Epilepsja u dzieci: przyczyny, objawy, leczenie

Dowiedz się wszystkiego, co należy wiedzieć o padaczce u dzieci i jej rodzajach oraz sposobach leczenia!

Epilepsja u dzieci w większości przypadków pozwala na normalne codzienne życie. I choć jednocześnie większość pacjentów wymaga leczenia, są też tacy, którzy nie potrzebują stałej terapii.

Możliwe jest nawet to, że epilepsja u dzieci zniknie zanim osiągną one wiek dorosły. To jednakże zależy od szeregu różnych czynników.

Znajomość możliwych przyczyn występowania choroby, jej podstawowych objawów oraz możliwości leczenia sprawi, że będziesz mogła mieć pełną kontrolę nad życiem swojego dziecka.

W ten sposób będziesz także w stanie uniknąć potencjalnie trudnych momentów oraz niepotrzebnych zmartwień. Najważniejsze zaś jest to, że taka wiedza pozwoli Ci zauważalnie i odczuwalnie poprawić jakość życia Twojego dziecka.

Epilepsja u dzieci: potencjalne przyczyny

Bezpośrednią przyczyną powstawania drgawek w epilepsji jest brak kontroli nad wyładowaniami bioelektrycznymi. Wynika on z zaburzenia równowagi neuroprzekaźników. Dzieje się tak, kiedy w organizmie jest zbyt dużo substancji chemicznych które są odpowiedzialne za przesyłanie sygnałów pomiędzy neuronami.

Kolejną przyczyną może być również zmniejszenie ilości wspomnianych neuroprzekaźników. Jednakże epilepsja u dzieci jest w większości przypadków przypadłością idiopatyczną. Oznacza to, że pojawia się z nieznanych powodów.

U niewielkiej liczby pacjentów występują napady kryptogenne lub też symptomatyczne, które pojawiają się z określonej przyczyny. Mogą one być efektem chorób i zjawisk takich jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, guzy mózgu, problemy w trakcie lub tuż po porodzie, urazy, nieprawidłowości i udaru mózgu.

W niektórych przypadkach, członkowie rodziny pacjenta również chorowali na padaczkę. Geny lub chromosomy mogą wykazywać nieprawidłowości.

Epilepsja u dzieci: objawy

Uznaje się, że u dziecka występuje padaczka jeśli pojawi się więcej niż jeden atak. Dzieci miewają różne poprzedzające sam atak objawy. Obejmują one na przykład ból głowy, zmianę w zachowaniu lub nawet problemy trawienne. Możliwe jest jednak także, że objawów poprzedzających nie będzie, lub że pozostaną one niezauważone.

Chcielibyśmy zaznaczyć, że sam atak różni się od drgawek. Atak trwa zaledwie kilka sekund lub kilka minut. Niektóre ataki są “toniczne” i zamiast drgawek występuje podczas nich całkowite zesztywnienie ciała.

Istnieją także ataki hipotoniczne, zwiazane z lipotymią. Powodują one omdlenia i kilkusekundowy brak aktywności ciała. Z drugiej strony występują ataki z utratą świadomości, podczas których dziecko ma na twarzy wyraz zagubienia i nieobecności.

Drgawki powodują wstrząsy w mięśniach całego ciała. Są one niekontrolowane i powtarzające się. Pacjent całkowicie traci świadomość.

Inne ataki są częściowe i nie wiążą się z całkowitą utratą świadomości. Nie obejmują one całego ciała pacjenta. Po takim kryzysie dziecko może być przez jakiś czas senne, może także przez około godzinę nie reagować lub reagować słabo na zewnętrzne bodźce.

Jak stwierdzić, czy dziecko ma epilepsję?

Przede wszystkim, u dziecka musi wystąpić co najmniej jeden atak lub epizod drgawek aby specjalista był w stanie przeprowadzić badania. Badania te będą polegały zarówno na wywiadzie i pytaniach o charakter i czas trwania ataku, jak i na sprawdzeniu kondycji fizycznej dziecka.

Lekarz zapyta przede wszystkim o rodzaj drgawek które pojawiły się podczas ataku i o to, czy dziecko straciło świadomość czy też może atak objął jedynie część jego ciała.

Ocena stanu zdrowia dziecka pod kątem zdiagnozowania epilepsji kończy się zawsze badaniem z wykorzystaniem elektroencefalogramu. Badanie to mierzy aktywność elektryczną w mózgu, określając rodzaj ataku jaki przeszło dziecko i jego możliwe przyczyny.

Badania krwi są również bardzo ważne, jako że mogą one pomóc w zdiagnozowaniu możliwych nieprawidłowości powodujących epilepsję. Jeśli neurolog uzna, że jest to konieczne, skieruje dziecko również na badanie tomografem, aby sprawdzić czy występują poważne urazy neurologiczne lub inne schorzenia.

Ostatecznie, rezonans magnetyczny mózgu może wyjawić nowe wstrząsy i ich źródło w mózgu.

Leczenie epilepsji

Mówiąc ogólnie, epilepsja u dzieci wymaga leczenia. Powinnaś jednakże pamiętać przy tym, że to złożona choroba, która na każdego pacjenta wpływa nieco inaczej.

W efekcie, nie wszystkie dzieci zareagują tak samo na dany lek czy metodę terapii. Nie istnieje więc uniwersalne lekarstwo na wszystkie przypadki.

Na szczęście istnieje za to szeroki wachlarz lekarstw przeciwdrgawkowych. Przyjmowanie ich pozwala na zmniejszenie częstotliwości napadów lub drgawek.

Koniecznie należy przestrzegać ściśle zaleceń lekarza aby całościowe leczenie było skuteczne. Zanim lekarstwa zaczną działać, ich stężenie w organizmie musi osiągnąć pewien poziom – efekty nie są natychmiastowe.

Jeśli Twoje dziecko nie reaguje na leczenie, istnieją inne metody. Można wykorzystać urządzenia medyczne leczące drgawki i zdecydować się na zmianę diety, wykorzystując choćby terapeutyczną dietę ketogeniczną. Jest ona wolna od węglowodanów i obniża indeks glikemiczny u dziecka.

W przypadkach ostrej padaczki istnieje też możliwość wykonania operacji mózgu. Takie operacje przeprowadza się z powodzeniem.

Czy epilepsję można całkowicie wyleczyć?

Padaczkę często można wyleczyć lub kontrolować za pomocą leczenia farmakologicznego. To jednakże zależy od szeregu czynników takich jak rodzaj choroby, reakcja organizmu dziecka na leki przeciwdrgawkowe, czy też wiek w którym napady pojawiły się u dziecka po raz pierwszy. Kolejnym ważnym czynnikiem jest to, czy u dziecka występuje uszkodzenie układu nerwowego, które może być przyczyną choroby.

Padaczka symptomatyczna jest trudna do wyleczenia a nawet do kontrolowania, ponieważ wpływa na nią nieprawidłowość w mózgu. Ponadto, w takich przypadkach ataki mogą powodować coraz większe uszkodzenia systemu nerwowego.