Brak autorytetu rodziców a niewłaściwe zachowanie dzieci

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 11 lutego, 2019

Dyscyplina jest czymś, czego każde dziecko musi się uczyć w domu. Nie ma to jednak nic wspólnego ze stosowaniem kar, krzykami i kłótniami między rodzicami a dziećmi. Prawda jest taka, że brak autorytetu rodziców może to negatywnie wpłynąć na rozwój poznawczy ich dzieci.

Nasze społeczeństwo opiera się na zbiorze reguł dotyczących życia w społeczności. Od najmłodszych lat dzieci uczą się postępować zgodnie z zasadami przyjętymi przez ogół społeczeństwa. Jednak w dzisiejszych czasach obserwujemy wiele przykładów niewłaściwego zachowania w imię wychowania dzieci. Zazwyczaj stoi za tym brak autorytetu rodziców.

Istnieje wiele typowych przykładów niewłaściwego zachowania. Wiele dzieci podnosi głos, biega w miejscach publicznych, wyzywająco rzuca przedmiotami na podłogę. Te zachowania dzieci są uważane za poważne wykroczenia.

Nasza kultura jest dynamiczna i mechanizmy władzy wobec dziecka również powinny być dynamiczne. Nigdy nie powinniśmy zapominać, że kolejne pokolenie często wyznacza drogę do pozytywnych zmian.

Brak autorytetu rodziców a zachowanie dzieci

Wskazówki dotyczące zachowania i tolerowanie niektórych zachowań są dwoma filarami autorytetu rodziców. Rodzice ciągle zadają sobie pytanie, na co powinni pozwolić dzieciom, a czego powinni im zabronić.

W tym samym czasie niektórzy rodzice mylą autorytet z nadużywaniem władzy, co powoduje bardzo niepożądane sytuacje.

Przede wszystkim musimy zrozumieć, czym jest autorytet rodzicielski. Psycholodzy i pediatrzy, którzy na bieżąco śledzą tendencje w wychowywaniu dzieci, sugerują traktowanie dzieci z szacunkiem.

Kiedy miłość, solidarność i szacunek są podstawami Twojej relacji z dzieckiem, autorytet zamienia się w jeden z największych darów, jakie możesz dać swojemu dziecku.

W przeszłości społeczeństwo przypisywało władzę wyłącznie ojcu jako głowie rodziny. Dlatego dzieci często bały się momentu, w którym ich ojciec wracał do domu z pracy, kojarząc go z karą i brakiem uczucia.

Jednak w ostatnich dziesięcioleciach społeczeństwo bardzo się zmieniło. Dzisiaj nie mówimy już o braku autorytetu. Raczej mówimy o braku dialogu w rodzinie.

Wsparcie jest zawsze najlepszą metodą. Wychowywanie dziecka nie polega na wydawaniu rozkazów, lecz na rozumieniu jego uczuć.

Każdy etap w życiu dziecka wymaga innego zestawu ograniczeń. Matki i ojcowie powinni z szacunkiem dostosować się do tego procesu.

Bezwzględne reguły i niezbędne ograniczenia

Biorąc pod uwagę, że współczesne społeczeństwo koncentruje się prawie wyłącznie na dorosłych, dzieciom trudno jest zrozumieć normy. Dla niektórych rodziców pozwolenie na płacz przez całą noc jest sposobem sprawowania władzy rodzicielskiej. Dzieje się tak ze względu na despotyczne wykształcenie, które otrzymali ci dorośli, gdy sami przechodzili okres dorastania.

Psycholodzy dziecięcy sugerują, by każdy dom ustanawiał własne zasady. W tym sensie nasz sposób myślenia się zmienia.

Dzisiaj nie chodzi już o brak autorytetu rodziców. Zamiast tego skupiamy się na potrzebie przestrzegania norm rodzinnych. Dzieci muszą rozumieć, że wszystkie ich działania mają konsekwencje i że ponoszą odpowiedzialne za swoje działania.

Zasady wspólnego życia jako rodziny

Aby prowadzić spokojne wspólne życie w rodzinie, zawsze należy pamiętać o wieku dzieci.

W tym samym czasie każdy dorosły powinien przeprowadzić głęboką samoocenę. Każdy rodzic powinien dostrzec autorytaryzm, który społeczeństwo zaszczepiło w nim od najmłodszych lat.

Kolejną zasadą pełnego szacunku rodzicielstwa jest oddzielenie emocji od zasad. Zasady nie są kwestią osobistą, ale mają na celu raczej pomóc naszym dzieciom poznać konsekwencje ich działań.

Kiedy mówimy rzeczy takie jak „jesteś bardzo złym dzieckiem”, dokonujemy subiektywnej oceny zachowania. Jednocześnie produkujemy u naszych dzieci negatywne uczucia wobec zasad i samego autorytetu.

Zasady gry

Brak autorytetu rodziców jest ważną kwestią, która jednak często nawiązuje do przestarzałej perspektywy skoncentrowanej na dorosłych. Jednak dzięki zabawie i kreatywności możemy postrzegać życie w rodzinie jako grę. Ta gra ma oczywiście swoje własne reguły.

Jak w każdej innej grze, brak jasnych zasad powoduje, że gra staje się nieprzyjemna. Nie musisz uwzględniać kary, ale musisz jasno określić konsekwencje łamania zasad.

Ta nowa metoda pedagogiczna odsuwa autorytarne i puste pojęcie o wychowywaniu dzieci. Współczesne matki i ojcowie nie chcą powtarzać bolesnych i niesprawiedliwych sytuacji, których doświadczyli we własnym dzieciństwie.

Dziś autorytet rodziców wiąże się z miłością i szacunkiem towarzyszącym rozwojowi dziecka. Rodzice mają za zadanie pomóc dzieciom w kształtowaniu dobrych wartości i zapewnić im narzędzia niezbędne do prowadzenia zdrowego stylu życia.