. Możemy być na przykład zbyt wymagający lub nadopiekuńczy wobec naszej pociechy.

A taki przypadek ogólnie rzecz biorąc oznacza, że mamy w głowie nierealistyczne pojęcie dotyczące dzieciństwa. Jeśli tak się stanie, wizyta u psychologa dziecięcego poświęcona odpowiedniemu ukierunkowania jednego lub obojga rodziców może rozwiązać tę problematyczną sytuację.

W jakich przypadkach wizyta u psychologa dziecięcego może okazać się konieczna?

Niestety nadal w społeczeństwie powszechnie spotykamy silne tabu dotyczące decyzji udania się z wizytą do psychologa dziecięcego. Niektórzy rodzice mogą myśleć, że nie jest to tak naprawdę koniecznym krokiem lub mogą postrzegać go jako oznakę słabości. Albo też symptom tego, że nie radzą sobie w roli rodziców.

Poszukiwanie profesjonalnej pomocy nie oznacza, że jesteś złym rodzicem lub że zrobiłeś coś nieprawidłowo. Przeciwnie, pokazuje tylko, że chcesz zapewnić swoim dzieciom jak najlepszą edukację, zdrowy rozwój i dzieciństwo.

Istnieją bowiem pewne sytuacje, które z czasem można poprawić. Gdy nastąpi jakaś istotna zmiana w życiu dziecka, taka jak rozwód rodziców lub przeprowadzka do nowego miasta i związane z nią pójście do innej szkoły, dostosowanie się do nowej sytuacji może zająć mu trochę czasu. Ważne jest jednak to, aby zachować czujność na wypadek, gdyby taka adaptacja nie nastąpiła w sposób naturalny.

I analogicznie, jeśli tylko będziemy uważać to za konieczne, dobrym rozwiązaniem może być wizyta u psychologa dziecięcego. W ten sposób będziemy w stanie pomóc dziecku łatwiej przejść przez ten trudny dla niego etap.

Czasami zapobieganie jest najlepszym lekarstwem. A posiadanie takiego wsparcia z naszej strony może zapobiec sytuacji, w której okoliczności wpłyną negatywnie na nasze dzieci. Albo też je wręcz przytłoczą swoim ciężarem.

Z drugiej strony musimy pamiętać o tym, że są sytuacje, w których lepiej jest zadziałać jak najszybciej. W przeciwnym razie wszelkie pojawiające się u naszych dzieci objawy mogą ulec pogorszeniu lub staną się przewlekłe. W efekcie naszym dzieciom przepadnie ta cenna część ich dzieciństwa. Przynajmniej do momentu, w którym nie zapewnimy im skutecznego rozwiązania.

Najważniejsze kwestie, o których musimy zawsze pamiętać

Główne czynniki, na które musimy zwrócić uwagę przy podejmowaniu decyzji, czy w naszym konkretnym przypadku wizyta u psychologa dziecięcego przyniesie nam oczekiwane efekty, są następujące:

• Zachowania, które nie są normalne u dziecka. Występują one  z dwóch powodów. Albo dlatego, że nasza pociecha prezentuje bardzo różne zachowania w stosunku do reszty dzieci w jej wieku. Albo dlatego, że jej zachowanie zmienia się radykalnie z dnia na dzień. Dlatego właśnie tak ważną kwestią jest to, by poznać etapy rozwoju naszych dzieci i ich osobowość.
• Czas trwania określonych objawów. Jeśli nieprawidłowe zachowanie lub nastrój naszego dziecka utrzymuje się przez kilka miesięcy, powinniśmy zacząć rozważać pójście do specjalisty. Może to oznaczać, że nasze dziecko nie jest w stanie samo stawić czoła codziennej, otaczającej go sytuacji. W takim przypadku wizyta u psychologa dziecięcego okaże się dla niego dokładnie taką formą pomocy, jakiej ono potrzebuje.
• Wpływ zachowania na codzienne życie naszej pociechy. Jeśli dana forma postępowania, strach lub stan emocjonalny znacząco wpływają na codzienne życie i samopoczucie dziecka, natychmiast poszukajmy dla niego pomocy. Nawet jeśli wszystko nie trwało zbyt długo, to gdy występujący przy tym efekt jest znaczący, nie warto czekać, aż sytuacja sama się poprawi.
• Występujące różnego rodzaju objawy natury fizycznej i fizjologicznej bez żadnego potencjalnego powodu z punktu widzenia medycyny. Jeśli na przykład Twoje dziecko zacznie uskarżać się na częste bóle głowy, bóle brzucha lub problemy skórne bez większego medycznego uzasadnienia, możemy znaleźć się w obliczu somatyzacji jakiegoś problemu emocjonalnego.