Jak kontrolować ego dziecka?
Naprawdę warto dołożyć starań do tego, by pomóc rozwinąć pozytywne ego dziecka. Dzieje się tak, ponieważ odnosi się ono do ich własnej samooceny i pewności siebie. Czasami niektóre dzieci rozwijają negatywne ego, co może być bardzo niekorzystne dla ich przyszłości.
Dlatego w tym artykule przedstawimy Ci kilka strategii, które pomogą Ci kontrolować ego Twojego dziecka.
Czym jest ego dziecka?
Według psychologów jest ono czynnikiem w aparacie psychicznym, dzięki któremu ludzie identyfikują się jako jednostki. W ten sposób są w stanie oddzielić „ja” od osobowości innych ludzi i uświadomić sobie własną tożsamość. Tak jak mówi Vincente Simón: „Ego jest konstrukcją mentalną zawierającą w zasadzie wyobrażenie o sobie samym”.
Psychologia wyjaśnia, że ego rozwija się na podstawie postrzegania siebie przez innych ludzi. Właściwie jego rozwój zaczyna się w związku z percepcją matki po urodzeniu dziecka. W tym sensie matka jest lustrem, w którym dzieci się odbijają i w rezultacie rozwijają własną tożsamość.
Gdy dana osoba się rozwija, jej ego pozwala jej identyfikować się i rozpoznawać wśród innych. Problemy zaczynają się, gdy ktoś tworzy u siebie negatywne ego. Oznacza to, że czuje się lepszy od innych. To znaczy, że ludzie z negatywnym lub dużym ego zawsze chcą się wyróżniać spośród innych. Co więcej, zawsze chcą mieć rację, być rozpoznawani i chwaleni.
Ponadto ludzie z negatywnym ego nie są w stanie przyjmować i akceptować krytyki. Dzieje się tak, ponieważ myślą, że wszystko, co robią, jest poprawne i nigdy nie popełniają błędów. Podsumowując, są aroganccy i zawsze popisują się swoim ego. Niemniej jednak w wielu przypadkach postawy te służą głównie jako tarcza do ukrycia własnych słabości.
Dzieci z dużym ego i dzieci ze zdrowym ego
Nie trzeba być dorosłym, aby pokazać duże lub negatywne ego. Od najmłodszych lat dzieci znajdują się w sytuacjach, w których są w stanie pokazać, że mają własne, duże ego. I zamiast okazywać pewność siebie, są dość aroganckie, a jeśli nie mają racji, łatwo się denerwują.
Bardzo ważne jest więc, aby rodzice kontrolowali ego dziecka i pomagali mu rozwijać jedynie jego pozytywną odmianę. Wbrew temu, co myśli wielu rodziców, duże ego wiąże się bardziej z problemem niskiej samooceny niż z wysoką samooceną. Oczywiście może to być mechanizm obronny, aby stawić czoła lękom i niepewności.
Dlatego zdrowe ego pomoże dzieciom zachować motywację. Będą mogły uczyć się one na własnych błędach i akceptować krytykę ze strony innych ludzi. W rezultacie będą potrafiły identyfikować się jako wyjątkowe osoby, ale nie będą się czuć lepsze niż reszta.
Poza tym będą w stanie nawiązywać relacje z innymi ludźmi bez poniżania lub patrzenia na nich z góry, bez konkretnego powodu. W rzeczywistości pokora i duch zespołowy to dwa podstawowe filary rozwoju pozytywnego ego.
I te cechy powinny być zachowane bez względu na to, czy dzieci wygrywają, czy przegrywają. Dzieci ze zdrowym ego uwielbiają osiągać swoje cele i czuć się chwalone, ale także cieszą się sukcesami innych.
„Kiedy umiera ego, budzi się dusza”.
-Mahatma Gandhi-
Jak kontrolować ego swojego dziecka?
Aby kontrolować ego dziecka i pomóc mu rozwinąć pozytywne, ważne jest, aby pamiętać o następujących kwestiach:
- Naucz swoje dziecko wartości wygrywania i przegrywania. Pomóż im zaakceptować i zrozumieć konstruktywną krytykę. W rzeczywistości konstruktywna krytyka może być możliwością lub narzędziem do uzyskania tego, czego chcą w przyszłości.
- Promuj ducha zespołowego i solidarność jako sposób na rozwój indywidualny i jako część grupy.
- Uwolnij swoje dziecko od presji, że musi mieć cały czas rację. Postaraj się, aby zrozumiało, że istnieje tyle punktów widzenia, ilu jest ludzi na świecie.
- Naucz swoje dziecko wartości sukcesu, ale nie konkurowania z innymi lub ciągłego wygrywania. Musi być szczęśliwe i czuć się dobrze ze sobą oraz z tym, kim chcą się stać.
- Opieraj jego edukację na wartości wysiłku, wytrwałości i odpowiedzialności jako jedynych środków do osiągnięcia swoich celów.
- Potępiaj poczucie wyższości i chęć do upokarzania innych ze strony swojego dziecka.
- Na koniec edukuj je, dając własny przykład. Pamiętaj, że od pokornych rodziców pochodzą dzieci ze zdrowym ego.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Simón, V. M. (2001). El ego, la conciencia y las emociones: un modelo interactivo. Psicothema, 13(2), pp. 205-213. Recuperado de https://www.redalyc.org/pdf/727/72721305.pdf
- Olivo Sánchez, F. P. (2015). El ego y los mecanismos de defensa y su influencia en la función adaptativa de los niños de 5 a 6 años (Bachelor’s thesis, Universidad de Guayaquil Facultad de Filosofía, Letras y Ciencias de la Educación). Recuperado de http://repositorio.ug.edu.ec/bitstream/redug/14289/1/Olivo%20S%c3%a1nchez%2c%20Fanny.pdf
- GONZÁLEZ, G. P. C. (n.d.). EL DESARROLLO DEL EGO. SUS OCHO ETAPAS SEGÚN ERIK ERIKSON. Recuperado de http://files.uladech.edu.pe/docente/32906377/psicologia_del_desarrollo_enfermeria/sesion05/peccleculiacan_mazatlanpri_lec_21.pdf