Siad W - czy naprawdę może być niebezpieczny?

Być może nigdy nie słyszałaś o czymś takim jak siad W, ale jest to dość powszechne u dzieci. W perspektywie krótkoterminowej pozycja ta nie jest szkodliwa, lepiej jednak aby nie stało się to nawykiem.

Dzieci często przyjmują pozycję zwaną siad W. Pozycja jest również znana jako siad żaby.

Wygląda na to, że jest to wygodna i naturalna pozycja dla dzieci. Jednak dla dorosłych, ta pozycja jest trudna i może nawet być bolesna. Dzieciom z kolei jest o wiele łatwiej bawić się w pozie jaką jest siad W.

Chociaż pozycja ta wydaje się być nieszkodliwa, jeśli dziecko będzie utrzymywać ją przez dłuższy czas podczas np. podczas oglądania telewizji lub zabawy na podłodze, może to mieć konsekwencje dla rozwoju jego mięśni.

W tym artykule podzielimy się informacją o efektach ubocznych tej pozycji.

Siad W – na czym polega?

Podczas siedzenia w tej pozycji, pośladki dziecka są w pełni oparte na podłożu a jego kolana i nogi wygięte są do tyłu tworząc literę W. Stąd nazwa Siad W.

Bardzo często dzieci przyjmują tę pozycję kiedy przechodzą przez fazę rozwoju siły i kontroli mięśni.

Maluszki wybierają tę postawę, ponieważ daje im ona trochę więcej stabilności niż inne pozycje. Formacja W powoduje, że dziecko ma szerszą podstawę, która z kolei pozwala mu czuć się bezpiecznie.

W wyniku takiego siedzenia, dziecko potrafi siedzieć wyprostowane bez większego wysiłku. Siad W daje mu też swobodę do używania rąk do zabawy.

Ta pozycja jest bardzo powszechna u dzieci z niedoborem napięcia mięśniowego. Pozwala im ona siedzieć bez wysiłku.

Siad W – co na to medycyna?

Specjaliści w dziedzinie pediatrii i traumatologii wyjaśniają, że tej pozycji nie przypisuje się żadnej patologii. To po prostu normalny wariant siedzenia.

W wielu przypadkach dzieci mają tendencję do zajmowania tej pozycji, ponieważ urodziły się z preferencją do przodopochylenia kości udowej.

Występuje ono gdy szyjka kości udowej i biodro skierowane są do przodu. Dlatego dzieci mają tendencję do wychylania na zewnątrz swoich dolnych partii nóg.

Przodopochylenie kości udowej jest samoczynnie i stopniowo korygowane w okresie dzieciństwa i zanika kompletnie w wieku od 10 do 12 lat. U dziewcząt może to potrwać nieco dłużej – aż do 14 lat.

Konsekwencje które niesie za sobą siad W

Postawa ta nie stanowi żadnego zagrożenia – o ile dziecko nie używa jej przez dłuższy czas. Jeśli tak, mogą pojawić się następujące problemy:

• Sztywność mięśni.
• Zwiększony nacisk na stawy bioder, kostek i kolan.
• Przyszłe problemy ortopedyczne.
• Zła postawa.
• Słabe biodra.
• Może to uniemożliwić dziecku równomierne rozłożenie ciężaru ciała.
• Opóźnienia w kontroli postawy i stabilności.
• Mogą pojawić się trudności, jeśli chodzi o ich zdolności motoryczne.
• Wady układu mięśniowo-szkieletowego

Kilka porad jak zapobiegać przyjmowaniu przez dziecko takiej postawy

Najlepszym sposobem na to aby dziecko nie przyjmowało tej postawy jest zapobieganie temu, by stało się to nawykiem. Aby to osiągnąć zastosuj następujące sugestie:

• Delikatnie zachęć dziecko aby szukało innej pozycji.
• Unikaj dokuczania lub straszenia go, mówiąc mu, że jego nogi będą zdeformowane.
• Nie namawiaj go zbyt natarczywie aby zmienił swoją pozycję podczas zabawy.
• Proponuj gry strategicznie, które powodują, że będzie często zmienia pozycje.
• Zapewnij krzesło i stół o odpowiedniej wysokości, aby czuło się wygodne.
• Kiedy dziecko siada na podłodze, połóż koło niego poduszki aby dać mu oparcie.
• Kiedy maluszek siada, powinien zachowywać następującą pozycję: stopy powinny dotykać ziemi, kolana powinny być pod kątem 90 °, a plecy powinny opierać się na czymś twardym.
• Możesz zapewnić mu mały stołek, na którym będzie mógł oprzeć stopy.

Wymienione powyżej sugestie stanowią część dobrych nawyków postawy, których powinieneś uczyć swoje dziecko od najmłodszych lat.

Wymaga to cierpliwości i wykorzystywania zalet każdego z etapów ich rozwoju, aby zapobiec przyszłym problemom.

Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko zbyt często siedzi w tej pozycji, skonsultuj się z pediatrą, aby mógł on zaproponować rozwiązanie.