Niewidzialna praca - niedoceniany wysiłek wielu mam
Niewidzialna praca kobiet jest często niezauważana i niedoceniana. Czas podzielić obowiązki domowe po równo, pomiędzy partnerów. Wiele par uważa, że rozkład ich obowiązków domowych jest podzielony równo między oboje partnerów.
Jednak w wielu przypadkach to kobiety są odpowiedzialne za psychiczne obciążenie pracą związaną z planowaniem całego gospodarstwa domowego, planowaniem wizyt, posiłków, kupnem prezentów i wieloma innymi obowiązkami. Tak zwana niewidzialna praca jest często niedoceniana i obciążająca.
Czytaj dalej i dowiedz się więcej!
Mentalne obciążenie pracą: niewidzialna praca wielu mam
Wielu małżonków uważa, że ciężar obowiązków domowych i rodzinnych w ich domach równo spada na obu partnerów. Jednak logistyka i planowanie nadal w większości spoczywają na ramionach kobiet. To właśnie o tym zjawisku mówimy, gdy wspominamy o obciążeniu umysłowym – o niewidzialnej pracy matek i żon.
Bez wątpienia nasze społeczeństwo zmieniło się pod względem szacunku do pracy kobiet i równości płci. Obecnie mężczyźni częściej niż w przeszłości uczestniczą w pracach domowych i opiece nad dziećmi.
Biorąc pod uwagę, że kobiety są bardziej zaangażowane w świat pracy zawodowej, coraz więcej par dzieli między siebie obowiązki domowe. To jest rozwiązanie logiczne i sprawiedliwe.
Biorąc to pod uwagę, jeśli przyjrzymy się temu zjawisku bliżej, często dochodzimy do wniosku, że sprawy nie są tak równe, jak mogłoby się nam wydawać. To prawda, że podział zadań i prac fizycznych, takich jak gotowanie, sprzątanie, kąpanie dzieci itp., może wydawać się równy.
Jednak odpowiedzialność za planowanie, organizowanie i zarządzanie domem najczęściej spoczywa prawie całkowicie na kobietach.
Niewidzialna praca – na czym polega obciążenie psychiczne?
Pojęcie obciążenia umysłowego odnosi się do całej niewidzialnej pracy niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania różnych dziedzin życia rodzinnego.
To proces ciągłego i celowego myślenia o każdym oczekującym zadaniu i sposobie radzenia sobie z każdym z nich. Obejmuje przewidywanie, organizowanie i pamiętanie wszystkiego, co należy zrobić w domu.
Mentalne obciążenie pracą: niewidzialna praca kobiet
Amerykańska socjolog Susan Walzer w swoich badaniach opisała ten termin i często występujący w nim brak równowagi pomiędzy płciami. Aby uświadomić sobie tę nierówność, musimy najpierw zacząć rozróżniać zadania i prace domowe fizyczne od zadań umysłowych i planistycznych.
Obowiązki domowe – prace fizyczne:
- Sprzątanie domu, łazienki, koszenie trawy.
- Pójście na zakupy do supermarketu, apteki itp.
- Zabieranie dzieci do szkoły / odbieranie ich.
- Gotowanie obiadu i przygotowywanie posiłków.
- Zbieranie brudnej odzieży, przygotowywanie, suszenie i składanie prania.
Zadania umysłowe i planistyczne:
- Uświadomienie sobie, że jakiś produkt gospodarstwa domowego się kończy, na przykład pasta do zębów i upewnienie się, że kupisz więcej na zapas, zanim jej zabraknie.
- Pamiętanie, że twoje dziecko ma zaplanowaną wycieczkę w teren i wyjdzie ze szkoły godzinę wcześniej, ogólnie chodzi tu o logistykę zajęć pozalekcyjnych.
- Planowanie posiłków z wyprzedzeniem i pamiętanie o wyjmowaniu niezbędnych produktów z zamrażarki, aby na czas się rozmroziły.
- Decydowanie, w co będą ubrane dzieci przez cały tydzień, kupowanie nowej odzieży gdy dziecko wyrasta z ubranek zimowych, upewnianie się, że wszystko jest czyste i uprasowane.
Wielu z nas wydaje się, że zadania należące do tej drugiej kategorii spoczywają prawie wyłącznie w rękach kobiet. Mężczyźni zwykle nie poświęcają tyle samo czasu na zastanowienie się nad tą domową logistyką. A jeśli tak, to zwykle ma to związek z ich własną pracą, a nie obowiązkami domowymi lub rodzinnymi.
