Myślenie projektowe w edukacji.
Istnieje wiele metod mających na celu poprawę jakości procesów nauczania, systemów uczenia się i edukacji. Myślenie projektowe jest jednym z ciekawych i nowoczesnych konceptów. Dzisiaj porozmawiamy o tym, na czym polega ta metoda i co ją wyróżnia.
Przeczytaj nasz dzisiejszy artykuł i dowiedz się więcej na ten temat!
Myślenie projektowe w edukacji
Proces myślenia projektowego wywodzi się ze świata biznesu i jest znany w szczególności jako metoda marketingowa. Polega na sposobie kreowania i wprowadzaniu innowacji w kontekście produktów i usług, które w pełni zaspokajają potrzeby klientów.
Ma jednak specyficzne cechy, które nauczyciele mogą także zastosować w klasie jako sposób kreowania rozwiązań problemów i potrzeb uczniów związanych z edukacją.
Na czym polega proces myślenia projektowego?
Myślenie projektowe (po angielsku Design Thinking) to sposób pracy w zespołach w celu rozwiązywania problemów i tworzenia innowacyjnych rozwiązań. Według jednego z jej twórców, Tima Browna, jest to metoda, która koncentruje się bardziej na osobach i na procesie projektowania niż na określonym produkcie końcowym.
Metoda składa się z 5 faz składających się na proces, które obejmują:
- Empatia: odnosi się do postawienia się na miejscu użytkowników – uczniów, aby odkryć ich prawdziwe potrzeby i problemy.
Definiowanie: ten krok obejmuje zdefiniowanie potrzeb i spostrzeżeń uczestników projektu, w celu ustalenia punktu wyjścia.
Pomysły: tutaj uczestnicy projektu wyobrażają sobie różne możliwe kreatywne rozwiązania.
Prototyp: jest to krok, który obejmuje tworzenie rozwiązań, opracowywanie i wdrażanie najlepszych pomysłów z poprzedniej fazy.
Test: ocena wskaże, do jakich faz procesu musimy wrócić, aby ulepszyć lub zmienić pewne aspekty. Testowanie zawsze opiera się na opiniach uczestników i pozwala nam dowiedzieć się, czy projekt każdej fazy i zastosowanie rozwiązań rzeczywiście spełniły ich potrzeby.
Jak wygląda proces myślenia projektowego w kontekście edukacji?
Patrząc na proces z perspektywy edukacyjnej, Design Thinking jest bardzo korzystnym i innowacyjnym narzędziem. Służy do poprawy pracy instytucji edukacyjnych oraz relacji i procesów, które rozwijają się w ich wnętrzu. Metoda oferuje proste rozwiązania pojawiających się problemów na zasadzie współpracy, obserwacji, eksperymentowania i ciągłej oceny.
Nauczyciele mogą stosować tę metodę, aby rozwiązywać problemy związane z obowiązującymi problemami i relacjami w szkole. Wiąże się to z organizacją przestrzeni edukacyjnych, takich jak biblioteka czy sala komputerowa.
Proces ten jest również przydatny w dostarczaniu rozwiązań dla konkretnych potrzeb edukacyjnych grupy lub konkretnego ucznia. Co więcej, pozwala nauczycielom zaprojektować najlepszy sposób realizacji dowolnego projektu edukacyjnego.
Proces Design Thinking – czyli myślenie projektowe – pozwala wszystkim stronom edukacyjnym uczestniczyć i oferować rozwiązania w oparciu o codzienne potrzeby edukacyjne. Współpraca między nauczycielami, uczniami i rodzicami jest niezbędnym elementem, jeśli chodzi o poprawę praktyk i klimatu w szkole.
Myślenie projektowe: zastosowanie tego procesu w szkole
Jak wspomnieliśmy powyżej, metoda ta pomaga nam znaleźć kreatywne i innowacyjne odpowiedzi na problemy edukacyjne. Pamiętając o fazach, które obejmuje metoda, należy wykonać następujące czynności:
Bądź empatycznym wobec wszystkich zaangażowanych stron
Jak sugeruje pierwsza faza tego procesu, pierwszą rzeczą, którą musimy zrobić, jest wczuć się w sytuację innych uczestników. Dotyczy to nie tylko uczniów, ale także nauczycieli i rodziców.
Musimy być świadomi ich potrzeb, problemów i pragnień. Oznacza to postawienie się na ich miejscu, aby ich zrozumieć i przeanalizować ich sytuację oraz kontekst. Na tym etapie ważne jest, aby słuchać, obserwować i odnotowywać dane i informacje.
Zaprojektujcie razem ścieżki rozwoju
Zgodnie z tą metodą, w drugim etapie ustalamy ścieżkę, korzystając z informacji z poprzedniej fazy. Chodzi o to, aby zdefiniować i zaprojektować punkt kulminacyjny działania, dzięki któremu uporządkujemy nasze informacje w celu ujawnienia najbardziej istotnych i pilnych aspektów, potrzeb i problemów.
Następnie zadajemy sobie pytanie, co może być przyczyną problemów i jakie mamy możliwości zaoferowania rozwiązań i ulepszeń.
Wymyśl i zapisz pomysły
W tej trzeciej fazie projektu nadszedł czas, aby wymyślić, wypracować i wypisać idee oraz pomysły. To najbardziej kreatywny etap, w którym powinny znaleźć się osoby uczestniczące w kontekście edukacyjnym.
Aby tak się stało, istnieją różne ciekawe techniki – takie jak burza mózgów – które pomagają tworzyć i organizować wszystkie pojawiające się pomysły. W tej chwili ważne jest, aby uczniowie byli zrelaksowani i zaciekawieni, aby pojawiło się jak najwięcej innowacyjnych pomysłów.
Myślenie projektowe – materializuj pomysły
Na czwartym etapie procesu nadszedł czas, aby zamienić pomysły i idee z poprzedniego etapu w coś bardziej namacalnego. Oznacza to przyjmowanie najbardziej spójnych i akceptowalnych pomysłów oraz nadawanie im realnego kształtu.
Innymi słowy, działanie to wymaga określenia, jak wprowadzić wybrane pomysły w życie. Tutaj uczestnicy i uczniowie muszą zorganizować takie aspekty, jak czas, przestrzeń, zasoby ludzkie, finanse i materiały, które są niezbędne, aby zrealizować idee.
Sprawdź i oceń wyniki
Na koniec, w piątym i ostatnim kroku, musimy zweryfikować ścieżkę, którą wybraliśmy w każdym z poprzednich punktów. Innymi słowy, wyjaśnić wątpliwości i podzielić się decyzjami, które podjęliśmy wcześniej. Opierając się na opiniach uczniów i innych uczestników projektu, zakończymy omawianie działań, które będziemy wykonywać w przyszłości.
Co więcej, ta faza obejmuje również ocenę całego procesu wdrażania i zmian. Oznacza to możliwość przetestowania nowego systemu razem z uczniami i upewnić się, że udało nam się znaleźć skuteczne i innowacyjne rozwiązania odpowiadające ich potrzebom, zainteresowaniom, pragnieniom i obawom.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Steinbeck, R. (2011). El «design thinking» como estrategia de creatividad en la distancia. Comunicar, 19(37), 27-35. Recuperado de https://www.redalyc.org/pdf/158/15820024004.pdf
- Arias Flores, H., Jadán Guerrero, J. y Gómez-Luna, L. (2019). Innovación Educativa en el aula mediante Design Thinking y Game Thinking. Hamut´ay, 6(1), pp. 82-95. Recuperado de http://revistas.uap.edu.pe/ojs/index.php/HAMUT/article/view/1576/1794