Adopcja komórek jajowych w przypadku par jednopłciowych
Adopcja komórek jajowych to metoda prokreacji medycznie wspomaganej, która umożliwia parze kobiet żyjących w związku jednopłciowym przeżywać wspólnie proces ciąży i macierzyństwo.
Struktury rodzinne nieustannie się zmieniają. W dzisiejszych czasach przełomy w medycynie sprawiają, że rodziny mogą być o wiele bardziej zróżnicowane, a jednocześnie spełniać swoje marzenie o byciu rodzicem.
Adopcja komórek jajowych, metoda prokreacji medycznie wspomaganej, sprawdza się idealnie w przypadku kobiet w związkach jednopłciowych, gdy obie partnerki chcą brać udział w procesie ciąży.
Prokreacja medycznie wspomagana
W dzisiejszych czasach coraz więcej osób korzysta z metod prokreacji medycznie wspomaganej (ART). Wiele kobiet decyduje się na macierzyństwo w o wiele późniejszym wieku.
Poza tym struktura tradycyjnej rodziny stała się o wiele bardziej zróżnicowana. Pojawiają się rodziny złożone z jednego rodzica lub partnerów tej samej płci. Najnowsze postępy w medycynie umożliwiły rozwój terapii rozrodczych, dzięki czemu można je dopasować do potrzeb każdej osoby.
Najczęściej używane metody prokreacji medycznie wspomaganej to zapłodnienie in vitro (IVF) i sztuczne zapłodnienie (AI). Jednak istnieje jeszcze jedna procedura, która niesie wiele korzyści parom lesbijskim.
Na czym polega adopcja komórek jajowych?
Adopcja komórek jajowych to metoda prokreacji medycznie wspomaganej przeznaczona dla par lesbijskich. Dzięki niej obie kobiety mogą brać udział w procesie ciąży.
Obie kobiety pełnią w tym procesie aktywną rolę. Jedna z nich będzie dawczynią komórek jajowych i matką genetyczną. Z kolei druga kobieta otrzymuje zapłodnione komórki jajowe, stworzone z komórek jej partnerki i dawcy spermy. Ta druga kobieta będzie matką noszącą ciążę. Zajedzie w ciążę i narodzi dziecko pary.
Kto może zdecydować się na adopcję komórek jajowych?
- Z własnej woli. Kiedy obie kobiety chciałby uczestniczyć w macierzyństwie oraz odgrywać aktywną rolę w tworzeniu nowego życia.
- Z powodów medycznych. Gdy jedna z kobiet cierpi na problemy natury reprodukcyjnej, takie jak brak oocytów, zaburzenia hormonalne lub ryzyko przeniesienia choroby dziedzicznej na dziecko.
- Wymogi prawne. W niektórych krajach metodę tą mogą stosować jedynie kobiety, które związek zawarty w świetle prawa. Dzięki temu o wiele łatwiej jest wykazać, że dziecko ma dwie matki.
Rola matki genetycznej
Kobieta, która oddaje swoje komórki jajowe musi poddać się terapii stymulującej jajniki polegającej na codziennym przyjmowaniu zastrzyków. Podczas tej terapii hormonalnej, która trwa od 10 do 20 dni, kobieta może wytworzyć jednocześnie kilka komórek jajowych, a nie tylko jedną, jak dzieje się naturalnie.
To niezwykle pomocne, ponieważ umożliwia przeprowadzenie kilku prób inseminacji bez konieczności powtarzania terapii.
Następnie, gdy komórki jajowe osiągną właściwy rozwój i liczebność, kobiecie jest podawana jedna dawka hormonu hCG, aby komórki jajowe stały się dojrzałe. Po 36 godzinach komórki jajowe są pobierane za pomocą punkcji.
Proces ekstrakcji to bezbolesny zabieg, który trwa około 15 minut. To operacja, przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym, polegająca na wprowadzeniu rurki przez pochwę.
Kiedy komórki jajowe zostaną pobrane, są zapładniane spermą dawcy za pomocą metody in vitro. Następnie embriony spędzają od 3 do 5 dni w obserwacji i są klasyfikowane, aby wybrać jak najlepsze.
Rola matki noszącej ciążę
W czasie, w którym partnerka matki noszącej ciążę poddaje się stymulacji jajników, ona sama przechodzi przez terapię estrogenem i progesteronem. Dzięki temu można uzyskać właściwą grubość endometrium, aby poprawić szanse na implantację embrionu.
Gdy ściany endometrium są gotowe, lekarz przenosi najlepszy embrion do jamy macicy. To szybki i bezbolesny proces, wykonywany przez rurkę, który nie wymaga stosowania znieczulenia ogólnego ani opieki pooperacyjnej.
Po przeniesieniu embrionu, około 11 dni później, jeśli test ciążowy da wynik dodatni, procedura jest zakończona. Od tego momentu opiekę nad kobietą przejmuje ginekolog.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Marcos, C., Dolz, M., Abad de Velasco, L., & Bonilla-Musoles, F. (2006). Influencia del grosor endometrial en la aparición de gestación ectópica tras un procedimiento de fecundación in vitro-TE. Rev Iberoamericana Fertil, 23, 349-354.
- Kushner-Dávalos, L. (2010). La fertilización in vitro: beneficios, riesgos y futuro. Revista Científica Ciencia Médica, 13(2), 77-80.