Ulubione dziecko - czy rodzice zawsze mają swojego pupila?
Ulubione dziecko. Czy w każdej rodzinie jedno dziecko jest traktowane inaczej? Chociaż wszyscy rodzice myślą, że kochają swoje dzieci jednakowo, nauka dowodzi, że jest inaczej. W kilku badaniach badano “mit” rodziców mających ulubione dziecko. Jaki był rezultat?
Eksperci twierdzą, że normalne jest, iż dzieci budzą różne emocje u swoich rodziców. W związku z tym rodzice mogą mieć bardziej płynne relacje z określonymi dziećmi między innymi ze względu na ich osobowość. Ten kontrowersyjny wniosek został wyciągnięty po przeprowadzeniu licznych badań naukowych na ten temat. W tym artykule dowiesz się jak naukowcy argumentują fakt, że w każdej rodzinie istnieje ulubione dziecko.
Poniżej znajduje się podsumowanie szeroko zakrojonych badań, które zostały przeprowadzone, aby dojść do tego wniosku oraz wpływu, jaki wywiera on na dynamikę rodziny.
Owszem, każdy rodzic ma ulubione dziecko
Badanie przeprowadzone przez Katherine Conger, profesor rozwoju społecznego i badań rodzinnych na Uniwersytecie Kalifornijskim, wykazało, że 65 % rodziców i 70 % matek czuje, że preferuje jedno ze swoich dzieci, zazwyczaj najstarsze. Zespół Conger przeanalizował około 400 rodzin w ciągu trzech lat. Ich analiza wykazała, że preferencje są zazwyczaj związane z kolejnością urodzeń każdego dziecka.
Daleko od typowego stwierdzenia: “Kocham wszystkie dzieci jednakowo”, wypowiadanego przez większość rodziców, istnieje wiele osób, które twierdzą, że faworyzowanie jest naturalnym i nieuniknionym mechanizmem przetrwania.
Według Kuglera: “Biologiczny i narcystyczny akt replikowania się w przyszłych pokoleniach skłania rodziców do faworyzowania starszego lub najzdrowszego dziecka, ponieważ najprawdopodobniej będzie ono miało więcej sukcesów w reprodukcji“.
Zgodnie z tą myślą neuropsychiatra Cesar Sierra zapewnia, że istnieje preferencja określona przez miejsce, które każda matka i ojciec dają – nieświadomie lub spontanicznie – każdemu następcy, w zależności od kontekstu ciąży, narodzin i wychowania.
Ulubione dziecko, a dynamika rodziny?
Według psychoanalityka Ellen Libby “Faworyzowanie wpływa na wszystkie relacje między członkami rodziny“. Zauważa również, że zachęca ono do rywalizacji między rodzeństwem. Według ekspertów z organizacji parenting.org rodzeństwo walczy o swoje miejsce w rodzinie i uwagę rodziców.
Badanie przeprowadzone przez Cornell University analizowało więź pomiędzy matkami i ich dorosłymi dziećmi. Badali związek między preferencjami matki, a depresją. Dwie trzecie matek wskazało, że mają ulubione dziecko. Według badań, dziecko to odczuwa poczucie winy i obowiązek opieki nad rodzicami w przyszłości.
Dynamika relacji wielu rodzin ma wiele wspólnego z preferencjami dziecka samotnie wychowywanego. Psycholog Maria Elena Lopez stwierdza, że sytuacja ta “występuje często w różnych okresach życia”. Tak jest w przypadku rodzin, w których obecny jest król, a po latach przychodzi ulubiona mała księżniczka.
Ulubione dzieci według matek
Wbrew temu, co dyktują nauki ścisłe, uczucia matek są inne. 100% z nas wierzy, że kochamy wszystkie nasze dzieci jednakowo. Jak ktoś może kochać jedno dziecko bardziej niż inne?
Rodzeństwo jest często bardzo różne od siebie. Być może jedno jest mądrzejsze, ale drugie bardziej uczuciowe. To dwie cnoty, które kochają wszystkie matki. Tak, to sprawia, że oboje dzieci różnią się od siebie, ale nadal pochodzą od tej samej matki i zasługują na taką samą miłość. Dobrzy rodzice starają się być bezstronni, zapewniając równą miłość i uwagę wszystkim swoim dzieciom.
Czasami nie jest to kwestia posiadania faworyta. Czasami to właśnie dziecko może ofiarować mamie coś, czego jego rodzeństwo nie może. Weźmy na przykład matkę, która lubi szyć. Ma dwie córki, jedna uwielbia szyć, a druga nienawidzi. Jeśli mama ma zamiar zacząć szyć, to logiczne jest, że dzwoni do córki, która będzie chciała podzielić się z nią tą chwilą.
Może druga córka ma talent do rysowania. Mama nadal docenia rysunek i kładzie go na lodówce. Każde dziecko wnosi coś odmiennego. Obowiązkiem rodzica jest uświadomienie im, że wszyscy są równie wartościowi. Rodzice muszą wykazać, że są bezstronni wobec wszystkich swoich dzieci.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Prado, E., & Amaya, J. (2005). Padres obedientes, hijos tiranos: una generación más preocupada por la amistad que por su papel como padres. Trillas.
- Rigat, A. (2008). Rivalidad Fraternal. Síntomas y escala para valorarlos. International journal of developmental and educational psychology, 4(1), 83-89. https://www.redalyc.org/pdf/3498/349832319008.pdf
