Rozwój mózgu - jakie znaczenie mają w nim uczucia?

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Napisany przez Zuleyvic Adriana Cuicas

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Najbardziej intensywny rozwój mózgu przebiega w ciągu pierwszych trzech lat życia dziecka. W tym okresie rozwijają się setki ważnych systemów, zwłaszcza tych związanych z zarządzaniem emocjonalnymi reakcjami na stres. Jak wyjaśnia Sue Gerhardt – brytyjski psychoterapeuta zajmujący się badaniami nad dziećmi, bardzo ważne jest, aby niemowlęta nie odczuwały zbyt dużego stresu. Może to utrudniać rozwój połączeń nerwowych znajdujących się w mózgu.

Niemowlęta bardzo łatwo jest zestresować, mówi Sue Gerhardt, która jest także autorką książki Why Love Matters. Psychoterapeuta wyjaśnił w wywiadzie dla autora naukowego Edwarda Punseta, że ​​stres wytwarza kortyzol. Twierdzi również, że zbyt duża ilość tego hormonu może utrudniać rozwój mózgu niemowląt.

Rozwój mózgu u noworodków

W rzeczywistości różne obwody biochemiczne w wyższych regionach mózgu zaczynają się rozwijać w ciągu pierwszych trzech lat życia dziecka. Co oznacza, że te ​​nie rodzą się z nimi, ale raczej, że rozwijają się dobrze lub nie. Wszystko zależne jest od doświadczeń, opieki, nadzoru i uczuć, które dzieci otrzymują od wiele znaczących w ich życiu dorosłych.

Dlatego tak ważne jest nawiązywanie kontaktu wzrokowego z dziećmi, uśmiechanie się do nich, bawienie się z nimi, trzymanie ich w ramionach, dotykanie, przytulanie i masowanie. Wszystkie te działania wywołują uczucie przyjemności i bezpieczeństwa. Ponadto, pomagają uniknąć stresu, kontrolować poziom kortyzolu i ogólnie pozwalają na zdrowy rozwój mózgu.

Miłość jest sprzymierzeńcem w rozwoju mózgu

Przywiązanie rodzicielskie do Twojego dziecka pomaga im rozwinąć mechanizmy regulacji własnego kortyzolu. Kiedy Twój maluch się urodzi, nie jest w stanie zrobić tego samodzielnie. To właśnie zależy od Ciebie i innych dorosłych wokół niego.

Gerhardt twierdzi, że dla niemowlęcia bycie daleko od opiekuna przez długi czas może być bardzo stresujące. Dzieje się to dlatego, gdyż to od dorosłego zależy jego przetrwanie. Dlatego pozostawienie płaczącego dziecka samemu sobie w łóżeczku może być naprawdę trudnym doświadczeniem.

Ekspert wymienia również inne rodzaje sytuacji, które mogą być bardzo stresujące dla Twojego dziecka. W tym nadmiar bodźców, takich jak dźwięki, widzenie wielu nowych twarzy podczas wydarzenia rodzinnego oraz frustracja i strach przed upadkiem, gdy próbują się uczyć się raczkować lub chodzić.

Są to sytuacje, które mogą powodować duży stres dla Twojego dziecka. A jeśli o tym pomyślisz, mogą także stresować i Ciebie lub każdego innego dorosłego. Różnica polega na tym, że my już opracowaliśmy mechanizmy, które pomagają nam radzić sobie z tym wysokim poziomem kortyzolu.

Naturalnie, kiedy jakakolwiek dorosła osoba czuje się przytłoczona znajdzie na siebie sposób. Pójdzie po filiżankę kawy lub herbaty, zadzwoni do przyjaciela, pójdzie się przewietrzyć, wyjdzie na spacer lub pobiegać, albo poczyta książkę… Jednak musisz pamiętać, że jedyne, co ma Twoje dziecko to Ty. Z tego powodu maluch płacze, kiedy wychodzisz.

Twoje dziecko musi czuć się bezpiecznie, aby prawidłowo rosnąć

Bezpieczeństwo, które dziecko czuje w ramionach matki, jest równie ważne. Ma takie samo znaczenie jak sen, jedzenie lub ochrona przed zimnem lub przed jakimkolwiek innym zagrożeniem.

Nic dziwnego, że teoria przywiązania, pierwotnie zaproponowana przez angielskiego psychiatrę niemowlęcego, Johna Bowlby’ego, wykazała, że ​​od urodzenia dziecka do chwili, gdy stanie się ono niezależne, potrzebuje ciała, ciepła, uwagi, opieki i ciągłych pieszczot od matki, a najlepiej bardzo bliskiego opiekuna z silną więzią, która umie interpretować i zaspokajać jego wszelkie potrzeby.

Cała miłość i troska, jaką dajesz swojemu dziecku wpływa na rozwój mózgu oraz powstanie wspaniałych związków. Pomoże mu to rozwiązać i zmierzyć się z każdą sytuacją w przyszłości.

Wiadomo, że nie odkryliśmy Ameryki tym stwierdzeniem. W rzeczywistości w ostatnich latach neuronauka już dostarczyła nam informacji o znaczeniu związku uczuć z rozwojem więzi między noworodkami a ich matką. Dowiedziono, że rozwój mózgu zależy od zewnętrznej interakcji dziecka, szczególnie w czułych relacjach z opiekunami.

W rzeczywistości miłość, jaką matka ukazuje swemu dziecku i rodzicielskie przywiązanie w pierwszych latach dzieciństwa (do piątego roku życia) zachęca do efektywniejszego rozwoju mózgu malucha. Wynika to z badań przeprowadzonych przez naukowców z Szkoła Medycyny Uniwersytetu Waszyngtońskiego w St. Louis.