Kultura współpracy w szkole
W nowoczesnym systemie edukacji i wraz z rozwojem metod nauczania, coraz ważniejsze staje się wykorzystywanie innowacyjnych metodologii i podejścia do uczniów. Z tego powodu potrzebna jest coraz ściślejsza współpraca między szkołami, nauczycielami, specjalistami a rodzinami uczniów. Kultura współpracy oferuje wiele korzyści i warto jest skupić na niej uwagę.
Czytaj dalej i dowiedz się więcej o implementacji kultury kooperacji w środowisku edukacyjnym.
Kultura współpracy w szkole – znaczenie
Zapewnienie wysokiej jakości edukacji jest priorytetem wielu specjalistów. W nowoczesnym systemie istnieje potrzeba uczestnictwa i koordynacji między nauczycielami, rodzinami, a także innymi specjalistami w dziedzinie edukacji. Zalicza się do nich logopedów, pedagogów, psychologów i terapeutów.
Bardzo ważne jest, aby w szkole istniała kultura współpracy i chęć kooperacji pomiędzy wszystkimi stronami.
W ten sposób wszyscy uczniowie, niezależnie od możliwości, mogą osiągnąć wyznaczone im cele i kontynuować edukację. Jest to niezwykle ważne, aby osoby odpowiedzialne za ich edukację utrzymywały dobrą komunikację między sobą. W rezultacie dzieci będą rozwijać się intelektualnie w znacznie szybszym tempie.
Znaczenie kultury współpracy w szkole
Aby nauczyciele byli zaangażowani w kulturę współpracy w szkole, muszą przejść odpowiednie szkolenie i posiąść kilka obszarów kompetencji.
Według psychologa Gerardo Echeity do najważniejszych kompetencji należą:
- Rozważna i krytyczna postawa
- Rozwój ciekawości i przejmowanie inicjatywy w nauczaniu i prowadzeniu lekcji
- Umiejętność wyszukiwania i gromadzenia odpowiednich informacji, aktualnych i ciekawych
- Strategiczność i planowanie swoich lekcji
- Umiejętność pracy w zespole wraz z innymi nauczycielami i rodzicami
- Utrzymywanie dobrej komunikacji, dialogu i wskazówek dotyczących uczenia się
- Umiejętność zadawania pytań i oferowania adekwatnych odpowiedzi
- Promowanie i zrozumienie znaczenia kultury współpracy w szkole
- Okazywanie empatii uczniom i rodzicom
- Nawiązywanie relacji opartych na wzajemności i zaufaniu z innymi nauczycielami i uczniami
- Podejmowanie ryzyka i otwartość na zmiany oraz nowoczesne nauczanie
- Umiejętność wyznaczania celów samodoskonalenia i chęć kontynuowania nauki
W ten sposób nauczyciele powinni starać się porzucić tradycyjne, przestarzałe metodologie i włączyć nowe, interesujące. W zamian powinno się prowadzić pracę wychowawczą razem z innymi profesjonalistami, terapeutami i psychologami, a także z rodzinami.
Aby to zrobić, centrum edukacyjne lub szkoła musi mieć zespół, który wierzy w integrację edukacyjną wszystkich uczniów i nauczycieli. Musi także istnieć między nimi dobra organizacja i koordynacja oraz jasne określenie ról, które każdy z nich ma do spełnienia, w edukacji dzieci i młodzieży.
W tym sensie nauczyciele wspierający, doradcy, wychowawcy i wszyscy inni eksperci, którzy mogą być potrzebni w szkole, powinni współpracować.
Obszary tej współpracy y kooperacji to na przykład:
- Przygotowanie aktualnego, ciekawego i łatwo dostępnego materiału dydaktycznego.
- Monitorowanie i ocena postępów uczniów i studentów.
- Zapobieganie, wykrywanie i ocena uczniów z problemami w nauce.
- Dbałość o różnorodność i oferowanie wsparcia edukacyjnego.
Rodziny i ich obowiązek współpracy
Rodziny i opiekunowie dzieci i młodzieży muszą również dołożyć wszelkich starań, aby zaangażować się w rozwój kultury współpracy w szkole. Jakość ich interakcji ze szkołą ma ogromne znaczenie dla prawidłowego i sprawnego funkcjonowania całego systemu edukacyjnego.
Dlatego matki i ojcowie lub opiekunowie dziecka, powinni być aktywnie zaangażowani w organizację szkoły, jaką sami by chcieli tworzyć dla swoich dzieci.
