Wspólne podejście do wychowania dziecka
To prawda, że każdy rodzic wie, co jest najlepsze dla jego dziecka. Jednak mimo tego wspólne podejście do wychowania dziecka często bywa nieosiągalne dla wielu par. Jeśli nie będziesz otwarta na dialog i negocjacje, konflikty między Tobą a Twoim partnerem mogą odbić się negatywnie na Waszym potomstwie.
Gdy decydujecie się założyć rodzinę, Wasze dwa światy łączą się w jeden, kompletnie nowy. Bagaże doświadczeń, opinii i punktów widzenia każdego partnera zderzają się ze sobą, gdy próbujecie opracować wspólne podejście do wychowania dziecka. Właśnie dlatego dojście do porozumienia często bywa trudne.
Gdy sami zostajemy rodzicami uwidacznia się sposób, w jaki wychowywali nas nasi rodzice. Bez względu na to, czy chcemy się na nim wzorować czy go uniknąć, wywiera on wpływ na nasze decyzje i przekonania. Nasze lęki, pragnienia i wierzenia wypływają na powierzchnię i czasem doprowadzają do kłótni z partnerem.
Wspólne podejście do wychowania dziecka
Mimo tego dziecko musi wiedzieć, że jego rodzice trzymają niezmiennie wspólny front. Dzięki temu będzie miało świadomość istnienia limitów i poczucie bezpieczeństwa oraz będzie wiedziało, jak ma się zachowywać w życiu. Dziecko będące świadkiem ciągłych kłótni między rodzicami otrzymuje niespójne informacje i nie ma jasnego punktu odniesienia.
Sprzeczności w działaniu rodziców i wynikające z nich poczucie niepewności wywołują w dziecku uczucie smutku i dyskomfortu.
Co więcej, dziecko może nauczyć się wykorzystywać niespójne działania rodziców dla własnych celów . Innymi słowy, może używać sporów między rodzicami, aby stosować ten punkt widzenia, który w danym momencie mu odpowiada.
Nawet jeśli rodzice żyją w separacji, to i tak powinni ustalić wspólne podejście do wychowania dziecka. Dziecko rozwiedzionych rodziców musi otrzymywać te same wskazówki i mieć te same zasady w obu domach.
Brak zgody co do sposobu wychowania dziecka
Oto dwie sytuacje, które najczęściej sprawiają, że rodzice mają trudności z wyrobieniem wspólnego stanowiska odnośnie wychowania dziecka.
Rodzice mają diametralnie odmienne poglądy na wychowanie
To bardzo jasna sytuacja. Bazując na własnych doświadczeniach życiowych, każdy z rodziców ma różne pojęcie na temat tego, jak najlepiej będzie wychować dziecko. Oboje uważają, że mają rację i że ich przekonania są właściwe. To przekłada się na nieugiętość w zakresie dialogu, słuchania i prowadzenia negocjacji z partnerem.
Każdy z rodziców stara się narzucić to, co uważa za słuszne, wywołując poczucie niepewności i braku kontroli u dziecka. Między rodzicami pojawia się brak porozumienia i ciągłe kłótnie, co może przerodzić się w prawdziwą wojnę.
Teoretycznie zgoda została osiągnięta, ale nie widać jej w praktyce
Inna sytuacja ma miejsce, gdy rodzicom dzięki prowadzeniu dialogu udaje się ustalić wspólny pogląd na wychowanie dziecka. Wydaje się, że wyznają takie same wartości i mają taki sam punkt widzenia, co sprawia, że nie mają problemów z wyznaczaniem zasad w domu.
Jednak gdy przychodzi do wprowadzenia ustaleń w czyn, jeden z rodziców pozwala dziecku na o wiele więcej niż drugi . Nagle wspólnie ustalona filozofia przyświecająca wychowaniu, która uzyskała jego całkowite wsparcie, staje się nieważna. Rodzic cały czas robi wyjątki i nie bierze na poważnie wcześniejszych ustaleń.
Takie zachowanie rodzica niweczy ciężką pracę jego partnera, który stara się przestrzegać uzgodnionych wspólnie reguł i ustalać ograniczenia. Co więcej, rodzic, który nie ustępuje, staje się w oczach dziecka niewzruszoną skałą.
Jak znaleźć wspólne podejście do wychowania dziecka?
- Stanowicie nową rodzinę. Warto rozmawiać o sposobach, w jakie byliście wychowywani i używać ich jako punktu odniesienia w niektórych aspektach. Nie możecie jednak zapominać o tym, że Wasza rodzina jest całkowicie inna i nie musicie iść śladami swoich rodziców. Sposób, w jaki wychowali Cię Twoi rodzice to nie jedyna opcja, jaką masz – a często nawet nie jest najlepsza.
- Upewnij się, że razem z partnerem tworzycie wspólny front. Rozmawiajcie w cztery oczy o zasadach, które chcecie wprowadzić w domu. Unikajcie kłótni i zaprzeczania sobie nawzajem w obecności dziecka. Jeśli jedno z Was wejdzie w konflikt z dzieckiem, druga osoba nie powinna się wtrącać i poczekać z rozmową na ten temat do momentu, gdy zostaniecie sami.
- Pamiętaj, że stanowicie drużynę. Twój partner nie jest Twoim wrogiem, tylko sprzymierzeńcem. Razem szukajcie rozwiązań, unikając oskarżeń i walki o władzę.
- Zachowaj stałość w ustalaniu limitów. Nie zrzucaj wychowania dziecka na partnera ani nie podważaj jego lub jej ciężkiej pracy. Jeśli coś ustaliliście, wprowadź to w życie. Wychowanie małego człowieka wymaga sporego wysiłku, ale to piękny obowiązek. Warto go jak najlepiej zrealizować!
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Sanfeliciano, A. (2019, agosto). Estilos de crianza: ¿cómo educamos a nuestros hijos? Recuperado de https://lamenteesmaravillosa.com/estilos-de-crianza-como-educamos-a-nuestros-hijos/
- Garduño, A. G., Luna, A. G. R., Silva, P. O., & Velásquez, L. E. T. (2007). La vida en pareja: un asunto a negociar. Enseñanza e investigación en Psicología, 12(2), 385-396.
