Brak czułości opóźnia rozwój dziecka - czy wiesz dlaczego?
Brak czułości opóźnia rozwój dziecka, niezależnie od ich wieku. Jeśli jesteś mamą, warto, abyś przyjrzała się temu aspektowi.
Zależność pomiędzy czułością a rozwojem dzieci
Na pierwszych etapach życia czułość odbierana jest przez synapsy w mózgu. Bodźce są pozytywne, podobnie jak powiązane z nimi doświadczenia. W przypadku negatywnych bodźców jest odwrotnie.
Nieszczęśliwe, zaniedbane dziecko, któremu nie poświęca się dość uwagi, która zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa, nie będzie w takim samym stopniu rozwijać się emocjonalnie jak maluch, który dostaje od rodziców dużo miłości.
Dlatego przed przyjściem dziecka na świata matka i cała rodzina powinna uświadomić sobie ile poświęcenia i troski potrzebuje nowa istota. Pozbawianie dziecka czułości wpływa jednak nie tylko na emocje i połączenia neuronalne, ale także spowalnia wzrost.
Brak czułości upośledza działanie układu hormonalnego. Ten składa się z organów i partii odpowiedzialnych na wydzielanie hormonów potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania. Hormony te przemieszczają się razem z krwią i pełnią różne funkcje w organizmie – odpowiadają także za wzrost.
Gdy dziecko nie otrzymuje czułości i troski od rodziców, jest zdeprymowane, zestresowane i jego organizm wydziela mniej hormonu wzrostu. Obniżenie poziomu somatotropiny, bo tak nazywa się ten hormon, spowalnia wzrost dziecka.
Brak czułość opóźnia rozwój dziecka
Opóźnienie wzrostu oznacza mniejszą wagę i wymiary od tych zwykle osiąganych przez dzieci w tym samym wieku. Spowolnienie wzrostu to problem, który z łatwością może zdiagnozować pediatra. Da się go leczyć.
Mimo to jego rozwiązanie, czyli zapewnienie dziecku miłości, leży w gestii rodziny. Należy mieć na uwadze, że brak czułości prowadzi do zaburzeń emocjonalnych. Bunt, niepokój, niska samoocena…Można im zapobiec.
Jak zapobiegać opóźnieniom w rozwoju dziecka?
Podpowiadamy, jak optymalnie dbać o rozwój dziecka:
- Kochaj dziecko od pierwszego dnia życia.
- Poświęcaj mu dużo czasu.
- Spraw, by maluch ci ufał.
- Pomagaj mu w rozwiązywaniu problemów, gdy o to prosi.
- Nie unikaj odpowiadania na pytania i wątpliwości, nawet gdy są niedyskretne.
- Wpajaj wartości.
- Nie lekceważ jego zainteresowań.
- Nie uciekaj się do przemocy czy braku szacunku w przypadku sprzeczki.
- Naucz dziecko znaczenia czułości dla zdrowia i dobrego samopoczucia fizycznego ludzi. Nie czytaj mu w tym celu literatury naukowej, a skorzystaj z doświadczenia: całuj, przytulaj, głaszcz…
- Troszcz się, ale nie bądź nadopiekuńcza. Pozwól mu uczyć się na błędach.
- Bierz pod uwagę jego zdanie. Nie lekceważ go.
- Nie porównuj do innych. Twoje dziecko jest wyjątkowe takie, jakie jest.
- Wpajaj dobre nawyki takie jak zamiłowanie do czytania książek, spędzanie czasu na świeżym powietrzu…
- Dbaj o integralność fizyczną, odżywianie, opiekę medyczną, edukację i inne prawa przysługujące człowiekowi.
- Pielęgnuj jego miłość własną, poczucie własnej wartości i zaufanie do samego siebie.
Mamo, pamiętaj, że brak czułości i przywiązania może negatywnie wpłynąć na rozwój emocjonalny i fizyczny twojego dziecka. Miej to zawsze na uwadze.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
- Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
- Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
- Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
- Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.