W 3 miesiącu życia dziecka zachodzą niezwykłe zmiany

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 12 czerwca, 2018

W 3 miesiącu życia dziecka jego wzrok i słuch stają się wyostrzone, a ruchy zaczynają być bardziej celowe, choć nadal niezbyt skoordynowane.

Jeśli chodzi o wygląd, rysy twarzy zaczynają być wyraźniej zarysowane. Na pewno zakochasz się w jego uśmiechu, którego nie zawaha się pokazać, gdy tylko nadarzy się okazja. W 3 miesiącu życia dziecka zachodzą naprawdę niezwykłe zmiany.

Na tym etapie rodzice mogą zobaczyć, jak ich dzieci rosną niesamowicie szybko. Ich średnia waga wynosi około 6,2 kg, a średnia wysokość to około 60 centymetrów.

Twoje dziecko będzie bardzo zainteresowane otoczeniem, szczególnie dźwiękami i muzyką. Teraz jest dobry czas na rozpoczęcie ćwiczeń stymulujących, takich jak dawanie zabawek, które podczas zabawy wydają dźwięki lub mają światełka (o ile nie są niebezpieczne).

Pozwól dziecku słuchać spokojnej muzyki lub pluskać się i bawić się w wodzie podczas kąpieli.

Charakterystyka dziecka w 3 miesiącu życia

Jak już wspomnieliśmy, w 3 miesiącu życia dziecka znacznie bardziej rozwinięte są niektóre jego zmysły, takie jak wzrok (pełny rozwój następuje do szóstego miesiąca) i słuch.

W przeciwieństwie do dwóch poprzednich miesięcy, niemowlę jest teraz w stanie wskazywać, dotykać, a nawet chwytać przedmioty, które je zaciekawią.

Inne zmiany, które zachodzą w 3 miesiącu życia:

• Dziecko może podnieść głowę, leżąc na brzuchu. Chociaż nie będzie to trwało długo, za każdym razem będzie unosić głowę stopniowo na coraz dłużej.
• Sen trwa dłużej. W nocy niemowlę będzie spać przez dłuższy czas, nie budząc się, aby jeść. Jeśli ma problemy ze snem, możesz ułatwić mu zasypianie, ustanawiając rutynę, która sprzyja przyzwyczajeniu się do spania w nocy. Kąpiele, gaszenie świateł, czytanie opowiadań czy mówienie do dziecka to działania, które mogą rozwiązać problemy z zasypianiem.
• Wydaje więcej dźwięków niż wcześniej, nawet jeśli po prostu bełkocze (na razie).
• Potrafi rozpoznawać ludzi i przedmioty.
• Dziecko staje się bardziej ruchliwe. Będzie kopać nogami podczas leżenia, będzie niespokojne i może nawet spróbuje wstać (nawet jeśli mu się to nie uda), jeśli będziesz trzymać je na twardej powierzchni.

Pamiętaj, że dzieci rozwijają się w różnym tempie. Powyższe etapy rozwoju są jedynie to orientacyjnymi informacjami.

Karmienie dziecka w 3 miesiącu życia

Wiele matek zauważa, że w 3 miesiącu życia ich dziecko pije mniej mleka, rozprasza się podczas karmienia piersią, a nawet płacze w jego trakcie.

To, w połączeniu z okresem stabilizacji w przyroście masy ciała (czego można się spodziewać, zdaniem ekspertów) skłania matki do myślenia, że ​​ich dziecko je zbyt mało.

Jest to jednak normalne. Po pierwsze, dziecko ssie pierś efektywniej, więc spożyje taką samą ilość mleka jak poprzednio, ale w krótszym czasie.

Po drugie, rozproszenia są zrozumiałe, ponieważ mózg dziecka i zmysły rozwijają się niezwykle szybko.

Wreszcie, jeśli matka czuje, że wydziela mniej mleka, może to być spowodowane faktem, że gruczoły piersiowe są gotowe na wytwarzanie ilości odpowiedniej do zapotrzebowania dziecka.

Jednak nie należy tego interpretować jako dowodu na to, że dziecko straciło zainteresowanie pokarmem. Niemowlę je z konieczności, a nie z obowiązku. Kiedy będzie głodne, będzie jeść.

Powrót do pracy

W wielu krajach urlop macierzyński kończy się po sześćdziesięciu dniach lub ośmiu tygodniach po porodzie. Generuje to mieszane uczucia dla wielu matek.

Z jednej strony pojawia się satysfakcja z wznowienia normalnej aktywności i „ponownego wejścia” w obowiązki służbowe i społeczeństwo, które przez pewien czas pozostawały na uboczu.

Po kilku miesiącach stawiania czoła trudnemu zadaniu wychowywania noworodka, powrót do pracy (na co zawsze narzekamy) wydaje się prawie jak urlop dla nowych matek.

Oczywiście może się też zdarzyć coś odwrotnego. Odejście na jakiś czas i postrzeganie rzeczy z nowej perspektywy może nam pomóc w przemyśleniu przebiegu naszego życia i wyborze najlepszej opcji na przyszłość.

Z drugiej strony możesz odczuwać cierpienie związane z koniecznością zostawienia dziecka w domu. Przywykłaś do jego towarzystwa i będziesz się zastanawiać, czy zauważy Twoją nieobecność, a przede wszystkim, czy będzie w stanie sobie z tym poradzić.

Co robić? Czy zacząć szukać niani? Czy zostawić dziecko z jego babcią? Prawdą jest, że nie ma magicznej odpowiedzi na to trudne pytanie.

Pomyśl o tym, porozmawiaj na ten temat ze swoimi bliskimi, a nawet spróbuj tymczasowo sprawdzić, jakie pojawiają się u Ciebie uczucia. Pomoc profesjonalisty może wiele pomóc w takich przypadkach. Psychoterapeuta lub specjalista ds. laktacji może udzielić bardzo cennych porad.

Najważniejsze to dobrze się rozglądać, obierając właściwą ścieżkę i wiedzieć, jak interpretować zarówno własne uczucia, jak i uczucia dziecka. Na ich podstawie musisz zdecydować, co jest najlepsze, aby przejść przez ten etap z uczuciem spełnienia i szczęścia.