Szczęście: 7 porad, by nauczyć dziecko być szczęśliwym

Pozytywna psychologia może pomóc nam uczyć nasze dzieci, by czuły, że są wartościowe i silne, i że mogą bezpiecznie i łatwo iść naprzód, aby kontynuować naukę. Ponadto ten proces uczenia się jest przyjemną czynnością, którą dzieci będą chciały kontynuować.

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Napisany przez Zuleyvic Adriana Cuicas

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Być może najgłębszym pragnieniem każdej matki jest, aby szczęście było dla jej dziecka ważniejsze niż cokolwiek innego i aby wiedziało, jak pokonać przeszkody, jakie rzuca im życie. Pamiętaj, że bez względu na okoliczności dzieci zawsze są w stanie dostrzec pozytywną stronę sytuacji; wykorzystaj to i pracuj wspólnie z dzieckiem, aby nauczyć je, czym jest szczęście.

To oczywiste – wszystkie matki chcą, aby ich dzieci były szczęśliwe. Ale samo pragnienie to za mało. Warto uświadomić sobie, co możemy zrobić, aby pomóc dzieciom nauczyć się widzieć dobro we wszystkich rzeczach. Nauczyć się tej perspektywy można poprzez wdrożenie pozytywnych technik psychologicznych.

Możesz przyczynić się do rozwoju mózgu, ciała i serca Twojego dziecka, aby jego uwaga skupiona była na jego mocnych stronach i na ludziach, którzy są w jego najbliższym otoczeniu. To jeden z celów szkoły myślenia zwanej psychologią pozytywną.

Pozytywna psychologia może pomóc nam uczyć nasze dzieci, by czuły, że są wartościowe i silne, i że mogą bezpiecznie i łatwo iść naprzód, aby kontynuować naukę. Ponadto ten proces uczenia się jest przyjemną czynnością, którą dzieci będą chciały kontynuować.

Zastosuj poniższe wskazówki, aby nauczyć dziecko, czym jest szczęście

Pokazanie dziecku, czym jest szczęście, oznacza wprowadzanie prostych ćwiczeń w życie, dzięki którym można skupić się na pozytywnych emocjach, co z kolei będzie miało pozytywny wpływ na nasze dzieci. Pozytywna psychologia z założenia skupia się na byciu optymistą, aby łatwiej wychowywać szczęśliwe dzieci.

Promuj pozytywne emocje

Nasze emocje zależą od pracy mózgu, ciała i świadomości. Jednak z pewnością dostrzegasz, że negatywne doświadczenia i emocje wydają się mieć silniejszy wpływ niż pozytywne.

Czasami wydaje się nam łatwiej po prostu zostać sam na sam ze złymi myślami i negatywnymi uczuciami. Dlatego ważne jest, aby równoważyć negatywne emocje z naprawdę silną dawką pozytywnych emocji.

Za każdym razem, gdy Twoje dziecko doświadcza negatywnych uczuć, staraj się je zrównoważyć dawką pozytywnych uczuć.

Może się wydawać, że to gra, ale prawda jest taka, że ​​pozytywna psychologia przynosi wiele korzyści. Praktyki psychologii pozytywnej skierowane do dzieci mogą pomóc im nauczyć się uświadamiania własnych emocji.

Gdy już są świadome swoich emocji, mogą uczyć się je kontrolować, akceptować, cieszyć się nimi, żyć z nimi w chwili obecnej i pamiętać o wzmocnieniu pozytywnych połączeń nerwowych.

Efekt wpływu pozytywnych emocji na ciało człowieka jest nadal badany przez naukowców. Analizują oni wpływ pozytywnych emocji, takich jak radość, poczucie humoru, miłość i entuzjazm na zdrowie fizyczne i psychiczne, nawet na poziomie poznawczym.

Dlatego tak ważne jest, aby pomóc dziecku nauczyć się widzieć dobre strony w każdej, nawet pozornie beznadziejnej sytuacji.

Żyj chwilą obecną i naucz dziecko tego samego

„Żyj chwilą” i „bądź tu i teraz” to hasła dość często powtarzane w dzisiejszych czasach. Stało się to m.in za sprawą filozofii Wschodu, które w ostatnich latach cieszą się ogromną popularnością w różnych zakątkach świata.

Pamiętaj, by nie bagatelizować istoty tych przekazów, ale raczej stosować je i doświadczać wszystkiego, co pozytywne, naprawdę skupiając się na tym, co tu i teraz. Twoje dziecko podziękuje Ci za to, ponieważ słuchając go, w skupieniu na chwili obecnej, naprawdę je słyszysz. To samo dotyczy kąpieli, karmienia itp.

Aby ćwiczyć życie chwilą obecną, zadawaj sobie pytanie: „Gdzie jest teraz mój umysł? Co czytam? Jakiej muzyki słucham? Na jakim czacie na Facebooku jestem?” itp.

Twoje dziecko nauczy się, jak skupić swoją uwagę na robieniu jednej rzeczy na raz, idąc za Twoim przykładem. Zobaczy, że dzięki temu można z powodzeniem wykonać każde zadanie, którego się podejmujemy.

Słuchaj, ale nie obwiniaj

Staraj się aktywnie słuchać, co mówi Twoje dziecko, nie negując ani nie minimalizując tego, co czuje lub nie obwiniając go za to. Zamiast tego staraj się, aby dane doświadczenie pomogło dziecku dostrzec problemy z innej perspektywy i znaleźć nowe rozwiązania.

Z pewnością zrozumiesz, że proces wychowywania dziecka obejmuje proces reedukacji rodziców i przyjmowania modeli wychowania z zachowaniem szacunku dla dzieci.

Z tego modelu można wyciągnąć kilka wskazówek, które pomogą Ci nauczyć dziecko, czym jest szczęście:

Pomóż dziecku rozwijać się i osiągać cele

Nauczenie dziecka od najmłodszych lat tego, czym jest ustalenie celu i osiągnięcie go, będzie doświadczeniem, które przyniesie wiele satysfakcji. Ta aktywność pomaga dziecku również radzić sobie z frustracją i przemyśleć jego cele, aby nauczyć się radzić sobie z porażkami.

Zachęcaj dziecko do swobodnej zabawy

Staraj się nie przerywać dziecku, gdy jest bardzo skoncentrowane na aktywności, ponieważ gdy to robi, bawi się swobodnie. Uczucie robienia tego, na co ma ochotę w danym momencie, pomaga dziecku osiągnąć poczucie spełnienia, rozwijać jego talenty, nauczyć się koncentrować, pobudzić wyobraźnię i być szczęśliwym.

Kultywowanie poczucia przynależności

Dzielenie się w rodzinie pomaga dziecku czuć i rozumieć, że jest częścią czegoś większego niż ono samo. Z tego doświadczenia zaczyna stopniowo rozumieć, że jest częścią społeczności, częścią miasta, częścią tego świata… Jego poczucie przynależności opiera się na spostrzeżeniu, że nie jest samo, lecz że w jego otoczeniu jest wiele osób podobnych do niego, jak i różnych.

Dzielenie się jako rodzina

Dzielenie się jako rodzina może nauczyć dziecko wielu rzeczy. Oprócz poczucia przynależności objaśnionego w powyższym akapicie uczy także nawiązywania kontaktów z wieloma różnymi ludźmi i przyczynia się do rozwoju emocjonalnego dziecka.