Co robić, gdy dzieci się złoszczą z byle powodu?

Są dzieci, które zdają się złościć z powodu dowolnego rodzaju błahostki. Ważne jest wtedy, aby rodzice nauczyli się zapewniać swoim pociechom opiekę i uwagę, których one potrzebują, a których najwyraźniej nie otrzymują w odpowiednich ilościach.
Co robić, gdy dzieci się złoszczą z byle powodu?

Ostatnia aktualizacja: 08 września, 2021

Kiedy dzieci się złoszczą na cokolwiek i wszystko, pozornie bez wyraźnego powodu, często jest to oznaką różnych ukrytych problemów. Dlatego ważne jest, aby zaoferować im szczególną opiekę i uwagę tak, aby pomóc im rozwiązać te problemy. Dzisiaj przyjrzymy się bliżej temu problemowi.

Jak pewnie doskonale wiesz, niektóre dzieci się złoszczą z powodu dowolnego rodzaju błahostki. Ważne jest wtedy, aby rodzice nauczyli się zapewniać swoim pociechom opiekę i uwagę, których one potrzebują, a których najwyraźniej nie otrzymują w odpowiednich ilościach.

A jak tego dokonać? Tego dowiesz się już za moment, jeśli zdecydujesz się poświęcić kilka minut na przeczytanie naszego dzisiejszego artykułu, do czego rzecz jasna gorąco zachęcamy!

Gniew, czyli dlaczego dzieci się złoszczą?

Gniew jest jedną z 8 emocji, które psychologia uważa za podstawowe u ludzi. Należą do nich radość, zaufanie, strach, zaskoczenie, smutek, oczekiwanie, wstręt i właśnie gniew. Ta ostatnia emocja powstaje wtedy, gdy ktoś nie zgadza się z daną sytuacją lub jest z niej niezadowolony.

Jeśli chodzi o dzieci, zazwyczaj emocje bez problemu przejmują nad nimi kontrolę. Ponadto maluchy doświadczają ich z wielką intensywnością. Nie ma nic złego w tym, że dzieci się złoszczą lub odczuwają gniew. Problemy pojawiają się jednak wtedy, gdy zachowanie wywoływane przez ten gniew staje się szkodliwe lub występuje przy każdej nadarzającej okazji.

Gdy dzieci złoszczą się z byle powodu…

Jeśli poświęcimy chwilę, aby uważnie się przyjrzeć całej sytuacji, możemy z reguły powiązać przyczynę gniewnego zachowania z wydarzeniami, jakie zaszły parę chwil wcześniej. Mogą to być na przykład nieoczekiwana reakcja, niezaspokojona potrzeba, brak uwagi lub okazywanego uczucia, zazdrość itp. Ogólnie rzecz biorąc chodzi tutaj o wszystkie czynniki wyzwalające gniewną reakcję u dziecka.

Bardzo ważne jest zatem zwrócenie szczególnej uwagi na te przypadki. Powodem tego stanu rzeczy jest to, że ciągły gniew nie jest ani normalnym zjawiskiem, ani też zdrowym. Jako rodzice musimy wiedzieć o tym, jak ważną kwestią jest rozpoczęcie procesu analizy osobistej sytuacji dziecka.

Niezależnie od tego, czy robimy to samodzielnie, czy też z pomocą profesjonalisty, pomoże to nam wykryć wszelkie aspekty, które mogą powodować takie sfrustrowane reakcje u naszego dziecka.

Co może powodować, że dzieci się złoszczą przez cały czas?

Istnieje kilka możliwych przyczyn, dla których dzieci się złoszczą w zasadzie bez przerwy. Do najważniejszych z nich należą przede wszystkim:

Rozgniewana dziewczynka
  • Obecna, nieustannie stresująca sytuacja. Mogą to być przykładowo przybycie na świat rodzeństwa, rozwód rodziców, rozpoczęcie nowego roku szkolnego, presja w szkole i inne tego typu czynniki.
  • Sytuacja polegająca na ciągłym (i wielokrotnie znormalizowanym) znęcaniu się fizycznym lub psychicznym. Te doświadczenia wywołują u dzieci dwie reakcje. Będzie to wyuczona (wymuszona) bezbronność lub coś wręcz odwrotnego, czyli atak. W tym drugim przypadku dzieci uzewnętrzniają swój gniew wywołany przez to właśnie wykorzystywanie. Co więcej, mogą uogólnić tę reakcję i stosować ją w obliczu każdej innej sytuacji, którą postrzegają jako zagrożenie.
  • Sytuacje znęcania się lub stresu, których matka doświadczała w czasie ciąży lub w trakcie wczesnych lat wychowywania dziecka. Te doświadczenia wywołują u dzieci odrętwienie emocjonalne i automatyczny brak zaufania do wszystkiego i wszystkich. Takie dzieci mają tendencję na przykład do walczenia w obliczu dowolnej sytuacji, którą postrzegają jako wrogą.
  • Rodzinne wzorce pełne frustracji i gniewu. Nasze pociechy uczą się naśladując przykłady otaczających ich dzieci lub dorosłych. Kiedy rodzinne wzorce do naśladowania prezentują im głównie gniewne i sfrustrowane rodzaje zachowania, dzieci uczą się robić to samo. Następnie powtarzają tego typu, gdy napotykają sytuacje, które sprawiają, że one same czują się niekomfortowo.
  • Inne czynniki, tutaj niewymienione.

