Więzi rodzinne- jak je wzmocnić?

Więzi rodzinne są niezwykle ważne w życiu dziecka. Rozstania i pojawianie się nowych członków rodziny mogą zaburzyć życie w domu.

W życiu rodziny jest wiele sytuacji, które mogą być dla dzieci trudne do zrozumienia i zaakceptowania. Powitanie nowego członka rodziny, separacje, odejście krewnego, przeprowadzki… te sytuacje mogą odcisnąć piętno na psychice. Z jednej strony mogą pomóc zbudować silniejsze więzi rodzinne.

Ale z drugiej niezapowiedziane kryzysy mogą powodować podziały, które rozbijają rodziny i niszczą kontakty. Jak radzić sobie w trudnej sytuacji? Co cię może czekać? Na jakie sytuacje należy się przygotować?

Czytaj dalej i dowiedz się więcej na temat więzi rodzinnych!

Kryzysy mogą mieć duży wpływ na życie rodziny, tworząc lub zrywając więzi rodzinne. Celem i marzeniem każdego są przyjazne związki, wspólne życie w harmonii i tworzenie pełnych miłości połączeń między członkami społeczności.

Jednak czasami te więzi rodzinne mogą być kruche, a problemy i ciężkie sytuacje mogą doprowadzić do rozpadu rodziny lub małżeństwa.

Pojawiające się w rodzinie nowe osoby, takie jak nowe dziecko, teść, wujek czy kuzyn mogą być wspaniałym błogosławieństwem w twoim domu. Dzięki współpracy i miłości możecie stworzyć lub nawiązać silne więzi rodzinne z wieloma osobami.

Ten nowy dodatek oznacza jednak dostosowanie znanej struktury i trybu życia, aby móc pomóc nowej osobie zaaklimatyzować się. Z drugiej strony, wycofanie się rodziny oznacza często wykluczenie nowego członka oraz zaprzepaszczenie szans na nawiązanie ciekawych relacji.

Odłączenie części rodziny może nastąpić z przyczyn takich jak problemy zdrowotne, brak wsparcia materialnego lub psychicznego, nietolerancja poglądów lub po prostu zerwanie więzi rodzinnych. W dzisiejszym artykule omówimy te koncepcje, aby lepiej zrozumieć te trudne separacje, tworzenie i zrywanie kontaktów oraz więzi rodzinne.

Więzi rodzinne- powitanie nowych członków rodziny

Włączenie nowego członka do rodziny jest początkiem nowego cyklu. Po pierwsze, warto zauważyć, że zawsze istnieje różnica między rodzinami pokrewnymi, a rodzinami przybranymi. Pokrewieństwo odnosi się do związku krwi między członkami rodziny.

Rodzina przybrana to po prostu członkowie rodziny bez więzów krwi – na przykład przyjaciele twojej matki, którzy są dla ciebie na przykład jak ciotki. Czasami mogą być oni nawet ważniejsi niż członkowie prawdziwej rodziny. Wszystko zależy od uczuć i chęci nawiązania więzi.

Zwykle nowi członkowie rodziny (nie zależnie czy krewni czy przybrani) zajmują z wdzięcznością należne im miejsce w tej nowej rodzinie. Dzieje się tak w przypadku adopcji, małżeństw itp. Proces integracji może być jednak trudny dla każdego- rodziny jak i nowego członka.

Przede wszystkim, poszukiwanie fachowej porady jest koniecznością. Tego typu sytuacje mogą być bardzo emocjonalne dla każdego i kontakt z terapeutą może być przydatny. Na przykład, pojawienie się nowego dziecka może być szokiem dla jego rodzeństwo. Koniecznie wyjaśnij zmiany, które będą miały miejsce w życiu Twojej rodziny z optymistycznej, ale realistycznej perspektywy.

Na przykład, twoje najstarsze dziecko powinno wiedzieć, że tak jak wtedy, gdy się urodziło, również jego młodsze rodzeństwo będzie również wymagało wiele opieki i uwagi. Nic jednak nie zabierze mu waszej miłości.

