Kłótnie w obecności dzieci - nie popełniaj tego błędu
Wiemy, że dyskusje i komunikacja stanowią nieodłączną część związku każdej pary. Jednak kłótnie w obecności dzieci mogą odcisnąć na nich trwałe piętno. Właśnie ten temat poruszymy w naszym artykule.
Czasem zapominamy, że dzieci nie są na tyle dojrzałe, by radzić sobie z problemami dorosłych. Innymi słowy: myślimy, że mają narzędzia i dojrzałość konieczne do radzenia sobie z tymi sytuacjami w zdrowy sposób. Oczywiście jesteśmy w błędzie.
Dzieci mogą z łatwością źle zinterpretować ton głosu, nagłe ruchy i inne elementy mowy ciała, które mają miejsce podczas kłótni. Robią tak nawet niemowlęta. Chociaż dzieci nie zawsze rozumieją, o co kłócą się rodzice, i tak odczuwają negatywne emocje.
Dialog i znaczenie komunikacji
Rozmowa i komunikacja stanowią nieodłączną część związku każdej pary. Mogą być nawet oznaką zdrowia mentalnego. Ale wszystko zależy od rodzaju dyskusji i poziomu agresji.
Zawsze warto podejść do problemu bez zbytniego nakręcania się i wywierania złego wpływu na osoby w Twoim otoczeniu. Kiedy kłótnia eskaluje i zaczynamy podnosić głos oraz używać ostrych zwrotów, dzieci mogą się mocno przestraszyć.
Kłótnie w obecności dzieci wywierają duży wpływ na maluchy. Przede wszystkim rodzice dają dziecku zły wzór związku, który dziecko może naśladować w przyszłości. Twoje zachowanie ustanawia również zasady i limity obowiązujące dziecko. Takie sytuacje mogą być bardzo niezrozumiałe i przytłaczające dla młodego umysłu.
Wpływ kłótni rodziców na dziecko
Rodzice kłócący się w obecności dziecka prezentują przede wszystkim zły wzór związku. Dzieci są jak gąbka, stale wchłaniają wszystkie informacje ze środowiska, to co słyszą. W wyniku kłótni w obecności dziecka ustalone wcześniej zasady i limity stają się niejednoznaczne. Najlepiej, by rodzice stanowili zgrany zespół i wspólnie wyznaczali zasady obowiązujące w domu.
Chociaż nie zawsze będziecie zgodni, kłótnie w obecności dziecka doprowadzą do utraty autorytetu.
Kłótnie w obecności dziecka są szkodliwe, bo maluchy zaczynają się zastanawiać, po czyjej stronie stoją. Dziecko nigdy nie powinno być zmuszone do bycia sędzią bądź mediatorem dla rodziców. Rolą dziecka nie jest sądzenie ani obieranie stron. Dla niego oboje rodzice są bardzo istotni.
Nie ma nic złego w tym, by dziecko wiedziało, że macie różne opinie i musicie je omówić. Ale nigdy nie powinno być zmuszane do wybierania, po której stronie stoi, ani nie powinno znać szczegółów sporu.
Kłótnie w obecności dzieci zostawiają trwały ślad
Jedne z najboleśniejszych wspomnień w życiu dziecka są związane z napięciem między jego rodzicami. Dzieci postrzegają rodziców jako osoby, które powinny dbać o nie i je chronić.
Kiedy te dwie tak ważne osoby krzyczą na siebie i ranią się nawzajem, dziecko czuje się niepewne i bezbronne.
Magazyn Development and Psychopathology opublikował wyniki badania przeprowadzonego przez New York University’s Steinhardt School of Culture, Education, and Human Development.
Wynika z nich, że jeśli dzieci są świadkami aktów agresji między rodzicami, może dojść do ich negatywnego rozwoju emocjonalnego.
Badacze ocenili 1025 dzieci w wieku od 2 miesięcy do 5 lat. Testy stworzono w taki sposób, by mierzyły poziom chaosu w rodzinach.
Obserwacje prowadzono przez 58 miesięcy. Okazało się, że dzieci wystawione na działanie wyższego poziomu agresji w domach miały większy problem z rozpoznawaniem i radzeniem sobie z własnymi emocjami.
Zauważono również, że umiejętność rozpoznawania i kontrolowania własnych emocji jest nierozerwalnie związana z rozwojem inteligencji emocjonalnej. Dziecko, które jest świadkiem agresji rodziców, będzie miało problem z radzeniem sobie z takimi emocjami jak smutek, porzucenie lub strach.
Jeśli dziecko nie jest w stanie poradzić sobie z takimi uczuciami ani ich zrozumieć, w późniejszych latach może zacząć przejawiać objawy niepokoju lub depresji. Wiemy, jak istotne jest rozpoznawanie i wyrażanie tego, co czujemy w naszym codziennym życiu.
Jeśli pozbawimy tej umiejętności nasze dzieci, mogą mieć poważne problemy w przyszłości. Dlatego też tak istotne jest, by nie kłócić się w obecności dziecka.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Ramírez, M. A. (2005). Padres y desarrollo de los hijos: prácticas de crianza. Estudios pedagógicos (Valdivia), 31(2), 167-177.
- Kitzmann, K. (2010). La violencia doméstica y su impacto en el desarrollo social y emocional de los niños pequeños. Enciclopedia sobre el desarrollo de la primera infancia, 1-6.
- Ferreiro, M. L. P., Santos, E. J., & Ferreira, J. A. (2007). Afecto parental y conducta de los hijos en situaciones de discusiones cotidianas. Psychologica, (46), 167-195. https://estudogeral.sib.uc.pt/handle/10316/12999