W celu zapewnienia dobrego samopoczucia tych dzieci niezwykle ważne jest, aby dorośli odkryli przyczyny ich gniewu. I oczywiście kluczem do sukcesu jest podjęcie działań w celu zmodyfikowania sytuacji.

Jak pomóc dzieciom, które cały czas się denerwują i złoszczą?

Aby móc skutecznie zainterweniować w tych szczególnych przypadkach, różne środowiska zaangażowane w życie dziecka muszą ze sobą odpowiednio współpracować. Obejmują one głównie rodzinę i szkołę dziecka.

Niezbędna będzie wtedy pełna współpraca na obu płaszczyznach. Tylko wtedy rodzice i szkoła będzie w stanie sprawnie koordynować serię reakcji lub strategii, które mają na celu towarzyszenie dziecku w trakcie rozwiązywania jego lub jej problemu.

Co zatem możemy zrobić?

Główne zalecenia, jakie możemy Ci dzisiaj zaproponować obejmują takie aspekty, jak:

Matka i córka
  • Przyjęcie postawy pełnej spokoju i szacunku. Chodzi tutaj przykładowo o pokazanie dzieciom nowego, alternatywnego sposobu reagowania. Jeśli bowiem zaczniesz okazywać wobec nich jeszcze większy gniew, to takie zachowanie tylko wzmocni początkową złość i gniewną reakcję Twojego dziecka.
  • Okazanie zainteresowania dzieckiem, jego emocjami i jego interpretacją tego, co się dzieje wokół. To pozwala nam lepiej zrozumieć zachowanie naszej pociechy. Ponadto może także ujawnić główne przyczyny tego właśnie zachowania i reakcji. Co więcej, pomaga nam to dowiedzieć, jak skutecznie towarzyszyć dziecku podczas radzenia sobie przez nie z jego problemami.
  • Zaoferowanie dziecku zdrowszego i bardziej opartego na wzajemnym szacunku sposobu reagowania. Ponadto możesz zachęcić też swoje dziecko do ich wdrożenia. Do najpopularniejszych metod należą między innymi techniki oddychania i relaksacji. Może to być też wybieranie przedmiotów, których mogą użyć do wyładowania gniewu i tak dalej. Możesz także przeczytać swoim pociechom opowieści dotyczące tego samego lub zbliżonego problemu.
  • Ustalenie i zakomunikowanie jasnych granic. Wyrażanie gniewu przez dzieci jest w porządku, ale krzywdzenie innych lub niszczenie mienia nie jest czymś, co rodzice mogą zaakceptować.
  • Zwiększenie emocjonalnej samoświadomości dzieci. Kiedy dzieci reagują bez uczucia gniewu, ważne jest wzmocnienie tego pozytywnego zachowania. Zachęć zatem swoją pociechę, aby obserwowała, jak się czuje w porównaniu do tego, kiedy czuje gniew.
  • Obserwowanie, jakie sytuacje wywołują u Twojego dziecka gniewne reakcje i staraj się ich unikać. Jeśli tak się jednak już stanie, zaoferuj dziecku uzgodnione już wcześniej alternatywy. Stopniowo będzie ono wykorzystywać nowe sposoby reagowania na sytuacje wywołujące wcześniej u niego gniew.
  • Pobudzanie poczucia empatii u dziecka. W przypadkach, w których dzieci się złoszczą i wyładowują swój gniew poprzez ranienie innych, nauczanie ich zasad empatii jest kluczowym aspektem prowadzącym do sukcesu. Takie dzieci muszą być w stanie zrozumieć, jakie ich gniew wywołuje uczucie w innych. Na przykład możesz zapytać: „Jak myślisz, co teraz czuje X?” i „Czy to sprawia, że Ty​ czujesz się dobrze, widząc go w takim stanie?”

Kilka słów tytułem podsumowania naszego dzisiejszego artykułu

W przypadkach, w których dzieci się złoszczą dosłownie na wszystko i bez wyraźnego, musisz koniecznie podjąć interwencję. Jest to nie tylko kluczowa sprawa, jeśli chodzi o zdolność Twoich dzieci do przystosowania się do otoczenia.

Przynosi także ona spokój członkom rodziny, nauczycielom i kolegom z klasy. Ponadto pomaga zapobiegać większym problemom o charakterze długoterminowym związanym z niedostosowaniem emocjonalnym i społecznym.

Właściwa interwencja zapewnia dzieciom zdrowe zasoby, które pomagają im zarządzać emocjami. Co więcej, uczy ich znajdowania satysfakcjonujących sposobów rozwiązania każdego problemu, który może nadejść. Kiedy napotkają już jakiś powód do frustracji, gniew nie będzie już dla nich reakcją automatyczną, a ich zdrowie psychiczne będzie czerpać korzyści z nowych umiejętności.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Gutman, Laura. (2008): Crianza. Violencias invisibles y adicciones. Barcelona. Integral
  • Serrano Hortelano Xavier. (2011): Profundizando en el Diván Reichiano. La Vegetoterapia en la Psicoterapia Caracterioanalítica. Madrid. Biblioteca Nueva

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.