Zerwanie strukturalnych więzi rodzinnych

Kiedy w rodzinie występuje trwałe wyobcowanie, nazywa się to strukturalnym odłączeniem. Na przykład ma to miejsce w rodzinach problematycznych, alkoholowych lub dysfunkcyjnych. Z reguły rodziny te często są wcześnie opuszczane, a dzieci osamotnione, zwykle przez problemy z uzależnieniem rodziców. Taka sytuacja zmusza dzieci do szybkiego dorośnięcia i przejęcia obowiązków.

Kiedy dziecko znajduje się w ryzykownej sytuacji i staje się to oczywiste dla otoczenia i reszty rodziny, instytucje państwowe mogą podjąć decyzję o usunięciu dziecka z jego dysfunkcyjnej rodziny. Małoletni zostaje następnie umieszczony w rodzinie zastępczej, u krewnych lub w tymczasowym domu opieki.

W przypadku, gdy dorosły staje się zagrożeniem dla własnej rodziny, można również odseparować go od rodziny, czasowo lub na stałe. Jest to trudna decyzja, ale może być niezbędna w celu ochrony reszty członków rodziny.

Tymczasowe rozstanie rodzin: Uciekinierzy

Niektórzy nastolatkowie w trudnej sytuacji lub cierpiący na problemy psychiczne próbują ucieczki i oddalają się od swojej rodziny. Co więcej, oznacza to rozłam i tymczasową separację rodzinną w normalnie stabilnym i kochającym  domu.

Nie obejmuje to tylko krótkotrwałych ucieczek, takich jak nieobecność na kilka godzin lub dni w celu zwrócenia na siebie uwagi i chęci przeżycia nowych doświadczeń.

Ucieczka jest charakterystyczna dla chęci i zamiaru emancypacji dziecka. Innymi słowy, ten rodzaj emancypacji następuje często po trudnej separacji, kłótni, a nie w drodze negocjacji i rozmów. Warto jest zawsze starać się okazać zrozumienie i tolerancję w stosunku do młodzieży, aby nie zniechęcać ich do dzielenia się emocjami i trudnymi przeżyciami. 

Więzi rodzinne i małżeńskie rozstania

W przypadku separacji małżonków lub rozwodu sytuacja jest bardzo indywidualna. Wszystko zależy od konkretnej jednostki i stosunków rodzinnych. Członek rodziny, który odszedł, może chcieć utrzymywać prawie normalny kontakt z dziećmi i resztą rodziny.

Czasami jednak, z różnych powodów, dzieje się wręcz przeciwnie. W najgorszych przypadkach dochodzi do całkowitego zerwania więzów rodzinnych. Kiedy dochodzi do takiej sytuacji, separacji ulegają nie tylko małżonkowie. Rozłące ulegają także całe rodziny.

Gdy rodzic opuszcza dom, nawet jeśli stara się utrzymywać kontakt z dzieckiem, to ta więź zawsze będzie naruszona. Szczególnie w przypadku małych dzieci- trudno jest im to wytłumaczyć.

W rzeczywistości rozwód małżeński czasami oznacza również rozwód z całą rodziną. Trzeba pamiętać, że rozwód rodziców to dla dzieci bardzo trudny okres. Rodzice muszą cały czas nadal tak samo wyrażać troskę o dzieci i dbać o ich uczucia. Dzieci powinny mieć możliwość utrzymywania bliskiej relacji z każdym z rodziców, mimo ich rozstania.

Jak profesjonalnie podchodzić do separacji i zrywania więzi rodzinnych

Specjaliści, psychologowie i pedagodzy rodzinni powinni być ostrożni w tym temacie, starając się nie pogłębiać kryzysu i nieobecności członka. Bardziej niż pytając, dlaczego tak się dzieje, powinni  wypracować najlepszą możliwą umowę dotyczącą separacji fizycznej i psychicznej  w rodzinie.

Warto jest starać się wypracować porozumienie, dla dobra najmłodszych i całej rodziny.