To normalne, że dzieci budzą się w nocy
Specjaliści w dziedzinie medycyny uważają, że to normalne, kiedy małe dzieci budzą się w nocy – nawet kilkukrotnie. Cykl snu u najmłodszych jest czasami źródłem stresu dla rodziców. Tymczasem jest to proces, który w rzeczywistości potrzebuje tylko dwóch magicznych składników: czasu i cierpliwości. To dlatego, że mózg dziecka rozwija się stopniowo.
Wiele matek i ojców często wierzy, że dzieci „trzeba nauczyć spać”. Prawdą jest, że dzieci budzą się w nocy między innymi dlatego, że potrzebują nawyków i rutyny, aby czuć się bezpiecznie. Muszą być w stanie przewidzieć, co stanie się w danej chwili i budować skojarzenia, które pomogą im zrozumieć otaczający je świat.
Jednak w przypadku snu, trzeba pamiętać o biologicznym instynkcie, który u niemowląt i małych dzieci jest zbyt mało rozwinięty. Z biegiem czasu niemowlęta rozwijają się na tyle, że krok po kroku w końcu i dzieci i rodzice mogą cieszyć się nieprzerwanym odpoczynkiem przez około 7-9 godzin z rzędu.
Kiedy dzieci budzą się w nocy
Do dziś tajemnicą pozostają marzenia senne. Przeprowadzono badania, które ujawniały, że 32-tygodniowy płód może „śnić”, śpiąc w łonie matki. Ale nauka nie potrafi jeszcze wyjaśnić, dlaczego niektóre dzieci śpią przez całą noc, a inne dzieci budzą się w nocy lub nie są w stanie przespać nawet 3 godzin pod rząd.
Musimy wziąć pod uwagę jeden szczegół: nie ma znaczenia, że dziecko ma zaledwie kilka tygodni i że jego doświadczenie z otaczającym go światem jest wciąż znikome. Podstawy osobowości są zdefiniowane w mózgu każdego dziecka, co określa jego indywidualne potrzeby, odróżniające go od innych dzieci. Dlatego musimy kierować się intuicją i być wrażliwym na te potrzeby.
Niepokój i strach
Kiedy Twoje dzieci budzą się w nocy, stopniowo w domu rozwija się atmosfera niepokoju i zmartwień. Zastanawiasz się, czy z Twoim dzieckiem jest coś nie tak, czy jest chore, czy może Ty robisz coś źle.
- Nigdy nie myśl, że robisz coś źle tylko dlatego, że Twoje dzieci budzą się w nocy. Jest to całkowicie normalny proces.
- Musimy zdawać sobie sprawę, że życie nie zawsze pokrywa się z tym, co jest zapisane w książkach. Nie wszystkie zasady zawsze działają, tak samo jak nie wszystkie dzieci są takie same.
- Trzeba zrozumieć, że kiedy dziecko przychodzi na świat, jest całkowicie od nas zależne. Noc, gdy światło jest wyłączone i dziecko pozostaje samo, często staje się silnym źródłem lęku i strachu. Dziecko boi się o przetrwanie. Nie wie, czy rodzice wrócą, czy będzie samo już na zawsze, czy też ciemność będzie wieczna.
Niemal każde zachowanie dziecka jest instynktowne. Nie możemy go przekonać, że „nic się nie stanie”, gdy zostawiamy go w łóżeczku. Jedyne, co dziecko rozumie to bezpieczeństwo płynące z fizycznego kontaktu, dźwięku głosu matki mówiącej do niego z uczuciem lub innych osób, które zapewniają takie bezpieczeństwo.
Z biegiem czasu, ten strach, podobnie jak wiele innych o czysto instynktownych korzeniach, stopniowo mija. Do tego momentu potrzebujemy jedynie dużego zapasu cierpliwości i ogromnego zrozumienia.
Co robić, gdy dzieci budzą się w nocy
Według neurologów mózg dziecka w pełni dojrzewa około 7 roku życia. Wszystkie sieci neuronowe otoczone są mieliną, a układ elektryczny zmienia się tak, że rytm dobowy staje się bardziej regularny, a strach przed ciemnością się zmniejsza.
Dla niektórych rodziców wiedza, że proces ten trwa 7 lat wywołuje nieco traumatyczne odczucia. Jednak niektóre dzieci mogą przejść przez ten proces w ciągu trzech lat. Pamiętajmy, że dzieci bardzo różnią się od siebie.
Najlepsza technika, gdy dzieci budzą się w nocy
Do niedawna bardzo modna była klasyczna „metoda Estivilla”. Zgodnie z tą metodą wskazane jest, aby dziecko płakało w samotności w nocy w łóżeczku, aż samo się uspokoi. Teraz sam autor podkreśla przeciwieństwo tej teorii.
- Nie zaleca się zaniedbywania płaczącego dziecka, ponieważ powoduje to niepotrzebny stres w jego mózgu. Płacz można złagodzić zwykłą pieszczotą, słowem lub uściskiem. Należy pokazać dziecku, że wszystko jest w porządku.
- Musimy również zrozumieć, że nie ma „magicznej formuły” dla wszystkich dzieci. Każda matka musi odkryć najskuteczniejszą metodę dla swojego dziecka. Na ogół jest to coś, co po trochu można odkryć przez czas, przypadek lub proste rutynowe czynności.
- Pamiętajmy także, że nie powinniśmy kłaść dzieci spać, gdy są zbyt zmęczone. Drzemki w ciągu dnia utrudniają głęboki sen, a zabawki lub świecące wisiorki umieszczone nad łóżeczkiem to bodźce, które przyciągają uwagę dziecka. Stosowanie ich w nocy nie jest zalecane.
Zachowaj cierpliwość, szanuj tempo Twojego dziecka i zrozum, że nie zawsze łatwo jest przystosować się do świata, w którym nagle światło gaśnie. Dziecko nie jest w stanie zrozumieć, co się stało i czy jego rodzice do niego wrócą. Miesiące, lata i miłość dadzą mu wszystkie odpowiedzi na te niepewności.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- RODRÍGUEZ, A. S., & GARCÍA, B. R. (2005). Hábitos de sueño en la revisión del niño sano. Bol pediatr, 45, 17-22. http://www.sccalp.org/boletin/191/BolPediatr2005_45_017-022.pdf
- Pin Arboledas, G., & Lluch Rosello, A. (2011). El sueño en el primer año de vida:¿ cómo lo enfocamos?. Pediatría Atención Primaria, 13, 101-111. http://scielo.isciii.es/scielo.php?pid=S1139-76322011000400011&script=sci_arttext&tlng=en
- Jové, R. (2006). Dormir sin lágrimas: dejarle llorar no es la solución. La esfera de los libros. https://books.google.es/books?hl=es&lr=&id=GqjHAgAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA163&dq=dormir+sin+lágrimas&ots=U322CjAGmV&sig=VlHXLTlw3hvJOPDB__rOHXfZwMU
- González, C. (2012). Bésame mucho: cómo criar a tus hijos con amor. Temas de hoy.