Dziecko uczy się chodzić? Unikaj tych 9 błędów

Dziecko uczy się chodzić? Unikaj tych 9 błędów
María Alejandra Castro Arbeláez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 26 września, 2018

Stymulacja, której dziecko potrzebuje do rozwoju, różni się w zależności od etapu. Niektóre etapy rozwoju wymagają mniej stymulacji niż inne, ale wszystkie są ważne. Na przykład stymulacja może być czasami całkowicie pomijana, gdy dzieci uczą się chodzić.

W innych stadiach niemowlęctwa stymulacja również jest pomijana. Czasami jednak lepiej jest przeoczyć stymulację niż podążać w niewłaściwym kierunku.

W trakcie rozwoju dzieci są w stanie samodzielnie uczyć się wielu rzeczy. Mogą one realizować pewne zadania lub cele bez pomocy z zewnątrz lub jedynie z niewielką pomocą.

Mimo to zawsze ważne jest, aby dzieci miały wsparcie i zachętę rodziców. Obecność mamy i taty na każdym etapie nauki powinna być wszechstronna i pełna cierpliwości.

Stymulacja jest ważna, aby dzieci mogły się odpowiednio rozwijać. Obejmuje to również zapewnienie dzieciom dostępu do narzędzi niezbędnych do przystosowania się do otoczenia.

Są jednak pewne rzeczy, których rodzice powinni unikać. Czasami mogą oni popełnić błąd, za bardzo naciskając. Nadmierna stymulacja nie jest dobra dla dzieci, podobnie jak pewne jej konkretne formy.

Błędy, których należy unikać, kiedy dziecko uczy się chodzić

Rodzice mają swobodę wyboru sposobu wychowywania swoich dzieci. Specjaliści stwierdzili jednak, że czasami popełniamy błędy, których naprawdę należy unikać.

Uważa się, że najczęstsze błędy w stymulacji występują, kiedy dziecko uczy się chodzić. Aby mieć pewność, że nasze złe nawyki nie mają wpływu na naszych najmłodszych, powinniśmy poświęcić czas na przeanalizowanie i rozważenie poniższych zaleceń.

Nie wymuszaj chodzenia

Unikaj brania dziecka za rękę, aby “pomóc” mu chodzić. Lepiej zachęcić je do samodzielnego chodzenia. W przyszłości doprowadzi to do samodzielności. Nigdy nie należy zmuszać dzieci do chodzenia, kiedy nie chcą lub nie są gotowe. Ważne jest, aby dziecko poruszało się zgodnie z własnymi upodobaniami.

Nie bój się wszystkiego

Ważne jest, aby umożliwić dziecku poznanie jego nowych umiejętności. Powinniśmy towarzyszyć naszym dzieciom bez wywierania na nie presji. Twoje dziecko nigdy nie powinno czuć się przytłoczone nadmiernymi oczekiwaniami lub obawami.

Używanie chodzika

Dziecko w chodziku

Używanie chodzika podczas nauki chodzenia może w rzeczywistości opóźnić moment, w którym dziecko czuje się komfortowo chodząc bez żadnego wsparcia. Ponadto korzystanie z chodzika może mieć długoterminowe konsekwencje, w tym zmiany strukturalne nóg i stóp dziecka. Wiadomo również, że jedną z głównych przyczyn wypadków w domu są chodziki.

Buty do chodzenia

Stopy dziecka nie wymagają podparcia w sztywnych butach. Wręcz przeciwnie, niemowlęta powinny w jak największym stopniu unikać butów. Według ekspertów podeszwy stóp dziecka wciąż się rozwijają, kiedy zaczyna się uczyć chodzić. Dlatego zamiast pomagać, możemy wyrządzać krzywdę, zakładając buty na stopy niemowlęcia.

Jeśli wolisz, aby dziecko nosiło buty, najlepiej jest zdjąć je podczas spaceru. Obuwie używane przez dziecko powinno mieć elastyczne podeszwy. Pamiętaj, że ich funkcją powinno być tylko zapobieganie poślizgnięciu się dziecka i ochrona przed ewentualnymi obrażeniami. Buty, które przeszkadzają w kształtowaniu się łuku stopy, mogą spowodować utratę stabilności podczas chodzenia.

