Wolność dziecka na różnych etapach rozwoju
Dowiedz się, jak powinna wyglądać wolność dziecka na każdym etapie jego rozwoju i procesu dojrzewania osobistego. I jak poprawnie nią zarządzać.
Wielu rodziców ma wątpliwości jeśli chodzi o wolność ich dziecka. Czy powinno wychodzić samo, gdy jest jeszcze bardzo małe? Kiedy możesz chodzić do szkoły bez towarzyszącej mu osoby dorosłej? Czy mam rację, wysyłając go po zakupy lub by załatwić proste sprawy?
Wątpliwości są normalne. Obecnie wielu rodziców jest przesadnie poinformowanych. Zjawisko to powoduje, że boją się pozwolić swoim dzieciom wyjść z domu bez nadzoru osoby dorosłej. Musimy jednak ograniczyć złe wiadomości, które widzimy w telewizji. I pozwolić naszym dzieciom korzystać z wolności w zależności od etapu rozwoju, na jakim się znajdują.
Etapy rozwoju człowieka
Aby ustalić etapy rozwoju dziecka możemy zwrócić się do Jeana Piageta, słynnego psychologa, który badał to zjawisko na podstawie obserwacji własnych dzieci. Kiedy dzieci znajdują się na pierwszych trzech etapach rozwoju, które wahają się od około 0 do 2 lat, od 3 do 7 lat i od 8 do 12 lat to normalne, że nigdy nie wychodzą same.
Jednak od 11 lub 12 roku życia, gdy zbliżają się do okresu dojrzewania, niektórzy nawet wcześniej, mają już własne kryteria i pragnienie wolności, szacunku i wolnego wyboru.
Od tego wieku dziecko będzie wymagało większej samodzielności, swobody ruchów i myśli każdego dnia. W okresie dojrzewania jest już osobą samodzielną, z możliwością podejmowania własnych decyzji, choć wciąż zależnym od rodziny.
Wolność dziecka w zależności od różnych czynników
Oczywistym jest, że jednym z głównych czynników, które należy wziąć pod uwagę dając dziecku wolność jest wiek. To znaczy, w zależności od etapu rozwoju, na jakim się znajduje możemy sprawować większy lub mniejszy nadzór. Nie jest to jednak jedyny czynnik do rozważenia.
Wiek
Oczywiście, gdy dziecko ma mniej niż 11 lub 12 lat, nie wyjdzie samo z domu. Ani nie pójdzie do szkoły bez towarzystwa dorosłych. Widzieliśmy już zaangażowane czynniki i kluczowy moment w ich przejściu od dzieciństwa do okresu dojrzewania.
Od 12 lub 13 roku życia, w zależności od stopnia dojrzałości dziecka, może np. samodzielnie chodzić do szkoły. W wieku 13 lub 14 lat może spotykać się z przyjaciółmi w domu, pójść do kina lub pójść coś zjeść na mieście.
Od 16 roku życia młoda osoba będzie chciała móc podróżować bez nadzoru osoby dorosłej, wychodzenia w nocy itp. Ważne jest, aby uzgodnić godzina wyjść i powrotów.
Wolność dziecka – inne czynniki
Dając dziecku wolność musimy wziąć pod uwagę inne elementy. Przyjrzyjmy się tym, które są najważniejsze i o których należy pamiętać:
- Miejsce zamieszkania: oczywiście w małym miasteczku czy na osiedlu, gdzie ryzyko związane z ruchem drogowym jest mniejsze dziecko może mieć więcej swobody niż w centrum dużego miasta.
- Dojrzałość: nie wszystkie dzieci dojrzewają w takim samym tempie. To kwestia tego, czy rodzice obserwują swoje maluchy i decydują, kiedy są gotowi do większej lub mniejszej autonomii. Ten szczegół jest szczególnie ważny od 14 lub 15 roku życia, kiedy dzieci noszą przy sobie pieniądze, jeżdżą komunikacją miejską, potrafią prowadzić motorowery itp.
- Powolny proces: dobrze jest, aby proces wolności przebiegał zgodnie z dojrzewaniem i rozwojem dziecka. Nie powinno być przeskoku, który zdarza się z dnia na dzień, gdzie dziecko może nagle robić wszystko samodzielnie. Każdego dnia muszą wykazywać się odpowiedzialnością i uzyskiwać niezależność.
- Zaufanie: od 10 lub 11 roku życia dzieci wykazują duże zdolności kompetencyjne. Nadszedł czas, aby dojrzewać u ich boku, stopniowo dodając im pewności siebie, umożliwiając im i ułatwiając im naukę i rozwój.
- Komunikacja: konieczne jest stworzenie środowiska zaufania między młodym człowiekiem i rodzicami. Jeśli bez narzucania zainteresujemy się jego problemami pozwoli nam towarzyszyć sobie w przejściu z etapu dzieciństwa do dorosłości.
- Koordynacja rodzicielska: Rodzice na ogół się znają. Z tego powodu, kiedy dzieci wychodzą ze swoimi przyjaciółmi warto porozmawiać z innymi opiekunami i dorosłymi. Aby w ten sposób uzgodnić z dziećmi środki bezpieczeństwa bez naruszania ich prywatności.
- Przykład: ważne jest, aby konsekwentnie dawać przykład. Jesteśmy punktami odniesienia dla naszych dzieci.
Podsumowanie
Wolność dziecka zaczyna się od najwcześniejszego dzieciństwa. Ponieważ rodzi się i rozwija będzie prosić o coraz większą autonomię. Ta podróż z maluchem jest bardzo ciekawa i możemy cieszyć się każdym etapem i każdym krokiem, który robi nasze dziecko.