Dziecko z kluczem na szyi - niepokojące zjawisko

Dziecko z kluczem na szyi to zjawisko niezwykle częste we współczesnym społeczeństwie. Jeżeli rodzice nie poświęcają dziecku wystarczającej ilości czasu i uwagi, może to wpłynąć na jego rozwój osobisty. W tym artykule przyjrzymy się, co się dzieje, gdy dzieci są regularnie pozostawione same sobie.

Dziecko z kluczem na szyi to termin, który czasami jest nadawany dzieciom, które noszą klucze do domu na szyi lub w kieszeni. Są odpowiedzialne za swój powrót i czas po szkole, ponieważ nikt nie czeka na nie w domu.

Ponieważ stawało się to coraz powszechniejsze, pokolenie młodych dorosłych dorastało jako dziecko z kluczem na szyi. Jest to dla nas żywa przestroga.

Dziecko z kluczem na szyi – skąd wziął się ten termin

Próby zachowania balansu między życiem zawodowym a rodzinnym oznaczają, że ​​czasami rodzice nie są w stanie spędzić tyle czasu z dziećmi, ile by chcieli. Staje się to coraz powszechniejsze, szczególnie w dużych miastach.

Pozostawanie w samotności przez większą część dnia może prowadzić między innymi do zaburzeń zachowania, otyłości, depresji i trudności z wyrażaniem uczuć.

Dziecko z kluczem na szyi może również doświadczać fizycznych objawów. Należą do nich problemy ze snem, utrata apetytu, utrata masy ciała i zaburzenia żołądkowo-jelitowe. W rezultacie wpływa to na wyniki w nauce i zachowanie w szkole.

Przyczyny zespołu „dziecka z kluczem na szyi”

Oto niektóre z czynników, które sprawiły, że coraz więcej dzieci dorasta jako dziecko z kluczem na szyi:

• Powstanie rodziny nuklearnej. W przeszłości dziadkowie i inni członkowie rodziny byli w pobliżu, aby oferować opiekę i porady.
• Emancypacja kobiet, doprowadziła do dużej liczby rodzin z obojgiem pracujących rodziców.
• Wzrost kosztów utrzymania sprawił, że długie godziny pracy stały się priorytetem i koniecznością, szczególnie w przypadku posiadania dzieci do wyżywienia i wychowania.
• Wysoce konkurencyjny rynek pracy jest kolejnym czynnikiem, który skłania rodziców do pozostania w biurze do późnych godzin.
• Konieczność zdobycia wyższego wykształcenia by zdobyć dobrze płatną pracę sprawia, że rodzice muszą oszczędzać pieniądze na przyszłość swoich dzieci.

Konsekwencje zespołu „dziecka z kluczem na szyi”

Teraz przyjrzymy się konsekwencjom samotności dzieci do późnego wieczora. Są one najczęstsze u dzieci poniżej 12 roku życia. To bardzo ważny etap rozwoju dzieci.

1. Niepokój

„Dzieci z kluczem na szyi” mogą łatwo zostać wyizolowane i unikać sytuacji społecznych, stresu czy konfliktów.

2. Ataki paniki

Objawy mogą obejmować wrażenia wizualne, takie jak łagodne halucynacje lub deformacje rzeczywistych obiektów.

3. Zaburzenie adaptacyjne

Inną konsekwencją jest to, że dzieci są zmuszane do roli, która nie jest odpowiednia dla ich wieku. W odpowiedzi dziecko może rozwinąć to, co nazywa się zaburzeniem regulacji.

4. Niezależność

Ponieważ „dzieci z kluczem na szyi” mają mniejszy kontakt z rodzicami, uczą się samodzielnie przez cały dzień. Oznacza to, że mają większą swobodę i stają się bardziej niezależne.

5. Wyczerpani rodzice

Rodzice „dzieci z kluczem na szyi” często wracają do domu wyczerpani pod koniec dnia pracy. Brak im wystarczającej ilości energii, aby rozmawiać ze swoimi dziećmi. Czasami pojawiają się w domu, kiedy dzieci już śpią.

6. Utrata władzy

Jeśli chodzi o relacje rodzic-dziecko, brak czasu spędzanego razem może sprawić, że dzieci stracą szacunek dla autorytetu rodziców.

7. Agresja

Dziecko z kluczem na szyi może stać się agresywne lub aroganckie w stosunku do swoich rodziców lub może wykazywać buntownicze zachowania z powodu braku wyznaczonych granic.

8. Przyjaźnie

Dla niektórych „Dzieci z kluczem na szyi”, przyjaciele spełniają rolę rodziny. Dzieci, które codziennie są same w domu, mogą uzyskać wsparcie od swoich przyjaciół.

Problem pojawia się, gdy dzieci otaczają się przyjaciółmi, którzy nie są idealnymi wzorami do naśladowania.

9. Nawyki żywieniowe

Dzieci, które są ciągle same, nauczą się same jeść. Oznacza to, że nie trzymają się pór rodzinnych posiłków. Konsekwencją jest również zła dieta.

Pozostawione samemu sobie, dziecko z kluczem na szyi sięga po więcej fast-foodów.

10. Brak uczuć

Dzieci z kluczem na szyi mogą nie czuć się kochane przez własnych rodziców. To sprawia, że trudniej im kochać lub ufać innym.

To całkiem normalne, że czasem musimy zostać dłużej w pracy. Ale jako rodzice musimy podjąć kroki, aby uniknąć rozluźnienia więzi charakterystycznej dla zespołu jakie prezentuje dziecko z kluczem na szyi.

Aby zbudować bliską więź z dzieckiem, komunikujmy się i wymieniajmy pomysłami. Okazujmy aktywne zainteresowanie jego życiem, aby dziecko nie miało poczucia, że jest ignorowane.