Nadmierna stymulacja

Często rodzice używają zabawek, aby zachęcić swoje dzieci do chodzenia. Należy jednak uważać, aby nie zakłócać zdolności dziecka do skoncentrowania się na zadaniu. Zabawka, którą wybierasz dla swojego dziecka, powinna być czymś, z czym dziecko może się bawić i nic więcej.

Może to być zabawka lub inny przedmiot, który nie stanowi zagrożenia i może być używany jako pojedynczy punkt centralny. Należy uważać, aby nie przeszkadzać dziecku różnymi przedmiotami naraz. Powinnaś również trzymać się z dala od zabawek z migającymi światłami lub głośnymi dźwiękami, które mogą być zbyt stymulujące dla zmysłów Twojego malucha.

Lokalizacja zabawek mobilnych może być niewłaściwa

Jeśli chodzi o dekorowanie pokoju dziecka, niektórzy rodzice mają zwyczaj wieszania zabawek mobilnych w niewłaściwym miejscu. Jeśli powiesimy je obok łóżeczka, za nisko zbyt wysoko, utraci ona swoją użyteczność.

Właściwym miejscem do powieszenia zabawki jest środek łóżeczka. Powinna ona znajdować się w takiej odległości, aby dziecko mogło się do niej skupić. Motywuje to dziecko do poruszania się i zapobiega zmianom postawy szyi.

Sadzanie dziecka bez podparcia

Dziecko z balonem

Jeśli dziecko nie jest w stanie samodzielnie usiąść, powinno mieć odpowiednie oparcie podczas siedzenia. Bardzo często rodzice siadają swoje dzieci oparte na poduszkach przed ukończeniem 5 miesiąca życia.

Może to być bardzo niebezpieczne, ponieważ ich ciało nie jest w stanie utrzymać tej pozycji. Może się zdarzyć, że dziecko straci napięcie mięśni, które znajdą się na nieodpowiednich miejscach dla jego stadium rozwoju.

Bieganie przed dzieckiem

Wielu rodziców próbuje zmotywować swoje dzieci do chodzenia, ścigając się z nimi. Wraz z rozwojem dziecka, rodzic coraz bardziej oddala się od niego, więc dziecko musi nadal chodzić. Nie jest to oczywiście złe, ale nie należy odchodzić tylko po to by, dziecko miało Ciebie dotrzeć.

Innymi słowy, jeśli dziecko idzie i właśnie ma nadrobić dystans, należy pozwolić mu osiągnąć swój cel. Dzięki temu dziecko nie będzie się sfrustrowane. Jeśli nadal będziesz się oddalać, gdy będzie Cię goniło, nie będzie chciało dalej się bawić.

Chodzenie z uniesionymi w powietrzu ramionami

Właściwym sposobem wspierania dziecka podczas spacerów jest umieszczenie rąk tuż pod pachami lub na wysokości miednicy. Zalecamy to, aby umożliwić dziecku naturalne chodzenie. Nikt nie idzie z podniesionymi ramionami w powietrzu, więc najlepiej nie uczyć dziecka chodzenia w tej pozycji.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Cabrera, M.C. y Sánchez C. (1982). La estimulación precoz; un enfoque práctico. Editorial Siglo XXI: España.
  • Dorance, S. y Matter, P. (2001). Juegos de estimulación para los más pequeños. Madrid: AKAL.
  • Gallahue, D. (1982). Understanding motor development in children. New York: John Wiley and sons.
  • Guerrero, A. M., & Primaria, I. Y. (n.d.). La estimulación temprana. https://archivos.csif.es/archivos/andalucia/ensenanza/revistas/csicsif/revista/pdf/Numero_14/AMALIA_MORENO_1.pdf
  • Moreno, J. A. (1999). Motricidad infantil. Aprendizaje y desarrollo a través del juego. Murcia: Diego Marín.
  • Moreno, J. A., & De Paula, L. (2006). Estimulación de los reflejos en el medio acuático. Revista Iberoamericana de Psicomotricidad y técnicas corporales, 6(2), 193-206. https://www.um.es/univefd/reflejos.pdf
  • Ordoñez, M. y Tinajero, L. (2012). La importancia de la estimulación temprana en la etapa infantil. Madrid, 208-240.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.