Objawy depresji poporodowej i metody jak sobie z nią poradzić
Podczas “cudownego oczekiwania” do rozwiązania ciąży większość z nas czuje się świetnie i jest podekscytowana. Niestety potem może wydarzyć się coś niespodziewanego! Kiedy w końcu dostajemy nasze maleństwo w ramiona, hormony zaczynają szaleć i nagle może pojawić się uczucie smutku. Właśnie tak wyglądają objawy depresji poporodowej…
W tym artykule pomożemy Ci rozpoznać objawy depresji poporodowej i przedstawimy kilka wskazówek jak możesz sobie poradzić z tą przypadłością.
Objawy depresji poporodowej
Depresja poporodowa to najprościej rzecz ujmując mieszanka uczuć, takich jak: nieszczęście, zmęczenie, poczucie winy i innych symptomów. Istnieją wiele rodzajów i różne poziomy tej dolegliwości.
Według American Journal of Geriatric Psychiatry:
“Depresja występuje u kobiet niemal dwukrotnie częściej niż u mężczyzn. Być może czynniki hormonalne przyczyniają się do wyższego wskaźnika depresji u wyżej wymienionej płci. Kobiece hormony płciowe to estrogeny i progesteron. Niższy poziom estrogenów wydaje się odgrywać dużą rolę w etiopatogenezie depresji.”
Jakie są objawy depresji poporodowej?
Długość trwania, objawy i intensywność depresji poporodowej są różne u każdej kobiety. Na przykład u niektórych matek może wystąpić, gdy tylko dziecko się urodzi. Natomiast u innych, może pojawić się również nawet rok po porodzie. Depresję poporodową można bardzo łatwo rozpoznać w oparciu wymienione poniżej objawy:
- Całkowity brak pragnienia, aby zrobić coś dla siebie. W gorszym przypadku nastawienie to przejawia się względem robienia czegokolwiek na rzecz dziecka.
- Drażliwość; nawet zwyczajne codzienne jej występowanie wystarcza abyśmy czuły się bardziej zdenerwowane.
- Częste stany smutku, które powodują, że wybuchamy płaczem.
- Trudności z zasypianiem.
- W ciężkich przypadkach matki mogą nawet mieć negatywne myśli dotyczące dziecka i własnej integralności.
Jak poradzić sobie z depresją poporodową?
Wiele już wiadomo o depresji poporodowej. Jednak do dziś nie znamy dokładnie wszystkich przyczyn, które ją powodują. Nie wiemy, co sprawia, że niektóre matki doświadczają łagodnych przypadków, a inne ciężkich. Pewne jest to, że zmiany hormonalne, które występują w czasie ciąży, mają również wpływ na nastrój kobiety po porodzie.
Kiedy wracamy do domu z naszym dzieckiem, normalne jest uczucie nerwowości i niepokoju. Możemy również odczuwać irytację i staniemy się bardziej sentymentalne. Depresja połogowa jest całkowicie normalna i często doświadczana przez świeżo upieczone matki. Szacowany czas jej trwania wynosi około dwa tygodnie. Zwykle zanika bez potrzeby podejmowania leczenia.
Jeśli minie kilka tygodni, a depresja połogowa nie zniknie, wówczas uważa się ją za depresję poporodową. Gdy jesteśmy świadome tego, przez co przechodzimy, łatwiej jest przejąć kontrolę nad sytuacją.
Działania, które pozwolą nam złagodzić objawy depresji poporodowej:
- Poszukaj pomocy w opiece nad dzieckiem. Możesz poszukać wsparcia u członków rodziny, przyjaciół, a jeśli to możliwe najlepiej zatrudnij pielęgniarkę lub nianię, która pomoże ci przejść ten trudny etap.
- Rozmawiaj z członkami rodziny. Jest to szczególnie ważne w odniesieniu do partnera: niech wie jak się czujesz i co przeżywasz. Nigdy nie należy ukrywać tego typu informacji. Dobra komunikacja jest najlepsza dla każdego.
- Unikaj wprowadzania ważnych zmian na tym etapie. Trzymaj się z dala od nowych bodźców, podróżowania, inicjowania nowych badań i tym podobnych… Zmiany te tylko zwiększają stres, a co za tym idzie, pogarszą Twój nastrój.
- Odpoczynek jest niezbędny. Spróbuj spać, gdy dziecko to robi. W ten sposób będziesz w stanie uzupełnić utraconą energię, a to z kolei zwiększy twój poziom tolerancji.
Depresja poporodowa jest odwracalna. Badanie może być przydatne, jeśli chodzi o złagodzenie jej negatywnych skutków. Istnieje nieskończona ilość informacji na temat naturalnych metod leczenia i ćwiczeń fizycznych, które mogą pomóc całkowicie zniwelować lub złagodzić jej objawy.
Bardzo ważne jest, aby zastanowić się i zrozumieć, że to, co się z nami dzieje, nie jest naszą winą. Najlepszą radą jest zatrzymanie się i medytacja, zwłaszcza wtedy, gdy stajesz się mamą. Przytulanie i całowanie dziecka często może być dobrym sposobem na zmierzenie się z tą sytuacją.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Evans, M., Vicuña, M., & Marín, R. (2003). Depresión postparto realidad en el sistema público de atención de salud. Revista chilena de obstetricia y ginecología, 68(6), 491-494.
- Hasbún Hernández, J., Risco Neira, L., Jadresic Marinovic, E., Galleguillo U, T., González A, M., & Garay S, J. (1999). Depresión postparto: prevalencia y factores de riesgo. In Rev. chil. obstet. ginecol.
- Medina, E. (2013). Diferencias entre la depresión postparto, la psicosis postparto y la tristeza postparto. Perinatología y Reproductiva Humana.
- Mendoza, C., & Saldivia, S. (2015). Actualización en depresión postparto: el desafío permanente de optimizar su detección y abordaje. Revista médica de Chile, 143(7), 887-894. https://scielo.conicyt.cl/scielo.php?pid=S0034-98872015000700010&script=sci_arttext
- Miranda Moreno, M. D., Bonilla García, A. M., & Rodríguez Villar, V. (2015). Depresión Postparto. Trances.