Rodziny i opiekunowie mogą wyrażać wsparcie dla szkoły poprzez:
- Udział w zajęciach, dniach otwartych, konkursach i wyjazdach oferowanych przez ośrodek lub szkołę.
- Uczestnictwo w spotkaniach, zebraniach, a także w grupach indywidualnych lub rodzinnych na terenie szkoły.
- Wypełnianie ankiet, które wysyła im szkoła lub korespondencja online ze szkołą i nauczycielami, śledzenie dziennika elektronicznego.
- Uważne przeczytanie dokumentów lub ulotek informacyjnych, które szkoła przesyła w celach informacyjnych lub decyzyjnych.
- Współpraca w programach innowacji i doskonalenia systemu edukacji.
W ten sposób system edukacyjny będzie mógł poznać opinie i perspektywy rodziców oraz ich pomysły na ciekawe ulepszenia. Korzyści dla dzieci są wszędzie tam, gdy szkoła słucha rodziców, a następnie angażuje ich w procesy decyzyjne.
W ten sposób rodzice mogą mieć wpływ na sposób, w jaki szkoła traktuje i edukuje uczniów.
Kultura współpracy w szkole – relacje
Kiedy szkoła wdroży kulturę współpracy, będzie to miało pozytywny wpływ na wszystkich uczniów. Jest to szczególnie ważne dla tych, którzy mają specjalne potrzeby edukacyjne- uczniów z niepełnosprawnością, orzeczeniem o dysleksji lub dysgrafii, a nawet dla uczniów wybitnie zdolnych.
W takich przypadkach nauczyciel musi starać się utrzymywać dobre relacje komunikacyjne z uczniami i ich rodzinami w następujących obszarach:
- Zachowanie uczniów w szkole
- Wymagania w stosunku do uczniów i rodziców
- Pytania i odpowiedzi
- Konflikty z uczniami lub rodzicami
- Trudności w nauce, problemy
- I wreszcie wyjątkowe umiejętności , osiągnięcia naukowe i sportowe
W ten sposób uczestnictwo w zajęciach i nowe systemy uczenia się są promowane ze wszystkich stron. Ponadto nauczyciel, postępując zgodnie z tymi praktykami, tworzy i kreuje ducha współpracy i współpracy między uczniami w klasie.
Uczniowie czerpią korzyści z klimatu różnorodności i tolerancji ,w którym promuje się szacunek i gdzie uczą się, jak utrzymywać kontakty towarzyskie ze wszystkimi.
Celem efektywnej kultury współpracy i kooperacji jest także kształtowanie sposobów myślenia i działania uczniów i pracowników, aby naturalne stało się branie przez nich odpowiedzialności za swój wydzielony obszar.
Zbudowanie kultury zaufania, w której ludzie czują się na tyle bezpiecznie, by otwarcie dzielić się informacjami oraz mogą pracować w różnych grupach, jest niezbędne dla powodzenia nowoczesnego systemu edukacji i szkolnictwa.
Krótko mówiąc, tworzenie i rozwój kultury współpracy w szkole niesie ze sobą szereg zobowiązań, implikacji i praktycznych korzyści, które są pozytywne dla wszystkich zainteresowanych. W szczególności istnieje wiele korzyści dla uczniów.
Dlatego właśnie poprawę i innowację w systemie edukacji można osiągnąć, jeśli wszyscy będziemy pracować razem z wysiłkiem i poświęceniem. Kultura współpracy powinna znaleźć się w programie nauczania, jako element niezbędny do uzyskania sukcesu.
Indywidualnie jesteśmy kroplą. Razem jesteśmy oceanem.
– Ryunosuke Satoro –
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Booth, T. y Ainscow, M. (2015). Guía para la educación inclusiva: desarrollando el aprendizaje y la participación en los centros escolares. Madrid: OEI.
- Cárcamo, H., & Jarpa-Arriagada, C. (2021). Debilidad en la relación familia-escuela, evidencias desde la mirada de futuros docentes. Perspectiva Educacional, 60(1), 58-80. https://scielo.conicyt.cl/scielo.php?pid=S0718-97292021000100058&script=sci_arttext
- Echeita, G. (2006). Educación para la inclusión o educación sin exclusiones. Madrid: Narcea Ediciones.
- Huguet, T. (2009). El trabajo colaborativo entre el profesorado como estrategia para la inclusión. En Giné, C. (Ed.). La educación inclusiva. De la exclusión a la plena participación de todo el alumnado, (pp. 81-94). Barcelona: Horsori.
- Sandoval, M. (2008). La colaboración y la formación del profesorado como factores fundamentales para promover una educación sin exclusiones. Contextos educativos: Revista de educación, (11), 149-160.
