Krzyczenie na dziecko - jak z nim skończyć
Krzyczenie na dziecko – czy zdarza Ci się często? Przeczytaj nasz artykuł, aby dowiedzieć się, jak z nim skończyć. Wyzwanie pomarańczowego nosorożca to metoda stworzona dla rodziców, dla których krzyczenie na dziecko stanowi problem i chcą się z nim uporać.
Ta technika została stworzona przez mamę, która przy pomocy samodyscypliny chciała zmienić swoje zachowanie wobec syna. Inne czynniki, takie jak cierpliwość, zrozumienie i dobra komunikacja między rodzicami a dzieckiem, również odgrywają znaczącą rolę.
Życie rodziców jest pełne wyzwań, a jedno z nich stanowi komunikacja z dziećmi. Zdarzają się momenty, gdy presja dnia codziennego sprawia, że łatwo tracisz cierpliwość i zaczynasz krzyczeć na dziecko.
Krzyczenie na dziecko – co w tym złego?
Zapewne zdajesz sobie sprawę, że utrata kontroli i krzyczenie na dziecko nie jest praktyczne. Krzyk zazwyczaj nie przynosi pozytywnych rezultatów. Nawet, jeśli dziecko się Ciebie posłucha, będzie robiło to ze strachu, a nie z szacunku.
Takie zachowanie może odcisnąć na nim piętno na całe życie. Rozwija w dziecku nawyk krzyczenia na innych, bo maluch stara się naśladować rodziców. Jeśli krzyczysz na swoje dziecko, możesz podjąć odpowiednie kroki, by wykorzenić ten nawyk. Opisywana przez nas technika nazywana jest pomarańczowym nosorożcem.
Pochodzenie pomarańczowego nosorożca
Wyzwanie zostało wymyślone przez mamę z USA, Sheilę McCraith. Poczuła wszechogarniający wstyd, gdy odkryła, że ciągle krzyczy na czwórkę swoich dzieci.
Była tak zawiedziona samą sobą, że postanowiła zmienić swoje postępowanie. Analizując swoje postępowanie odkryła dwie istotne rzeczy:
- Mogła kontrolować swój odruch krzyczenia na dzieci, gdy wokół byli obcy ludzie.
- To, co dzieci myślą i czują jest o wiele ważniejsze od opinii innych ludzi.
To odkrycie doprowadziło do przyznania przed samą sobą, że ma nawyk częstego krzyczenia na dzieci. Zdecydowała, że chce przestać. Wpadała na pomysł wymyślenia wyzwania dla samej siebie. Nazwała je pomarańczowym nosorożcem.
Sheila twierdzi, że użyła nosorożca, bo to silne zwierzę, które atakuje jedynie w obronie własnej, gdy zostanie sprowokowane.
Jeśli chodzi o kolor, to wybrała pomarańcz, bo wzbudza determinację. A właśnie siła i determinacja były jej potrzebne do przezwyciężenia złych nawyków.
Na czym polega wyzwanie pomarańczowego nosorożca?
Wyzwanie pomarańczowego nosorożca polega na opanowaniu chęci krzyczenia na dziecko przez określony czas. Oczywiście mama może wymyślić dodatkowe wskazówki, które umożliwią jej osiągnięcie celu.
Oto podpowiedzi: zapisz swój cel na kartce, śledź swoje postępy i notuj każdy przypadek, gdy udało Ci się powstrzymać chęć podniesienia głosu. Mama, która wymyśliła to wyzwanie, twierdzi, że była w stanie porzucić krzyczenie na dzieci na pełne cztery lata. Można więc chyba powiedzieć, że metoda pozwala odnieść sukces.
Jak stosować technikę pomarańczowego nosorożca
Technika pomarańczowego nosorożca to pewien rodzaj terapii behawioralnej, która składa się z praktycznych, czasem trochę dziwnych, sugestii. Zanim zaczniesz zarzucać dzieci lawiną krytyki i rozpoczniesz kłótnię, spróbuj następujących rozwiązań:
- Oddychaj głęboko.
- Oddal się na chwilę. Przejdź do innego pokoju lub na taras.
- Potrząśnij rękoma.
- Posłuchaj muzyki.
- Zamknij oczy i wyobraź sobie, że jesteś w spokojnym miejscu (np. na plaży, polu, w spa).
- Umyj twarz zimną wodą i policz do dziesięciu.
- Rozmieść pomarańczowe przedmioty lub kawałki materiału w całym domu, aby przypominały Ci o Twoim celu.
Zmień swoje postępowanie przy pomocy wyzwania pomarańczowego nosorożca
Chociaż rodzice mają w pewnym sensie władzę nad dziećmi, razem z nią przychodzą obowiązki wobec pociech. Pamiętaj, że stanowisz przykład do naśladowania. Oczywiście podjęcie wyzwania pomarańczowego nosorożca nie zmieni magicznie Twojego życia. Ale umożliwi Ci zaakceptowanie i pracę nad następującymi aspektami:
- Zauważ, że masz problem z komunikacją z dzieckiem.
- Zrozum, że będziesz potrzebowała silnej woli, by zmienić tą sytuację.
- Wyznacz sobie realistyczne cele. Możesz zacząć od wyzwania, by nie krzyczeć na dzieci przez jeden dzień i stopniowo wydłużać ten czas.
- Podziel się swoimi celami z innymi, aby mogli wspierać Cię w drodze do osiągnięcia celu.
- Zidentyfikuj sytuacje, które prowadzą do krzyczenia na dziecko i innych członków rodziny.
- Przewiduj je i przygotuj się na nie. Jeśli to możliwe, staraj się ich unikać.
- Postaraj się kontrolować swoje reakcje, bez względu na to, z kim jesteś.
To prawda, że niektóre sytuacje mogą być przytłaczające dla rodziców i wywoływać frustrację oraz złość na dzieci. Ale nieustanne krzyczenie na dzieci nie stanowi dobrego sposobu na ich wychowanie. Jeśli czujesz, że wpadasz w tą pułapkę, zachęcamy Cię do wzięcia udziału w wyzwaniu pomarańczowego nosorożca!
