Przywiązanie do maskotek: czy może być zbyt silne?

Kiedy dajemy dziecku maskotki, cudownie jest patrzeć jak maluchy się nimi cieszą i bawią. Ale co zrobić jeśli dziecko zbyt mocno przywiąże się do swoich zabawek?

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Napisany przez Naí Botello

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Dzieci w wieku od sześciu miesięcy do pięciu lat często przywiązują się do przedmiotów. Maluch może mieć swój ukochany kocyk, poduszkę lub zabawkę. Z tego powodu wielu rodziców przejmuje się widząc u dziecka zbyt silne przywiązanie do maskotek. To, że maluch nie chce niczego robić bez ukochanego pluszaka potrafi czasem utrudnić codzienne czynności i wyjście z domu.

Samo przywiązanie do maskotek i do rzeczy w ogóle bierze się u dziecka z potrzeby ochrony i bezpieczeństwa. Kiedy maluch ma kontakt z jakimś przedmiotem, może go utożsamiać z miłością i towarzystwem rodziców i innych najbliższych osób.

Jeśli myślisz, że przywiązanie do maskotek u Twojego dziecka jest zbyt silne, dzisiejszy artykuł wyjaśni Ci, czy należy się tym martwić. Przyjrzyjmy się temu na czym polegają mechanizmy przywiązania u dzieci i podpowiemy Ci jak wpłynąć na sytuację.

Dlaczego zabawki wiążą się z bezpieczeństwem?

Zabawki dające dziecku poczucie bezpieczeństwa są zazwyczaj miękkie oraz mają łagodne, stonowane kolory i kształty. Jeśli chodzi o formę, może to być zarówno lalka jak i niegroźne zwierzęta z dużymi oczyma. Świetnie sprawdzają się niedźwiedzie – to popularne misie.

Zabawki tego rodzaju są zazwyczaj dla dziecka źródłem spokoju, bezpieczeństwa i zadowolenia. Najmłodszym mogą pomóc zasnąć, nie bać się w nocy i czuć się w pełni bezpiecznie nawet wtedy, gdy rodziców nie ma w bezpośredniej bliskości.

Ponadto, uważa się że pluszowe zabawki takie jak laleczki i misie sprawiają, że dziecko odczuwa miłość i ochronę rodziców. Dzięki temu z kolei może rozwinąć poczucie przynależności.

Dziecko a przywiązanie do maskotek

Choć dziecko może rozwinąć przywiązanie do maskotek czy innych przedmiotów takich jak wspomniany kocyk czy poduszka bardzo wcześnie i nie ma w tym nic złego, są także skrajne przypadki. Niektóre maluchy chcą wciąż mieć przy sobie ukochane przedmioty – te, które zapewniają im poczucie bezpieczeństwa.

Tak dzieje się często i zazwyczaj wtedy, kiedy rodzice czy opiekunowie umieszczają pluszaka w łóżeczku czy kojcu dziecka. Wtedy maluszek nie tylko ma cały czas kontakt wzrokowy z zabawką. Spędza z nią także bardzo dużo czasu. Zaczyna więc kojarzyć poczucie spokoju i bezpieczeństwa z maskotką.

Poza znajomym wyglądem, kolejnym ważnym czynnikiem jest tu zmysł dotyku. To właśnie dotyk sprawia, że dziecko chce cały czas mieć kontakt z ukochaną zabawką. Miękkość i ciepło są bardzo przyjemne.

Nieraz zdarza się tak, że dziecko okazuje wyjątkowe przywiązanie do swoich najstarszych maskotek, nawet jeśli brakuje im oczu i są już w kiepskiej kondycji. Znajomy dotyk to potężna siła.

Plusy i minusy pluszowych zabawek

Choć niektórzy rodzice martwią się widząc u dziecka przywiązanie do maskotek, prawda jest taka, że ma ono swoje zalety. Przede wszystkim, wartość leży w emocjonalnej więzi. Z tego bierze się komfort i poczucie bezpieczeństwa, a także przyjemność płynąca z kontaktu.

Oto inne ważne czynniki:

Wyrażanie i nakierowywanie emocji

Dzieci często wykorzystują maskotki do wyrażania emocji. Te uczucia mogą być związane z pragnieniem kochania, przytulania i ochraniania ukochanego misia. Dzięki maskotkom dziecko radzi sobie także lepiej z trudnymi i bolesnymi sytuacjami.

Dlatego właśnie kiedy rodzic nakrzyczy na dziecko za nieodpowiednie zachowanie, maluch często będzie bawił się z ukochanym misiem powtarzając do niego słowa rodzica.

W ten sposób małe dzieci starają się przyswoić doświadczenia. Odgrywają je z maskotkami i wcielają się w rolę osoby stojącej po drugiej stronie sytuacji. Takie zabawy pozwalają im zrozumieć własne zachowanie.

Więź a zależność – przywiązanie do maskotek i jego drugie dno

Są dobre powody ku temu, by postrzegać głębokie przywiązanie do maskotek jako zjawisko pozytywne, zapewniające komfort i działające korzystnie na rozwój emocjonalny dziecka.

Z drugiej strony, jeżeli dziecko w wieku pięciu lat lub starsze jest całkowicie zależne od zabawek czy innych ulubionych przedmiotów i nie jest w stanie wykonać bez nich podstawowych czynności, zalecamy skonsultowanie się z psychologiem.

Zabawki powinny być dla dziecka środkami przejściowymi, pozwalającymi radzić sobie z emocjami i uczuciami. Ale maluch powinien być w stanie regulować to przywiązanie i stworzyć zdrową relację.

Pamiętaj też o tym, że czystość zabawek jest bardzo ważna – szczególnie w przypadku tych wykonanych z tkanin. Czyść i pierz zabawki dziecka regularnie aby zapobiec reakcjom alergicznym i chorobom.