Bicie dzieci - jak przekonać innych, że kara cielesna jest zła
Jak powinnaś reagować słysząc z ust innej osoby, że bicie dzieci to konieczność? Jak możesz uzasadnić swoje stanowisko, gdy nie godzisz się na karę cielesną?
Rozmowy między rodzicami często schodzą na temat wczesnego wychowania i rodzajów rodzicielstwa. Pośród rozmówców mogą również pojawić się osoby twierdzące, że bicie dzieci to dobra metoda wychowawcza.
Stając twarzą w twarz ze znajomymi bądź krewnymi, którzy uważają, że kara cielesna to najlepsza metoda wychowawcza, powinnaś wiedzieć jak pokazać, że się z tym nie zgadzasz.
Wybierając przemoc zawsze popełniamy błąd. Powinnaś nauczyć swoje dziecko, że agresywne zachowanie w żadnym przypadku jest być usprawiedliwione.
Samokontrola i dobre argumenty to najlepsze środki, które pozwolą uniknąć konfliktu i umożliwią prawdziwe rozwiązanie problemów. Nie trzeba źle traktować innych, by pokazać swoją wartość.
Pomyśl o tym przez chwilę. Czy jeśli kogoś uderzysz, staniesz się lepsza? Odpowiedź brzmi: nie. Nigdy nie będziesz lepsza zachowując się w taki sposób.
Każdy, kto twierdzi inaczej, pokazuje jedynie ogromną niepewność siebie, która zmusza go do użycia brutalnej siły, prymitywnego i nieinteligentnego narzędzia.
Być może słyszałaś, jak inni rodzice opowiadają, że bicie dzieci jest “bardzo skuteczne”. Może wydawać się to szokujące. Pamiętaj jednak, że często porównujemy się z naszymi rodzicami, przez co możemy zacząć naśladować ich przemoc i stosować ją we własnym domu, wierząc, że w ten sposób zdobywamy większy szacunek i budujemy dyscyplinę pośród dzieci.
Jedyny sposób, by wyleczyć społeczeństwo z przemocy i braku miłości to zastąpienie piramidy dominacji okręgiem równości i szacunku.
-Manitonquat-
Poniżej znajdziesz istotne informacje, które pomogą Ci przekonać innych, że bicie dzieci jest złe i pokazać, że Ty nie godzisz się na karę cielesną.
Bicie dzieci i jego konsekwencje w dzieciństwie
- Braki w rozwoju emocjonalnym. Dziecko, które otrzymuje kary cielesne i emocjonalne, ma niższe poczucie wartości, problemy z koncentracją i nawiązywaniem relacji w społeczeństwie. Jest niepewne i może cierpieć z powodu depresji.
- Popieranie używania siły stanowi model postępowania. Agresywne zachowanie często się powtarza. Dzieci, które były ofiarami przemocy fizycznej, częściej stają się jej sprawcami wobec innych.
- Zwiększa poziom irytacji i agresywności. Dzieci nie są na tyle dojrzałe, by zrozumieć różnicę między niemożliwymi do zaakceptowania zachowaniami, które rodzice starają się stłamsić i agresywnymi środkami, którymi to czynią. Taka sprzeczność często staje się czynnikiem wywołującym agresję.
- Kara cielesna jest sprzeczna z procesem rozwijania wartości etycznych i moralnych. Gdy rodzic wymaga, by dziecko zachowywało się poprawnie, fakt, że działa w poprawnym sposób, a jednocześnie wykonuje karę fizyczną sprawia, że w dziecku pojawia się konflikt wewnętrzny.
Jest oceniane z powodu złego zachowania, ale kara, którą otrzymuje, jest jeszcze gorsza od jego czynów.
Co mówić osobom popierającym karę cielesną
- Bicie dziecka nie daje dobrego przykładu. Kiedy uderzasz dziecko, ono samo uczy się bicia, zwłaszcza jeśli jest małe i nie zna jeszcze wszystkich standardów społecznych.
- Dziecko często naśladuje zachowania osób, które kocha i szanuje. Wierzy, że to, co robisz, jest słuszne. Bardzo możliwe, że będzie przenosiło Twoje zachowania na własne dzieci.
- Bicie nie poprawia niestosownego zachowania. Tam, gdzie jest przemoc, zachowania, które nie podobają się rodzicom, często zaczynają się powtarzać. Dziecko, które otrzymuje negatywną fizyczną informację zwrotną czuje się źle i odpowiada w jeszcze gorszy sposób.
- Przemoc fizyczna wywołuje złość w rodzicach i dzieciach. Chociaż zachowanie dziecka po otrzymaniu kary cielesnej nie jest dziwne, negatywne emocje mogą stać się bombą z opóźnionym zapłonem. W momencie ogromnej złości rodzice mogą użyć nadmiernej siły w stosunku do dziecka, co zapisuje się w jego pamięci emocjonalnej.
Podsumowując
- Kara cielesna wywiera zły wpływ na dziecko. Sposób, w jaki postrzega samego siebie wynika z tego, jak postrzegają je inni. bez względu na to, jak bardzo starasz się okazać dziecku, że je kochasz, jeśli je uderzasz, wysyłasz sprzeczne sygnały. Klapsy i uderzenia sprawiają, że dziecko czuje się słabe i bezradne, a każdy może je wykorzystać.
- Kara cielesna wywiera zły wpływ na rodzica. Pogarsza relację dziecka i rodzica. Wywołuje ogromny dystans między nimi, ponieważ stawia bardzo silne bariery emocjonalne i napięcie utrudniające komunikację.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Escrivá, M. V. M., García, P. S., Porcar, A. M. T., & Díez, I. (2001). Estilos de crianza y desarrollo prosocial de los hijos. Revista de psicología general y aplicada: Revista de la Federación Española de Asociaciones de Psicología, 54(4), 691-703. https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/2364995.pdf
- Rangel, J. V. (2003). Estilos de crianza, estilos educativos y socialización:¿ Fuentes de bienestar psicológico?. Acción pedagógica, 12(1), 48-55. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=2972859
- Jorge, E., & González, M. C. (2017). Estilos de crianza parental: una revisión teórica. Informes Psicológicos, 17(2), 39-66. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=7044268
- Mestre, M. V., Tur, A. M., Samper, P., Nácher, M. J., & Cortés, M. T. (2007). Estilos de crianza en la adolescencia y su relación con el comportamiento prosocial. Revista latinoamericana de psicología, 39(2), 211-225. https://www.redalyc.org/pdf/805/80539201.pdf
- Rojas, M. (2015). Felicidad y estilos de crianza parental. Documento de Trabajo). México: Centro de Estudios Espinosa Yglesias. https://ceey.org.mx/wp-content/uploads/2018/06/16-Rojas-2015.pdf