Metoda kangura: inkubator miłości dla wcześniaków
Ludzie są częścią natury i musimy się z niej wiele nauczyć. Natura dała matkom niezastąpiony niczym instynkt macierzyński. I jest pewne zachowanie, które ten instynkt podpowiada im, gdy tylko kobiety stają się matkami. To wewnętrzne przekonanie, że nasze dziecko potrzebuje naszego dotyku, potrzebuje ciepła naszej skóry. I na tym właśnie opiera się metoda kangura.
Twoje dziecko musi czuć, że jest przedłużeniem Ciebie. Potrzebuje bezpieczeństwa, jakie dają mu Twój zapach i Twoje ręce. Musi słuchać bicia Twojego serca, aby się uspokoić, tak jak to robiło, gdy był w Twoim łonie. Metoda kangura to skuteczny sposób na problemy z niemowlętami, zwłaszcza gdy są wcześniakami.
Na czym polega metoda kangura?
Metoda kangura to dla matek najlepszy sposób na okazywanie swoim wcześniakom miłości. A tego właśnie potrzebują najbardziej, aby dalej się rozwijać i rosnąć w siłę. W zapomnienie poszły metody, kiedy wcześniaki przebywały w inkubatorach, a rodzice nie mieli okazji przebywać ze swoimi dziećmi z obawy przed infekcjami.
Kiedy niemowlęta przychodzą na świat potrzebują matek nie tylko po to, aby nawiązać więź. To niezbędny czynnik również po to, aby mogły lepiej się rozwijać w pierwszych tygodniach życia.
Metodę kangura stosuje się, gdy dziecko potrzebuje inkubatora, ponieważ jest zbyt małe. Jednak metoda ta idealnie sprawdza się też u wszystkich noworodków. Obecnie, aby móc wprowadzić tę metodę, zarówno ojciec, jak i matka muszą kilka razy dziennie udawać się do szpitala, aby móc trzymać dziecko w ramionach.
Przez jakiś czas starają się podtrzymywać je na klatce piersiowej tak, aby maluch mógł poczuć „skórę do skóry ”. Czyli dokładnie tak, jak to robią małe kangurki w torbie swojej matki.
Jest to konieczne emocjonalnie zarówno dla matki jak i dziecka
Dla matki nie ma nic bardziej bolesnego niż niemożność trzymania niemowlęcia w ramionach tak długo, jak ona sama tego potrzebuje. To pozwala jej czuć swoje dziecko i dawać mu ciepło od chwili narodzin. Właśnie z tego powodu metoda kangura jest niezbędna dla stabilności emocjonalnej matki, ale także dziecka.
Niemowlęta, które mogą skorzystać z tej metody, mają silniejszy układ obronny, lepiej oddychają, mają odpowiednią temperaturę i przybierają na wadze. Ale przede wszystkim są zauważalnie szczęśliwsze. Domyślamy się z jakiego powodu, prawda?
Zimny inkubator i personel medyczny, który choć dobrze wykonuje swoją pracę, nie ma emocjonalnej więzi z dzieckiem, nie ma to nic wspólnego z uczuciem, jakim matka obdarza swoje dziecko.
Wszystkie noworodki potrzebują metody kangura
Chociaż prawdą jest, że metoda kangura przynosi największe korzyści wcześniakom, wszystkie dzieci muszą czuć swoją matkę, nawet jeśli nie są wcześniakami. Kiedy rodzi się dziecko, pierwszą rzeczą, jakiej potrzebuje, jest poczucie bezpieczeństwa i komfortu, jakie oferuje mu jego matka.
Dzięki dotknięciu skórą piersi matki dziecko ustabilizuje się lepiej niż w inkubatorze czy podgrzewanym łóżeczku. Dziecko uspokaja się, wsłuchując się w bicie serca matki, a także czując jej zapach i dźwięk głosu.
Ponadto oddech matki stymuluje oddychanie dziecka a ciepło ciała matki pomaga regulować temperaturę ciała dziecka. Dzięki niezwykłemu zjawisku synchronizacji termicznej temperatura matka podnosi się o dwa stopnie, aby dziecko mogło się rozgrzać.
A dodatkowo siara, pojawiająca jako początkowy pokarm matki, odżywia malucha, gdy tylko zacznie ssać pierś. Dzięki temu doświadczenie pierwszych życia poza ciałem matki staje się mniej gwałtowne, a noworodek czuje się dobrze przyjęty, jakby trafił do domu.
Metoda kangura dla ojca
Prawdą jest, że to matka jest naturalnie predysponowana, aby stosować metodę kangura, ponieważ to ona nosiła dziecko w swoim łonie przez dziewięć miesięcy trwania ciąży. Nie możemy jednak zapomnieć, że ojciec również ma bardzo ważną rolę we wszystkim na tym etapie.
Głos tatusia jest również znajomy i kojący dla dziecka, a także może pomóc w utrzymaniu dobrej temperatury ciała dziecka. Ponadto dziecko potrzebuje nawiązać więź z obojgiem z rodziców i wczesnego kontaktu z nimi.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Anisfeld F, Lipper E. (1983). Early contact, social support and mother-infant bonding. Pediatrics 1983; 72:79-83.
- Closa R, Moralejo J, Ravés M, Martínez MJ, Gómez A. (1998). Método canguro en recién nacidos prematuros ingresados en una Unidad de Cuida- dos Intensivos Neonatal. An Esp Pediatr 1998; 49: 495-8.
- Guerrero, M. D. (2005). El método canguro. Canarias pediátrica, 29(1), 17-22. http://portal.scptfe.com/wp-content/uploads/2017/09/Metodo_canguro.pdf
- Monasterolo, R. C. (1998). Método canguro en sala de partos en recién nacidos a término. An Esp Pediatr, 48, 631-633. http://www.aeped.es/sites/default/files/anales/48-6-12.pdf