Z drugiej strony to właśnie kobiety myślą, organizują i planują swoją pracę zawodową, życie społeczne i domowe, a także wszystkich członków swojej rodziny. Postawienie sprawy na ostrzu noża sprawi, że podniesie się także twoje poczucie własnej wartości.
Jak wykryć nadmiar obowiązków planistyczno – organizacyjnych?
Presja społeczna nadal nakłada na kobiety odpowiedzialność za prowadzenie domu. Niestety utrudnia to wykrycie faktu, że mamy do czynienia z niesprawiedliwą sytuacją. Jako społeczeństwo doszliśmy do internalizacji idei, że to praca kobiet do tego stopnia, że już prawie jej nie kwestionujemy.
W rzeczywistości wiele kobiet często ma fałszywe przeświadczenie, że ich indywidualna wartość jako osoby jest związana ze zdolnością do skutecznego zarządzania naszymi domami i rodzinami. To jak prezentują się nasze dzieci w szkole, na przyjęciu czy na zajęciach jest odzwierciedleniem ich zdolności organizacji.
Dlatego przede wszystkim musimy zdać sobie sprawę, że nie jest to w 100% nasza odpowiedzialność. O wiele bardziej sprawiedliwe byłoby podzielenie tego zadania równo między partnerów i innych członków rodziny.
Jednym ze sposobów zrozumienia obciążenia pracą umysłową jest odnotowanie przez tydzień zadań i planów, które masz na myśli. Poproś partnera, aby zrobił to samo. Po tygodniu porównajcie listy.
Innym, nieco bardziej drastycznym sposobem, jest całkowita rezygnacja z wykonywania tych dodatkowych zadań – zobacz jak szybko rodzina zorientuje się, kto musiał do tej pory organizować i planować powyższe zadania.
Mentalne obciążenie pracą: niewidzialne zadanie matek
To proste ćwiczenie może pomóc tobie i twojemu partnerowi zyskać perspektywę dotyczącą niesprawiedliwego ciężaru, który spoczywa na twoich barkach. Będzie to stanowić punkt wyjścia do wprowadzenia zmian, które muszą nastąpić w dynamice twojej rodziny.
Jednocześnie twój stan zdrowia powinien być również sygnałem ostrzegawczym. Obciążenie psychiczne związane z zarządzaniem domem jest bardzo duże. W rezultacie wywołuje stres, niepokój, a nawet objawy fizyczne, takie jak częste bóle pleców i głowy, depresję i lęki.
Niewidzialna praca kobiet – jakie jest rozwiązanie tego problemu nierówności?
Sposobem na uwolnienie się od tego ciężaru jest przeprowadzenie rozmowy z całą rodziną. Warto wypisać wszystkie zadania i obowiązki, oraz podzielić je po równo ze swoim partnerem.
Warto jest zaangażować dzieci i nastolatków – być może mogą już sami przejąć część z tych zadań (na przykład rezerwować wizyty u lekarza, jeździć autobusem do szkoły i tym podobne). Dla własnego spokoju mentalnego, warto przeprowadzić taki podział oraz konsultować go z całą rodziną.
Pamiętaj, że to nie jest sprawiedliwe traktowanie, jeśli twój partner obiecuje wziąć odpowiedzialność za pewne zadania umysłowe, zakupy, lub zarezerwowanie wizyty lekarskiej, jeśli później o nich zapomni i nie wykona ich na czas.
Niedopuszczalne jest również, aby kobiety zostawiły mężczyznom instrukcje dotyczące karmienia dzieci, planowania posiłków, harmonogramów wizyt, za każdym razem, gdy wychodzą z domu. Twój partner jest dorosłym mężczyzną i nadszedł czas by nauczył się odpowiedzialności.
Niezwykle ważne jest, aby obaj partnerzy zobowiązali się do sprawiedliwego udziału w zadaniach fizycznych i umysłowych. Aby to osiągnąć, jedyną dobrą strategią może być podzielenie różnych zadań według obszarów – na przykład partner woli przejąć odpowiedzialność za planowanie i przygotowywanie posiłków.
W międzyczasie drugi partner może wziąć odpowiedzialność za sprawy związane z nauką i odrabianiem lekcji waszych dzieci lub nastawianiem prania. Wszystko zależy od preferencji.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Walzer, S. (1996). Thinking about the baby: Gender and divisions of infant care. Social Problems, 43(2), 219-234.
- López, S. T., Calvo, J. V. P., Menéndez, M. D. C. R., García, C. M. F., & Martín, S. M. (2010). Hacia la corresponsabilidad familiar:” Construir lo cotidiano. Un programa de educación parental”. Educatio Siglo XXI, 28(1), 85-108.
