Starszy brat - mój syn właśnie się nim stał. I co teraz?
Starszy brat to postać wyjątkowa w życiu osoby, która go posiada. Mój syn właśnie stał się nim stał. Jeszcze przed chwilą był najbardziej nieodpowiedzialnym i roztrzepanym członkiem naszej rodziny. Zawsze potrzebował nadzoru i pomocy. Ale od niedawna czuje się taki duży i odpowiedzialny.
Teraz jest najstarszym dzieckiem w rodzinie i jako starszy brat, czuje się odpowiedzialny za swojego młodszego brata. Jak słodko wygląda mój syn, wypełniając tę szczególną rolę! Jeżeli w twojej rodzinie również zaszła taka zmiana, z całą pewnością twój świat wywrócił się do góry nogami. Jesteś mamą po raz drugi, czekają cię nowe doświadczenia i emocje.
Na łamach naszych artykułów zachęcamy mamy do dzielenia się swoimi odczuciami.
Starszy brat i jego rola
Starszy brat mojego malutkiego synka, ten mały chłopczyk, który jeszcze niedawno był moim jedynym dzieckiem, czuje że:
- Ma obowiązek dbać o dziecko, które śpi w kołysce.
- Po dorosłych w rodzinie to właśnie on jest tym, który rządzi w domu.
- Nie potrzebuje już naszego nadzoru i wymaga większej niezależności.
W jego przekonaniach jest okruch prawdy.
I przynajmniej w dzieciństwie starszy brat służy jako przewodnik dla młodszego i znacząca pomoc dla rodziców. Dla niego komunikacja z bratem jest łatwa. I to do tego stopnia, że starszy brat jest w stanie zrozumieć młodszego nawet, jeśli rodzicom się to nie udało. Można powiedzieć, że oboje mówią tym samym “językiem”.
Znaczenie roli pierworodnego dziecka
Wkrótce po przybyciu młodszego brata pierworodny zauważa, że to małe dziecko w żywy sposób na niego reaguje. Jest naprawdę podekscytowane, gdy ten przychodzi i płacze, gdy się oddala. Bardzo chce się z nim bawić i w ogóle spędzać przy nim czas. Starszy brat jest postacią wyjątkową w życiu dziecka.
W przypadku najstarszego dziecka sytuacja ta napędza w nim mechanizm pokazywania, że jest bardziej dojrzały niż jest w rzeczywistości. Chce zachowywać się tak, jakby był już dorosły.
Zauważa, że jego obecność, jego opinie i wszystko, co robi, ma wpływ na to drugie dziecko. Z tego powodu czuje, że musi dać dobry przykład.
Bycie starszym bratem wiąże się z dużą odpowiedzialnością, a odpowiedzialność, przyczynia się do przyśpieszonej emocjonalnej dojrzałości tego dziecka.
Błędy popełniane przez rodziców kiedy pojawia się drugie dziecko
Kiedy w domu pojawia się nowe dziecko, nasz najstarszy syn otrzymuje prezent w postaci młodszego rodzeństwa. Wraz z tym wydarzeniem, w domu zachodzą wyraźne zmiany.
Jeśli wraz z pojawieniem się pierwszego dziecka w domu, rodzice musieli dokonać wielu zmian. Zmienił się ich styl życia, warunki mieszkaniowe i dekoracje. Całe mnóstwo elementów musiało zostać zmienione dla bezpieczeństwa malucha. Okazuje się, że gdy do rodziny przyłącza się następne dziecko, środki ostrożności nie są mniejsze.
Do tej pory wszystko jest w porządku. Największe dziecko czuje się nawet z szczęśliwe, że może uczestniczyć w transformacjach, które zachodzą w domu i przestrzega nowych zasad bez problemów.
Później jednak mogą się pojawić pewne trudności. Kiedy drugie dziecko pojawia się domu, wszyscy członkowie rodziny natychmiast dostosowują się właśnie do niego.
Czas przeznaczony wcześniej na opiekę nad jednym dzieckiem, teraz musi być dzielony między dwojgiem. A w tym przypadku starszy brat, jako osoba nieco bardziej niezależna, potrzebuje mniejszego nadzoru.
Starsze dziecko, chodzi, biega, mówi, komunikuje swoje potrzeby, frustracje i pragnienia. Samo je, samo się ubiera, samo się kąpie… Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że mama i tata nie są mu już tak potrzebni.
Ale ostrożnie! Ten pomysł może prowadzić rodzinę do popełnienia dość częstego błędu. Starszy brat może zostać zaniedbany z powodu uwagi, którą całkowicie pochłania młodsze dziecko.
Kolejny błąd, jaki popełniają rodzice polega na tym, że proszą lub nawet żądają od starszego dziecka, żeby dbało o młodsze rodzeństwo, nawet kosztem swojego wolnego czasu lub czasu na zabawę. To są poświęcenia, na które mają się zdobywać rodzice, nie dzieci.
Trzeci – i nie mniej poważny – błąd, jaki popełnia wielu rodziców to porównywanie swoich dzieci między sobą. Ta tendencja wzbudza zazdrość, prowokuje kłótnie i tworzy niekorzystne środowisko wśród rodzeństwa.
Starszy brat – co to tak naprawdę oznacza
Starszy brat jest równie ważny jak posiadanie taty i mamy. Chociaż to właśnie rodzice, dbają o dziecko, jego edukację i zaspokajanie potrzeb, rola brata jest równie istotna.
Starszy brat jest przewodnikiem i przykładem do naśladowania. Jest też powiernikiem i towarzyszem wszystkich psot. Co więcej, zawsze wie, co robić i co powiedzieć. Daje przykład i dzieli się mądrością. Już przeszedł pewne niepowodzenia i ma wystarczające doświadczenie, aby pomóc uniknąć pewnych błędów.
W praktyce oznacza to niezrównane wsparcie. To osoba, która zawsze będzie gotowa, aby pomóc. Co więcej, to wierny towarzysz. Starszy brat oznacza szacunek, bezpieczeństwo i pewność siebie.
Jeśli twoje dziecko stało się starszym bratem… Gratulacje!
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- SHUGULI MANGUIA, C. Y. (2013). ESTABILIDAD EMOCIONAL. GUÍA DE ORIENTACIÓN SOBRE LA PREPARACIÓN DEL NIÑO/A PARA LA LLEGADA DE UN NUEVO HERMANO DIRIGIDA A PADRES DE FAMILIA (Bachelor’s thesis). http://www.dspace.cordillera.edu.ec:8080/xmlui/handle/123456789/1304
- BAÑOS CHORLANGO, J. L. (2014). ¿ COMO APRENDER A SOBRELLEVAR LOS CAMBIOS CONDUCTUALES DE NIÑOS Y NIÑAS DE 3 AÑOS DE EDAD POR LA LLEGADA DE UN NUEVO HERMANO O HERMANA AL HOGAR? ESCUELA PARA PADRES DIRIGIDA A CREAR UN AMBIENTE ESTABLE ENTRE LOS MIEMBROS DE LA FAMILIA Y EL NUEVO BEBE DIRIGIDA A PADRES DE FAMILIA DEL CENTRO DE DESARROLLO INFANTIL” RINCÓN DE LUZ” DEL DMQ DURANTE EL AÑO LECTIVO 2014-2015 (Bachelor’s thesis). https://dspace.cordillera.edu.ec/handle/123456789/1748
- Paredes Rojas, N. A. (2017). Nano-llega un nuevo hermano(Bachelor’s thesis, Uniandes). https://repositorio.uniandes.edu.co/bitstream/handle/1992/18902/u729228.pdf?sequence=1