Zrosty sromu u dziewcząt: przyczyny i leczenie

Zrosty sromu są zwykle spowodowane zmianami miejscowymi i w żadnym wypadku nie jest to stan wrodzony. Dowiedz się więcej na ten temat.

Czy kiedykolwiek słyszałeś o tym terminie? Zrosty sromu są  nieprawidłowościami w budowie zewnętrznych narządów płciowych dziewcząt, obejmującymi zespolenie warg sromowych mniejszych na obu końcach.

Zwykle powodują niewiele objawów lub nie powodują ich wcale, więc diagnoza zwykle pojawia się późno. Z drugiej strony, jeśli rodzice są uważni lub dziewczynka skarży się na dyskomfort, wczesne wizyty u lekarza pozwalają na szybkie rozwiązanie problemu. Jest to ważne, ponieważ chociaż komplikacje powodowane przez zrosty sromu są rzadkie, nadal są możliwe.

Czym są zrosty sromu?

Jest to łagodny problem ginekologiczny, który dotyka młode dziewczynki, zwłaszcza między pierwszym a drugim rokiem życia. W zrostach sromu wargi sromowe mniejsze – które są częścią zewnętrznych narządów płciowych i są po jednym z każdej strony – są połączone na jednym lub obu końcach.

Z tego powodu linia zrostu  może obejmować zarówno górny, jak i dolny koniec. Zwykle ma tendencję do lateralizacji nieco w jedną lub drugą stronę.

Objawy wskazujące na zrosty sromu u dziewcząt

W zdecydowanej większości przypadków zrosty sromu nie powodują objawów. Oczywiście zależy to od rozległości zmiany i wieku dziewczynki. Jeśli problem nie ustąpi, gdy będzie już w stanie mówić i wyrażać swoje uczucia, może zgłaszać pewne objawy.

Na przykład będzie dyskomfort związany z oddawaniem moczu, swędzenie i ból podczas siedzenia lub jazdy na rowerze.

Często diagnoza ma miejsce w momencie pojawienia się komplikacji, co powoduje konieczność konsultacji lekarskiej. Na przykład zrosty sromu zwiększają prawdopodobieństwo infekcji dolnych dróg moczowych. Objawy obejmują także silny ból lub pieczenie podczas oddawania moczu, gorączkę i zmiany we wzorcu oddawania moczu.

Jeśli zrost warg sromowych mniejszych rozszerza się i staje się prawie całkowity, jednym z powikłań, które mogą się pojawić, jest utrudnienie przepływu moczu, a w konsekwencji jego zatrzymanie. Ból w podbrzuszu (gdzie znajduje się pęcherz moczowy) jest wtedy silny, co wymaga wymaga pilnej konsultacji lekarskiej.

Najczęstsze przyczyny

Jeśli dziewczynka ma zrosty sromu, to zawsze dlatego, że je nabyła. Oznacza to, że pojawiają się w dowolnym momencie po urodzeniu i generalnie nie pojawiają się one w pierwszych tygodniach życia.

Z tego powodu, jeśli lekarz zauważy zmiany podobne do tego stanu podczas rutynowej oceny medycznej, prawdopodobnie występuje także u dziecka inna wada wrodzona.

Jakie są przyczyny tej choroby? Wszelkie miejscowe urazy mogące wywołać reakcje zapalne mogą powodować przyleganie warg sromowych mniejszych. Na przykład, gdy występują uporczywe epizody biegunkowe lub zapalenie pochwy, mogą wystąpić zrosty sromu.

Jakie jest najlepsze leczenie?

Ważne jest, aby pamiętać, że jest to łagodny stan. Chociaż zwykle powoduje niewiele objawów, wymaga leczenia, aby zapobiec przyszłym powikłaniom. Zależy to w dużej mierze od rozległości zmiany i obrazu klinicznego. Według publikacji Pontificia Universidad Católica de Chile najczęściej stosowanymi miarami są:

• Leczenie niefarmakologiczne obejmuje podstawowe środki higieny zapobiegające pogorszeniu sytuacji wyjściowej. Codzienne mycie wodą i terminowa wymiana pieluszek to najłatwiejsze środki, które można wdrożyć w prawie każdym domu.
• W gabinecie lekarskim można użyć wacika z wazeliną, aby uciskać wzdłuż blizny stopniowo uwalniając zrosty sromu.
• Z drugiej strony środki farmakologiczne obejmują miejscowe stosowanie sterydów. Leki te mają właściwości przeciwzapalne, dzięki czemu mogą ułatwić likwidację zrostu po jednym lub dwóch tygodniach. Ze względu na niekorzystne skutki jest to alternatywna terapia, której nie można przedłużać zbyt długo.

Powszechnie spotykany i łatwy do rozwiązania problem

Zrosty sromu zwykle nie stanowią problemu, ale ze względu na ryzyko wystąpienia dyskomfortu i powikłań w przyszłości, po wykryciu zmiany zaleca się wizytę u lekarza.

Dobrze, aby rodzice zapoznali się z normalną anatomią okolicy, a także przeprowadzali okresowe oceny podczas kąpieli. Umożliwi to wykrycie nieprawidłowości i wczesne skierowanie do pediatry.